Living My Own Life (Voltooid)

23. Versierzinnen (XL hoofdstuk!)

*Sukkel*

Simara

'Hmm pittig, daar hou ik wel van' grinnikt hij. 'Vind je? Ik vind zoet toch lekkerder hoor' zeg ik en verlang nu naar een chocomousse.

'Kom je vanavond bij mij langs?' zegt hij knipogend. 'Oei zit er iets in je oog' zeg ik nep meelevend en schud mijn hoofd spijtig.

'Jij bent zo heet als een vuurpokémon' zegt hij grijnzend. Ik verslik me in mijn eigen speeksel.

'Die rook boven je hoofd, is die van een sigaret of ben je zo heet?' gaat hij ongestoord verder.

'Man, je versierzinnen zijn ook niet de beste hoor' lach ik hem toe. Ik lach hem dus uit. 'Er zijn honderden openingszinnen, als je nou is verteld welke bij jou werkt' zegt hij en veegt een pluk haar uit mijn gezicht.

Meteen klop ik zijn hand weg. 'Geen enkele' kaats ik naar hem. Hij wrijft nadenkend over zijn kin. Hij gaat toch niet-...

Met zijn vinger raakt hij mijn wang aan. 'Kom jij net uit de oven, want je bent zo heet' dan doet hij alsof hij zicht verbrand. 'Sukkel' mompel ik en stap naar mijn kluisje.

'Mijn naam is Kyle, dan weet je wat je moet gillen' met grote ogen kijk ik hem aan. Dit kan hij niet menen. Grijnzend kijkt hij mij aan.

'Als jij een boom zou zijn, zou ik je omarmen zoals een Koala beertje' lachend geef ik mezelf een facepalm, niet te hard natuurlijk.

'Hoi ik ben Tarzan, wil je aan mijn liaan slingeren?' O God dit gaat veel te ver. 'Alsjeblieft zeg' mompel ik en open mijn kluisje.

'Mag ik een foto van jou? Dan weet Sinterklaas precies wat hij me moet geven' Ik zucht en verwissel mijn boeken.

'Ik kreeg net een telefoontje uit de hemel: ze missen een engel, rustig maar, ik heb je niet verraden.' 'Ik heb je toch niet zien bellen' kaats ik terug.

'Als jouw hart een cel is, wil ik levenslang' met een knal sluit ik mijn kluisje en wacht geduldig tot hij klaar is met zijn flauwe versierzinnen.

'Ik hou niet van regen, maar wel van spetters en toevallig ben je een spetter' 'Goh toevallig zeg' grinnik ik.

Moest hij niet zo doen, zouden we nog best vrienden kunnen worden. 'Hoe duur is zo'n BH? Hoezo? Ik wil je borsten wel gratis de hele avond vasthouden hoor'

'Zo kan ie wel weer' zeg ik verontwaardigd en vouw mijn armen over elkaar. 'Ik hoop dat je EHBO kent, want je bent adembenemend' Ik rol mijn ogen.

'Ben je bijna klaar' zeg ik en werp een blik op de klok. Nog vijf minuten tot de bel gaat. 'Ik was op zoek naar de meest zeldzame Pokémon en mijn navigatie bracht me bij jou'

'Pokémon? Slecht hoor' zeg ik. Hij grijnst breed. 'Ben jij een zeldzame Pokémon, want ik heb nog nooit zo'n mooie gezien als jij' Ik rol mijn ogen.

'Mag ik jouw exclusieve Pokémon eens zien?' vraagt hij en komt nog ietsje dichter. 'Dude, ruimte graag' zeg ik en duw hem wat naar achter.

'Ben jij een waterpokémon, want ik verdrink in je ogen'

'Als je pokéballen op zijn, heb ik er nog wel een paar' weer verslik ik me in mijn eigen speeksel. Deze jongen gaat veel te ver.

'Rozen zijn rood, violen zijn blauw, was jij een Pokémon, dan koos ik jou' afkeurend schud ik mijn hoofd.

Even houd hij zijn hoofd nadenkend schuin. Ik hoop voor mezelf dat zijn mislukte zinnen op zijn. Maar helaas, veel te vroeg gejuicht.

