Living My Own Life (Voltooid)

48. Op De Trein

Het is een lang hoofdstuk, ik zeg het maar hahah

*Ik ga je missen*

Simara

Ik sta aan de grond genageld. Ik weet niet meer hou ik moet reageren. Er klinkt een luide toeter en het volgende moment lig ik in iemand zijn armen.

Uit het niets begin ik te huilen en aan de geur kan ik merken dat ik in Jorben zijn armen lig.

'Laat me nooit meer zo schrikken' zegt Jorben en aan zijn stem kan je horen dat hij ook duidelijk is verschoten. Ik zeg niets en blijf maar huilen.

'Ik bel Noud wel' zegt Daan. Ik zeg er niets op, het is prima voor mij. Vaag hoor ik het gesprek tussen Daan en mijn broer en algauw voel ik een andere hand over mijn rug wrijven.

'Je broer komt zo' zegt hij geruststellend en ik knik kleintjes, nog steeds in Jorben zijn armen. 'Sim' zegt Noud geschrokken en neemt me over.

Hij wrijft ook geruststellend en vraagt aan de jongens wat er is gebeurd.

Ze zeggen eerlijk dat we niet goed uitkeken om over te steken en er net een vrachtwagen afkwam. Jorben zegt dan dat hij me van het straat heeft getrokken en dat ik uit schrik ben beginnen huilen.

Ze zeggen nog iets, maar dat hoor ik niet zo goed. 'We gaan naar huis' zegt hij sussend in mijn oor. Ik knik en werp een kleine blik op de andere twee jongens.

Ze glimlachen flauwtjes en vervolgens gaan we naar het appartement van Noud. Als we er zijn zitten we eerst een lange tijd niets zeggend in de zetel, maar dat ik prima voor mij.

Als ik helemaal ben bekomen ga ik douchen en kruip in bed, ik ben namelijk doodmoe.

#

'Simara!' hoor ik een bekende stem roepen die ik niet wil horen. 'Rot op' schreeuw ik en kijk goed van links naar recht om vervolgens over te steken.

Ik stap het park in waar ik heb met afgesproken met Daan en Jorben.

We gaan er nog proberen een leuke dag van te maken omdat ik vanavond alweer weg moet. Ik zucht diep als ik besef dat ik straks op een trein moet met hem en dat ik dan weer vijf dagen met hem ben opgescheept in een gebouw, genaamd de kostschool.

Ik duw de gedachten uit mijn hoofd en glimlach als ik de twee jongens zie. 'Zo wat gaan we vandaag doen?'

Een beetje moe kom ik thuis aan. Over twee uur moet ik vertrekken om mijn trein te halen maar ik wou ook nog graag tijd met hem doorbrengen. 'Hee Noud' zeg ik en plof naast hem neer. 'Hee zusje' zegt hij en slaat een arm om me heen.

Ik glimlach en nestel me wat dieper in zijn armen. 'Hoe is het met mama?' vraag ik plots. Hij haalt zijn schouders op. 'Ik heb niet echt meer contact met haar nadat ze je weg stuurde' bekent hij en ik kijk hem aan.

'Je moet niet vanwege mij het contact met mama te verbreken, dat is iets onder ons' zeg ik en kijk hem nog steeds aan. Hij wend zijn blik af en hij laat zijn schouders naar beneden zakken.

'Na dat jij naar die kostschool was hebben we ook flink ruzie gemaakt en ze had me ook het huis uitgestuurd, een geluk dat ik deze kamer al had gehuurd' vertelt hij.

Ik knuffel hem en vraag wat we gaan doen. Hij haalt zijn schouders op en vraag waar ik zin in heb. 'Ik weet het eigenlijk niet' grinnik ik.

Al veel te vlug zijn de twee uren over en hijs ik mijn rugzak weer op mijn rug. 'Ik ga je missen' zeg ik zacht en hij trekt me in een knuffel.

'Ik jou ook, de week zal wel vlug over zijn' sust hij en de tranen blinken ook al in zijn ogen. Ik glimlach een beetje triets en wens hem nog succes op zijn nieuwe werk.

Ik ga te voet naar het station. Ik had al afscheid genomen van Jorben en Daan. Van Amalia of Kyle heb ik niets gehoord, maar ik heb ook niet echt de moeite gedaan om contact te zoeken met hun, ze zoeken het maar uit ook al ben ik nieuwsgierig wat er tussen hun is gebeurd.

Ik plug mijn oortjes in en zet mijn afspeellijst aan. Meteen klinken de melodieën in mijn oren. Ik ben tien minuten te vroeg en besluit om op een bankje te gaan zitten.

De tien minuten gaan vlug voorbij en gelukkig heb ik Kyle nog niet gezien. Als ik de trein zie aankomen sta ik op en zie in mijn ooghoeken Kyle komen aanrennen. Ik rol mijn ogen en houd mijn blik strak op de trein.

'Simara?' hoor ik hem roepen doorheen mijn muziek. Ik negeer hem en stap de trein op. Ik ga expres ergens zitten waar maar twee personen kunnen en zet mijn rugzak naast me neer.

Hij neemt plaats in het gangpand naast me en ik zak wat onderuit. Ik zet mijn muziek op pauze maar laat mijn oortjes in zodat hij denkt dat ik nog naar muziek luister.

Ik tokkel af en toe op mijn benen zodat hij denkt dat ik mee ga met de beat. 'Simara?' hoor ik hem zachtjes zeggen maar ik reageer niet, ik kan namelijk goed negeren.

'Simara?' vraagt hij nu al iets harder maar nog steeds reageer ik niet. Hij zucht diep en ik hoor hoe hij zicht herzet. 'Kijk, ik ken Amalia al langer dan vandaag. Als ik wist dat jullie vrienden waren zou ik nooit zijn meegegaan.' begint hij terwijl ik aandachtig luister.

Ik doe alsof ik een ander liedje opzet en sluit mijn ogen. 'Ik had vroeger wat met haar maar ze bedroog me met één of andere knul. Ik was woedend maar later kwam ze smekend terug, ze zei dat ze zoveel spijt had. Ik kreeg een plannetje en zei dat ik het haar vergeefde' ik hoor hem zacht lachen.

'Ik vertroetelde haar helemaal, ze had totaal geen idee wat ik van plan was. Na weken spraken we af om te gaan zwemmen en kon ik mijn plannetje uitvoeren. Maar ik twijfelde. Ze hield echt van mij en ik hield echt van haar, maar toch deed ik het, het was mijn wraak.' zegt hij en lacht sarcastisch.

Ik bijt op de binnenkant van mijn wang en luister aandachtig naar wat hij verder gaat zeggen.

Ze had haar bikini aan zonder bandjes en we doken het zwembad in. Onder water opende ik haar bikini, maar ik deed alsof ik tegen haar botste. Ze had helemaal niets door. Ik verzon een excuus en vluchte het zwembad bijna uit. Ik verstopte me achter een muur en haalde mijn telefoon boven'.

Ik moet moeite doen om hem niet te bespringen. 'Ze kwam het water uit en haar bikini was ergens in het water achtergebleven. Ik filmde hoe ze helemaal in paniek raakt en hoe de andere haar uitlachten. Ze sloeg toen vlug haar handdoek om haar heen en ik stopte met filmen.' zegt hij zacht.

'Als ik thuis was heb ik het filmpje anoniem om het internet gezet.'

-----
Ik heb 3 hoofdstukken op reserve haha het kan zelfs zijn dat ik die vandaag er allemaal al op zet :)