Living My Own Life (Voltooid)

28. Boos Spelen

*Kijk het spijt me*

Simara

'Vertel' zeg ik en leun wat meer naar voren, eigenlijk  ben ik best nieuwsgierig. Hij leunt ook wat naar voren en pretlichtjes ontstaan in zijn ogen.

'Je moet die Daphne is een poepje laten ruiken, ik heb namelijk al heel veel klachten over haar gehoord' legt hij uit.

Goedkeurend knik ik 'wat moet ik dan doen?' vraag ik vervolgens fronsend.

'Je moet doen alsof je heel boos bent en dan grapjes uithalen' zegt hij en klapt enthousiast in zijn handen. Ik mag hem wel.

Enthousiast klap ik mee. 'Deal' zeg ik. 'Goed nu moeten we alleen nog maar denken wat voor grapjes' zegt hij nadenkend.

Ik grijns breed. 'Laat dat maar aan mij over. Alles is tegen maandag klaar aangezien het morgen weekend is' zeg ik en knik mezelf toe. Hij knikt blij en dan zegt hij dat ik mag gaan.

'Oh meneer zou ik juist de sleutels mogen zodat ik 's avond alles kan klaar zetten' zeg ik met een lief glimlachje.

'Hij rolt zijn ogen maar knikt dan. 'Vergeet niet dat de lichten om 22uur uitgaan' zegt hij terwijl hij in zijn schuif rommelt.

Ik wuif het weg. 'Ik trek mijn plan wel' zeg ik en neem de sleutels aan. Ik zeg nog gedag en prop de sleutels in mijn zakken.

Aangezien het bijna gaat bellen ga ik al naar het volgende lokaal en neem helemaal vanachter plaats.

Als de eerste leerlingen binnen komen zorg ik dat ik boos voor me uitstaar. Sommige wijzen naar mij en beginnen dan te fluisteren.

Dan komt Kyle binnen en hij weet niet zo goed hoe hij nu moet kijken dus gaat hij aan de andere kant van het lokaal zitten.

Ik frons dieper en het lijkt nu dat ik nog bozer ben. Vanuit mijn ooghoeken zie ik hou hij me moeilijk aankijkt en op zijn lip bijt.

Als laatste komt Daphne binnen en kijkt ze me val aan. Wacht maar bitch. Morgen zal je wel een toontje lager zingen.

Ze gaat twee rijen voor mij zitten en je ziet gewoon aan haar houden dat ze haar voelt zoals de koningin.

'Goed dames en heren ik heb geweldig nieuws. Volgende week woensdag tot en met vrijdag gaan we met de klas op kamp' zegt hij enthousiast.

De meeste rollen hun ogen en kijken ongeïnteresseerd naar de grond of praten met hun buur. Eigenlijk lijkt het me best leuk.

'Goed het is in tentjes van twee dus ik wil tegen maandag een papier krijgen met daarop de partner bij wie je gaat slapen. Het spreekt voor zich dat jongens en meisjes niet samen slapen' zegt hij streng.

Emelie kijkt meteen mijn kant op en ik knik als teken dat ik het goed vind. Het was een soort van blik conservatie.

Uiteindelijk ben ik op mijn kamer mijn rugzak aan het maken om naar Noud te gaan, ik kan echt niet meer wachten.

Ik geef Emelie nog een knuffel en zeg haar gedag. Daarna verlaat ik de kamer en ga via de trappen naar beneden.

Ik stap de school uit en stap op een hoog tempo naar het station. 'Simara?' hoor ik iemand verbaasd achter me vragen.

Ik draai me wat verward om en zie Kyle met een rugzak naar me toe stappen. 'Ga je ook naar huis' vraagt hij een beetje ongemakkelijk, hij zal nog steeds niet weten hoe hij zich nu moet gedragen wat ik niet snap.

'Soort van' zeg ik bot. 'Kijk het spijt me dat ik niet tegen Daphne deed en het spijt me dat ik je niet verdedigde ja?' zegt hij en zijn blik is een beetje hopeloos.

Ik zucht, natuurlijk vergeef ik het hem maar hem irriteren mag best wel. In de verte zie ik mijn trein al aankomen dus zet ik al een paar stapjes dichter naar het spoort.

'Wow wow wow, blijf hier maar wachten tot onze trein stilstaat' zegt hij geschrokkenen trekt me wat meer achteruit. Aaahw hij is geschrokken. Maar dan pas besef ik dat hij zei onze trein en dat zijn hand nog op mijn schouder ligt.

Ik schud zijn hand ervan af en stap de trein binnen als de deuren zijn open gegaan. Ik ga op een plaatsje zitten waar vier mensen kunnen zitten en plof neer naast het venster.

'Sim'zegt hij en kijkt me vragend aan. 'Sup' zeg ik droog en kijk eens rond, gelukkig zijn er niet zoveel mensen in de trein.

'Wees alsjeblieft niet boos op me' zegt hij zacht. 'Natuurlijk ben ik niet boos, hoe kan ik nou boos op jou boos zijn?' vraag ik en trek mijn wenkbrauw op.

Hij haalt opgelucht adem en trek me in een ietwat ongemakkelijke knuffel. 'Het is al goed' zeg ik en klop drie keer zachtjes op zijn rug. Met een rood hoofd laat hij mij los. Cute, hij bloost.