'Ik ben mijn nummer kwijt, mag ik de jouwe?' 'Die is zo oud' zeg ik schuddend met mijn hoofd. 'Ik ben van de mooie-vrouwen-inspectie en ik zie dat je nog niet in mijn register staat. Ik wil graag je naam, adres, telefoonnummer'

Inwendig zucht ik. Weer werp ik een blik op de klok. Nog drie minuten? Waarom gaat de tijd opeens zo traag. Zeker nu deze badboy met zijn rare openingszinnen voor me staat.

'Is het nou zo warm hier binnen of ben jij dat?' 'Ja dat ben ik sowieso' zeg ik sarcastisch en stap weer de gang in. Enkele leerlingen kijken ons aan.

Maar één blik van Kyle en ze kijken meteen weg, de mietjes. 'Waren jou ouders soms Goden? Want het vergt 2 Goden om een Godin te maken!' 'Verre van' reageer ik meteen.

Ik herken zelfs mijn eigen ouders niet meer, en zeker mijn moeder niet. Ja oké, dat kan goed zijn dat ik misschien te ver ben gegaan, maar daarom niet meer tegen mij praten?

En dat ik zelfs niet meer in mijn eigen huis mag komen, erg dat. 'Als jij en ik 2 eekhoorns waren, kan ik dan mijn noten in jou holletje kraken?'

Meteen kom ik weer in de realiteit. 'Vuile viespeuk' roep ik bijna uit maar hij sust me. 'Blijf van mijn lijf' zeg ik en mep op zijn arm.

'A kom op schatje ik weet wel dat je het wilt' lacht hij en legt zijn arm over mijn schouder. Meteen buk ik en stap ik vanonder zijn arm. 

'Wat ik wil is naar de les gaan ja, we hebben nog maar één minuut' zeg ik en zoek verwoed naar het juiste lokaal.

'Ik heb 3 wensen gekregen, 2 heb ik er al verspild en de 3de staat nu voor me' gaat hij ongestoord verder. Ik wil bijna grommen van frustratie en zie het lokaal opdoemen waardoor ik opgelucht zucht.

'Wil je dat masker even af doen, want je wilt toch niet zeggen dat je van nature zo knap bent' zegt hij en hou me tegen. 'Ik wil graag naar de les het gaat zo bellen' zucht ik.

'Ik spaar parels. Jij bent de eerste die ik gevonden heb.' zegt hij nog voor ik naar Emelie storm. 'Waar was je' sis ik zachtjes.

'Ik zat met die oelewapper opgescheept' zeg ik er nog knarsetandend achter. 'Sorry echt sorry maar ik kwam Robin tegen weetje? En ik had hem zeg maar heel hard gemist' fluistert ze terug en trekt een pruillipje.

Ik zucht en ga onderuitgezakt zitten. 'Het waren de ergste tien minuten van mijn leven' begin ik dramatisch en leg mijn hand op mijn hart.

'Vertel' grinnikt ze vrolijk. Opnieuw zucht ik en kijk in de richting van Kyle, als hij ziet dat ik kijk werpt hij mij een knipoog waardoor ik zogezegd ga kokhalzen.

Hij trekt een pruillipje waardoor ik mijn ogen rol. Eigenlijk valt hij nog best mee om een badboy te zijn, denk ik in mezelf.

'Hij kwam naar me toe en begon met openingszinnen, het was verschrikkelijk' zeg ik met zoveel mogelijk walging in mijn stem.

'Duts toch' zegt ze zielig en wrijft over mijn arm. Ik mep haar arm weg. Ze trekt haar wenkbrauw op en kijkt me vragend aan.

'Ja wow, dat wil ik ook kunnen' zeg ik doelend om zo één wenkbrauw op te trekken. Om haar te pesten raak ik haar opgetrokken wenkbrauw aan.

Ik weet dat de meeste meisjes hier niet tegen kunnen, daarom is het ook het ultieme pestmiddel.

Ze laat een kleine gil horen en rommelt meteen in haar boekentas voor een spiegeltje te nemen. 'Waar is het' zegt ze gefrustreerd.

'Zoek je dit mooi paars, vierkant dingetje' zeg ik liefjes en draai het tussen mijn vingers. 'Bitch dat je bent' zegt ze en gritst het uit mijn handen.

Tevreden kijk ik de klas rond en zie Kyle me grijnzend en hoofdschuddend aankijken maar ik grijns terug.