Living My Own Life (Voltooid)

29. Ik Hou Van Jou

*Ik heb je echt gemist*

Simara

Ik glimlach klein terwijl hij beschaamd naar buiten kijkt. 'Ach schaamt onze badboy zich nu' zeg ik en knijp lachend in zijn wang.

Hij petst mijn hand weg en schud zijn hoofd. Voor de rest zeggen we niet veel en moet hij na een paar haltes er al uit. 'Nou tot maandag dan fzo' zegt hij en drukt een kus op mijn wang en verlaat dan de trein.

Ik voel hij mijn gezicht warmer word en ik weet niet naar waar ik nu moet kijken. Na een klein halfuurtje ben ik op mijn bestemming en verlaat de trein. 

Ik kijk naar mijn gsm en zie dat ik een berichtje van Noud hebt 'Hee sis, ik kom je met de auto ophalen. Blijf waar je bent en we gaan daarna naar mijn appartement xx' staat er.

Ik glimlach en stuur een berichtje terug dat het goed is en dat ik op een bankje dicht bij de panos zit.

Na een kleine vijf minuten tikt er iemand op mijn schouders. Verward kijk ik om en mijn ogen worden groter.

'Noud' roep ik en spring op om hem daarna in een dikke knuffel te trekken. Hij slaat zijn armen stevig om me heen en drukt zijn gezicht in mijn nek.

Ik voel hoe mijn nek langzaam vochtig word. Voorzichtig duw ik hem van me af en zie zijn betraand gezicht.

'Je moet toch niet wenen sukkel' zeg ik en grinnik klein. 'Ik heb je gewoon gemist oké?' grinnikt hij nu ook. 'Ik jou ook' zeg ik terug.

'Kom, we gaan naar ons appartement' zegt hij als hij zijn tranen heeft weggeveegd en een arm om mijn schouder heeft geslaan.

Deze keer laat ik het zo en wandelen we in een fijne stilte naar de auto.

*BIJ ZIJN APPARTEMENT*

Bewonderend kijk ik rond. 'Het is mooi' complimenteer ik hem. 'Weet ik toch' zegt hij en kijkt me arrogant aan. Maar na een tijdje schiet hij al in de lach.

'Ik heb trouwens de rest van je spullen hier ook gelegd, dat geeft toch niet?' Vraagt hij en kijkt me aarzelend aan.

'Nee joh' zeg ik en wuif het weg. Daarna gaap ik. 'Kom kleine ga je omkleden'zegt hij grinnikend en hij toont waar de badkamer is.

Na dat ik mijn spullen heb genomen verwissel ik mijn kleren met een shortje en een t-shirt van Noud.

Al gauw lig ik in zijn armen op zijn bed, tweepersoonsbed hoor. 'Ik heb je echt gemist' murmelt hij in mijn hoor.

Ik lach klein omdat het kietelt. 'Ik jou ook' mompel ik terug. 'Wat heb je daar allemaal al gedaan?' zegt hij en gaat iets beter liggen.

Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Weet je zeker dat je het wilt weten?' vraag ik. Hij krijgt al gelijk een grijns op zijn gezicht en knikt.

Ik nestel me beter tegen hem aan en begin met alles te vertellen.

Als ik alles verteld heb moet hij er wel om lachen. Weer gaap ik. 'Kom, we gaan slapen' zegt hij en niet veel later lig ik te slapen.

#

Buiten sta ik te wachten op Amalia, Daan en Jorben. Ik heb nog veel met ze gestuurd en ik heb ze echt gemist.

'Sim' hoor ik ze roepen en voor ik het weet zit ik in een groepsknuffel. 'Mensjes, ik heb jullie gemist' roep ik.

'Wij jou ook' hoor ik ze zeggen. Als ze me los hebben gelaten besluiten we ergens iets te gaan drinken om wat bij te praten.

'En heb ik veel gemist?' vraag ik en slurp van mijn drankje. 'Niet echt, maar Tjorven is wel opvallend stiller geworden' zegt Am nadenkend.

'Is toch goed' zeg ik grijnzend. Grijnzend knikt ze terug. 'En wat heb jij allemaal al gedaan' vraagt Jorben. 'Ja vertel het ons eens' zegt Daan.

Weer begin ik alles te zeggen wat ik allemaal al gedaan heb. 'Ug ik zat in de lagere school met die Daphne' zegt Jorben en trekt een zuur gezicht.

Mijn ogen worden groter. 'Vertel, waar is ze bang van' zeg ik meteen. Hij lijkt diep na te denken want het is al een tijd geleden.

'Ze is bang van schapen en nog iets maar dat schiet me niet te binnen' zegt hij na een tijdje. Vrijwel meteen schiet er een plannetje in mijn hoofd en begin ik breed te grijnzen.

'Vertel' zegt Daan enthousiast. Ik buig wat meer naar hun toe en begin te praten. 'Dus ik ga het volgende doen..' zeg ik en leg mijn idee uit.

'Doen echt doen' zeggen ze enthousiast door elkaar. 'Als het me lukt hoor' spreekt ik ze tegen. 'Natuurlijk gaat dat je lukken' zeggen ze weer door elkaar waardoor ik moet grinniken.

Als het al in de late namiddag is, besluit ik om naar Noud te gaan, ik wil immers ook tijd met hem doorbrengen.

Als we afscheid hebben genomen wandel ik op mijn gemak naar zijn appartement. Noud zegt dat het nu ook mijn huis is, echt lief van hem.

Als ik om de hoek wil slaan kijk ik even rond om te zien of ik wel bij de juiste hoek moet omslaan.

Maar dan zie ik iemand die ik niet verwachtte te zien.

----
Wie denken jullie dat het is??