Living My Own Life (Voltooid)

21. De Kantine

*Komt in orde miss*

Simara

Samen lopen we naar de kantine. 'Hier is het' mompelt ze en opent een deur. Meteen dringt de geur van eten mijn neus binnen en kijk ik eens rond.

We nemen een plateau en gaan voor de toonbank staan. 'Wat neem jij?' vraag ik. 'Broodje met kaas' zegt ze.

Ik trek een vies gezicht, ik ga voor een broodje met een boulette. Aan de kassa zeggen we wat we willen en betalen het.

Dan gaan we ergens vanachter zitten en beginnen in stilte aan ons eten. 'Is er iets?' vraag ik als mijn mond leeg is.

Ze haalt haar schouders op. 'Waarom?' vraagt ze. Nu haal ik mijn schouders op 'Je bent zo stil en kijkt sipjes' leg ik uit.

'Ik mis mijn vriendje Robin al' zucht ze. 'Ach, maak wat plezier nu hij er nog niet is' glimlach ik en geef haar een knipoog.

'Je hebt gelijk' grinnik ze. 'Ik heb altijd gelijk' zeg ik en doe een hairflip. 'Meisje pas maar op' zegt ze gespeeld bitchy.

'Moet jij maar eens oplettten. Ik zou maar met een oog open slapen' grijns ik gemeen. 'Dat durf je niet' roept ze net iets te luid waardoor sommige omkijken maar ze negeert het.

Ik grijns breder 'echt wel' zeg ik. 'Beter doe je niets' zegt ze dan. Ik haal onschuldig mijn handen op.

We glimlachen en praten gezellig door.

#

'Dus, is hier ergens een parkje ofzo?' vraag ik verveeld. Ze knikt 'ja maar dat is buiten deze school en daar mogen we niet heen' zegt ze en laat haar vallen op haar bed.

'Wat gebeurd er als je er toch naartoe gaat?' vraag ik geïnteresseerd. 'Als ze je ontdekken heb je een strafstudie aan je been'.

'Kom, dan gaan we er naartoe' zeg ik opgewekt. 'Ben je gek?' roept ze verschrikt. 'Zo een 100 pocent' zeg ik en trek een gek gezicht.

Ik zie haar twijfelen dus haal ik mijn overtuig skilles naar boven. 'O kom op, dat maakt het alleen maar spannender en leuker dan in dit saaie kamertje te zitten en ons te vervelen' zeg ik en ga op mijn knieën zitten.

'Goed' zucht ze. 'Maar als we gepakt worden, neem je de schuld op jou' 'Komt in orde miss' zeg ik en sta recht.

Ik open de kamerdeur en kijk van links naar recht. 'Clear' fluister ik en kruip de gang uit. Ze komt normaal afgestapt en kijkt me vreemd aan.

'Weirdo' zegt ze. 'Beter dan normaal te zijn' kaats ik meteen terug. Ze rolt haar ogen en stapt verder. 'Ja zoek je hersens maar' mompel ik en sta recht.

Achter het muurtje houden we halt. 'Zij is het enigste obstakel' fluistert ze en wijst naar de vrouw die me net geholpen heeft.

Ik tuit na denkend mijn lippen. 'Wacht hier, ik leid haar wel af. Als je kan, ga je naar buiten en wacht je daar op mij' zeg ik en verdwijn de hoek om.

Ik zoek het koffie zet apparaat omdat dat bij mijn geweldige idee hoort. Als ik de machine zie grijns is breed en knak mijn vingers.

Ik lach zacht en duw op alle knopjes. Meteen begint te machine te brommen en komt de koffie eruit gelopen.

Ik duw zo nog vaak op het knopje tot hij vast blijft zitten, perfect. De koffie loopt na een tijdje over de vloer en ik knik goedkeurend.

Ik doe snel de deur van de kamer dicht en wacht nog even. Ik wil net weer vertrekken tot er een leerling afkomt.

Ik ga snel een andere kamer in en wacht tot ze weg is. Ik hoor haar geschrokken ademhalen en haastige voetstappen die vervagen.

Ik ga weer uit het kamertje en stap een andere gang in. 'Mevrouw kijk, de koffiemachine loopt over' zegt iemand hysterisch.

Ik grijns en snel me naar buiten. Missie geslaagd. Inwendig doe ik een overwinningsdansje.  

'Dans niet zo raar, en we moeten hier snel weg' hoor ik Emelie zeggen die me vervolgens meetrekt.

Lachend lopen we naar het parkje en ploffen op een bankje. 'Hoe heb je dat gefixt? Normaal gaat ze daar nooit weg' vraagt ze en kijkt me onderzoekend aan.

Ik haal onschuldig mijn schouders op. 'Kom je later wel te weten, laten we nu gewoon plezier maken' zeg ik en trek haar mee.

----
Uhhh ik krijg steeds moeilijker een hoofdstuk af... i need help :s