24. Middagpauze

325 25 15
                                    

*Hee lekkerding*

Simara

Verveeld kijk ik voor me uit, Emelie is achter ons middageten. Ja, ik zeg ons, dus mijn middageten ook. Ze wou er perse achter gaan, waarom weet ik ook niet. Niet dat ik er problemen mee heb.

Na enkele ogenblikken zie ik haar al met twee plateau's afkomen. 'Ah eindelijk want ik heb honger' zeg ik en zet me iets rechter.

Ze zet een plateau voor mijn neus en ik kijk wat het is. En het is pizza! Inwendig juich ik. We pakken beiden een punt en eten in stilte onze pizza op.

'Waarom is Robin hier niet? Of waarom zit jij niet bij Robin?' vraag ik als mijn mond leeg is. Ze haalt haar schouders kort op.

'Ik vind zijn vrienden een beetje eng, dus blijf ik liever wat uit hun beurt.' Begrijpend knik ik. 'Kyle komt er aan, ik ben naar mijn kluisje' zegt ze en verdwijnt meteen nog voor ik iets kan reageren.

Ik rol mijn ogen en veeg mijn mond af. 'Hee lekkerding, ik weet je naam nog niet' zegt hij en komt naast me zitten.

'Die info hoef je ook niet te weten' zeg ik en schuif wat verder op. 'Ah kom op schat' zegt hij en trekt een pruillipje.

'Niet hopen' zeg ik met rollende ogen. 'Vroeg of laat ga je toch voor me vallen' zegt hij zacht. 'Mocht je willen, je bent mijn type niet' zeg ik, eigenlijk is het zo, hij is mijn type niet.

'Wil je niet zien wat hieronder schuilt?' vraagt hij en kijkt naar zijn kleren. 'Nou waarschijnlijk je vel' zeg ik en hij komt weer naar mij toe geschoven.

'Oké ja hier weet ik niets tegen' grinnikt hij. Ik zucht overdreven opgelucht. Hij glimlacht erdoor. 'Mag ik je naam echt niet weten?'

Standvastig schud ik mijn hoofd. 'En als we een deal maken?' stelt hij voor. 'Wat voor deal' zeg ik en frons mijn wenkbrauwen.

'Jij zegt je naam en dan worden we gewoon vrienden' zegt hij waardoor ik in de lach schiet. 'Alsjeblieft zeg' mompel ik nog.

'Dat betekent dat ik je niet ga lastig vallen. Kijk je lijkt me wel een leuke meid, niet zo een saai meisje of een bitch' legt hij uit. 'Dus?' vraag ik niet begrijpend.

'Laten we gewoon vrienden worden en samen lol maken oké? vraagt hij en steekt zijn hand uit. Ach ja, ik zie geen probleem.

Ik hef mijn hand op. 'Maar ik wil dat je Emelie niet gaat lastigvallen' zeg ik duidelijk. Hij knikt en ik schud zijn hand.

'Simara'

'Mooie naam, Kyle maar dat wist je al' grinnikt hij.

Ik grinnik ook en zak dan wat meer onderuit. 'Waarom noemt iedereen je een badboy?' vraag ik me luidop af.

'Weet ik ook niet zo goed. Ik spreek leerkrachten tegen, haal geintjes uit, spijbel soms,.. misschien ligt het daar aan' zegt hij en kijkt me onwetend aan.

Maar dat interesseert me allemaal niet. 'Dus geintjes uithalen he? Vertel me meer' zeg ik grijnzend. 'Nee' zegt hij grijnzend terug waardoor ik breder grijns en knik.

'We kunnen geinmaatjes worden' zegt hij enthousiast. 'Geniaal' zeg ik enthousiast terug en klap kort in mijn handen.

We zijn nu dus vrienden en geinmaatjes, hoe geweldig is dit wel niet?  

-------
Ik ga een tijdje offline op wattpad sorry, ik zie het even niet meer zitten...

Privé berichtjes ga ik wel nog antwoorden maar daar blijft het wel bij.

Zie het als een soort break. Hopelijk tot snel. (Ik ga later sowieso dit boek verder afwerken dus niet stoppen met lezen, voten en te reageren he xd)

Living My Own Life (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu