Living My Own Life (Voltooid)

14. De reactie

**

Simara

'Hee kleine wakker worden' zegt iemand in mijn oor. Langzaam open ik mijn ogen. 'Morgen' zeg ik nog half slapend.

'Morgen zusje, wanneer ben je naar hier gekomen?' vraagt hij. Ik denk even na. 'Rond een uur of 8' zeg ik en ga zitten.

Ik werp een vluchtige blik op de klok en zie dat het iets na 9 uur is. De tijd wanneer mam opstaat. Meteen begin ik al te grijzen.

'Vertel' zegt mijn broer met een kleine grijns.

We gaan allebei weer liggen en ik begin alles uit te leggen.

Vanaf het deel dat ik mam hoorde bellen en dat ze over mij bezig waren tot het laatste stuk waar ik een nepdrolletje in haar schoen heb geplaatst.

Noud heeft al een grote lach op zijn gezicht. 'Het is echt karma-dag' voor haar grinnikt hij.

Dan horen we een gil. 'Hoe komt die drol hier' gilt ze hysterisch. We kijken elkaar op hetzelfde moment aan en leggen onze handen voor ons mond om niet in lachen uit te barsten.

We horen dat ze de kraan openzet en een kast opent. Waarschijnlijk om iets te nemen om het af te kuizen.

'Verdorie, wat is dit voor flut zeep' roept ze gefrustreerd en het kletst op de grond.

'Kinderen opstaan' roept mama. We grinniken en staan op. We gaan langzaam naar beneden en doen alsof we net wakker zijn.

'Morgen mam' zeg ik en wrijf in mijn ogen. 'Morgen mam' zegt ook Noud en rekt zich uit.

'Morgen' bromt ze. Ik moet lachen maar verschuil het omdat ik me verslikte.

Noud klopt grinnikend op mijn rug en gaat dan zitten. Vlug neem ik plaats naast hem.

'Euhm koffie of chocomelk?' Vraagt mam. 'Chocomelk' zeggen we tegelijk.

Ze knikt en pakt 2 tassen. Ik pak de melk en giet de tassen vol dan doet Noud er bij elk 3 scheppen in.

Dan pakt ze wat beleg en doet de kast open en pakt de zak met boterhammen.

Ik ga wat rechter zitten en kuch eens. Ik neem een slok chocomelk en zet mijn tas weer neer.

Ze pakt 3 bordjes en opent de zak zonder te kijken. Ik knik goedkeurend. Beter dit.

Blijkbaar voelt ze iets want haar gezicht betrekt. Ze haalt haar hand er langzaam uit en kokhalst.

'Is er iets mam?' vraag ik en frons mijn wenkbrauwen ook al weet ik het antwoord al lang. Er zit een nep-kakkerlak in, maar hij lijkt zo echt.

Langzaam schud ze haar hoofd. 'N-Nee' zegt ze hakkelend. Misschien wat nuttige informatie maar ze is als de dood voor kakkerlakken.

'Eet vandaag maar een cornflakes' zegt ze en gooit me een zwiep heel de zak weg. Niet heel de zak, er was al een deeltje uit.

Ik haal mijn schouders op en pak de doos cornflaks. Ik schenk voor ons alle drie wat in een kommetje en in stilte eten we.

Als we klaar zijn ruimen we op en gaat ze naar boven. Ze gaat haar gaan wassen. Ik moet al lachen bij het idee alleen al.

De kraan van de douche gaat open en ze neuriet een liedje dat ik niet ken mee. Ondertussen zitten we samen in de zetel tv te kijken.

'Noud, straks gaat ze haar tanden poetsen' grinnik ik. 'Jij kleine duivel' zegt hij en slaat een arm om me heen.

Ik haal mijn schouders op. 'Ieuw wat the fuck is dit' gilt ze en weer klettert er iets op de grond. 

Ik hoor hou ze de kraan helemaal opendraait. Vast haar mond gaan uitspoelen. Niet veel later komt ze naar beneden en kijkt ze me fronsend aan.

'Jij kleine smeerlap' sist ze kwaad. Oeps ze is boos. Maar ik ben ook boos op haar. 'Wacht maar' fluister ik en richt mijn blik strak op de tv.

Noud zijn grip verstrakt iets. 'Ik ga naar de winkel mompelt ze'. Ze gaat naar de gang en trekt haar jas aan.

Het is regenboog tijd! De garage poort gaat open en mam rijd weg. 'Duiveltje, het is je weer gelukt'' knikt mijn broer goedkeurend.

Ja, niemand krijgt mam zo snel boos als mij. Ik maak een buiging en hij klapt in zijn handen. Dan schieten we allebei in de lach.

'Ik ga me ook maar eens gaan kleden enzo' deel ik mee en ga naar boven. Ik pak alles wat ik nodig heb en fris me dan op.

Als ik door het venster kijk zie ik dat het miezert. Perfect, het leven staat dan toch voor even langs mijn kant.

Een uurtje later komt mam binnen met de boodschappen en haar gezicht staat op onweer.

'Je gaat het u beklagen' snauwt ze boos en verdwijnt de keuken in. 

Ben ik dan toch ietsje te ver gegaan?

Mijn hart klopt wat sneller en ik keer terug naar boven. Ik pak mijn schoolboeken en besluit wat voor school te werken. Dat moet ook maar eens gebeuren.

'En nu is het genoeg!' gilt mam naar boven. Ik heb zo een vermoeden dat ze van haar oreo's heeft gegeten.

Zware voetstappen zijn te horen op de trap en mijn kamerdeur vliegt met een klap open.

Mam staat daar met een niet normaal boos gezicht.

'Jij gaat binnenkort maar naar een kostschool, ik ben je gedrag meer dan beu' roept ze.

En toen vond haar hand op mijn wang plaats.

------
Oke mensen, vind me lief. Ik heb dit hoofdstuk geschreven terwijl ik eigenlijk mijn taak moest maken! Een het is echt een grote taak!