Adopted By 4 Crazy Boys | 1D Fanfictie ✔

{29}

Pov Rose.

Ik loop met Lizz naar buiten. We zijn net uit. 'Ben je met de auto?' Vraagt ze. 'Jep.' Ik heb één keer met Lizz bij mij thuis afgesproken, de jongens waren namelijk bij Niall en ik had geen zin om alleen te zijn.

'Is dat Hazza?' Ik kijk Lizz vragend aan. 'Hazza wie?' Ik snap niks van dat kind. 'Harry natuurlijk,' zegt ze lachend. 'Oh ja, zou kunnen.'

'Ik moet hem iets vertellen.' Voordat ik het weet rent Lizz naar de auto van Harry. Ik ren snel achter haar aan. 'Lizz!' Ze opent zijn deur en staat even verbaasd te kijken omdat het Harry echt is.

Dan begint ze te praten. 'Omg hoi Harry. Ik ben Lizz. Misschien heeft Rose wel eens iets over mij verteld, bijvoorbeeld over hoe geweldig leuk ik ben, maar oké, daar wil ik het nu niet over hebben. Wist je al dat Rose vet goed kan zing-' ik leg snel mijn hand op Lizz' mond.

'Lizz hou je stil!' Sis ik naar haar. Harry begint te grijnzen. 'Rose doe niet zo onbeschoft en laat die vriendin van jou even uitpraten,' zegt hij met een glimlach. Ik schud mijn hoofd. 'Nee, ze heeft een spraakverbod en moet nu weg, toch Lizz?' Ik kijk haar doordringend aan.

Ze knikt en loopt dan weg bij de deur. 'Rose kan vet goed zingen wou ik zeggen, maar doei.' Snel rent ze weg. Waarom is Lizz zo vervelend. Ik krijg haar nog wel.

Ik sluit Harry's deur voordat hij iets kan zeggen en loop naar de andere kant van de auto. Daar stap ik in. 'Dus, hoorde ik dat nou goed?' Ik zucht.

'Ik had vandaag zang presentatie en toen verprutste ik het,' dit is een halve leugen en een halve waarheid.

'Hmm, oké. Maar waarom rent die Lizz dan naar mij toe om het te vertellen?' Hij kijkt me vragend aan. Hij houdt hiervan.

'Ze vindt het leuk om mij voor schut te zetten, maar kunnen we nu gaan?' Ik doe snel mijn gordel vast. 'Ja ja, we gaan al,' zucht Harry.

'Maar als je tegen me hebt gelogen dan-' ik onderbreek hem. 'Ik lieg niet. Ik zou niet durven...'

We komen aan bij het ziekenhuis. De kamer van Niall vinden is nu zo makkelijk. We stappen in de lift en zodra we bij de goede verdieping komen, stappen we uit.

De deur van Niall's kamer staat op een kiertje dus waarschijnlijk zijn Louis en Liam er al. Harry en ik lopen de kamer binnen.

En zoals ik al zei, zitten ze er. 'Hoi,' zeg ik tegen de jongens. 'Hey Rose,' antwoord Louis terug.

Sinds het gebeuren met Niall zijn we wel wat closer geworden met zijn allen.

'Hoe was het op school?' Vraagt Liam. 'Geweldig, fantastisch leuk.' Harry grinnikt. 'Ze moest zingen.'

'Maar ze zegt dat ze het niet kan, maar ik geloof er niks van,' zegt Harry nu. 'Nu weet ik hoe Harry over me denkt,' mompel ik.

Harry grinnikt. 'Ik ga je toch ooit betrappen op het zingen, let maar op,' zegt hij. 'Good luck!' Zeg ik.

'Good luck,' doet hij me na. Ik rol met mijn ogen en ga op de grond zitten. Louis kijkt me vragend aan.

'Waarom zit je op de grond?' Hij kijkt me aan. 'Jullie hebben al de stoelen in bezit genomen. Dus ik had geen keus.'

'Ga dan bij iemand op schoot,' zegt Harry terwijl ik mijn hoofd schut. Dat we wat closer zijn dan eerst, betekent niet dat ik op schoot ga zitten.

No. Fucking. Way. 'Ik zoek Lizz morgen wel op,' mompelt Harry nu. 'Nee! Want dan kom je nooit meer weg en zie je je best friend weer. Ik denk niet dat je dat wilt?' Ik kijk Harry vragend aan.

'Oké, ik ga niet naar Lizz,' zegt hij terwijl hij zijn handen in de lucht steekt als teken van genade.

Louis zijn mobiel gaat af. Hij kijkt op het scherm en zucht. 'Jongens, we moeten gaan. Simon wil met ons praten over iets of zo,' zegt hij.

Liam zucht en staat op. 'Rose ga je mee?' Ik schud mijn hoofd. 'Oké, iemand haalt je over een uurtje wel op,' zegt hij.

De jongens nemen weer afscheid van Niall en lopen dan weg. Het enige dat je nu nog hoort is mijn ademhaling, de piepjes, de klok en Niall's zachte ademhaling.

'Dus,' begin ik. Ik heb geen idee wat ik moet zeggen. Ik ga van de grond af en ga op een stoel zitten. Ik pak Niall's hand en wrijf er met mijn duim overheen.

'Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik had dus vandaag zang presentatie dn om eerlijk te zijn ging die heel goed. Ik wil alleen niet dat jullie dit weten. Als jij dit nu hoort ben ik de pineut, maar ja, ik moet toch iets zeggen.' Ik glimlach kort.

'Weet je, de afgelopen dagen verveelde ik me en heb ik jou liedje geluisterd. Hij is echt mooi. Lizz speelt hem áltijd af als we op school zijn. Dus nu weet ik hem uit mijn hoofd.'

Ik ben weer stil en staar wat voor me uit. Opeens krijg ik een appje van Liam waarin staat dat Luke me over een halfuurtje ophaalt. Ik antwoord met een "is goed" en leg dan mijn mobiel weer weg.

'Ik moet trouwens ook nog sorry zeggen. Ik vond jou chips en heb het opgegeten. Hopelijk vind je het niet erg. Ik denk het wel, maar toch.' Ik kijk even naar de monitor, omdat de piepjes voor een paar seconden harder leken te gaan.

Ik zal het me wel vergist hebben. 'Lizz vertelde me vanmiddag dat ik tegen je moest gaan zingen. Ik heb dit een paar dagen geleden ook gedaan. Misschien weet je dit, misschien niet, maar toch ga ik weer voor je zingen. Ik voel dat dit heel dom is. Alleen dat is geen probleem want ik ben al dom.'

Ik begin met het zingen van This Town. Ik bedenk me tijdens het zingen dat ik beter mijn gitaar mee had kunnen nemen.

De dokter komt binnen. Hij glimlacht naar me. Ik stop met zingen. 'Kun je ook gitaar spelen, Rose?' Ik knik.

'Niall zijn gitaar staat hiernaast, de jongens wouden het hier hebben zodat als hij wakker werd, hij al iets zou hebben.' Ik glimlach. Wat een lief gebaar.

'Ik laat je wel weer met rust.' Ik zeg de dokter, waarvan ik de naam niet weet, gedag en zie hem weglopen.

Ik sta op en loop naar de deur. Ik open hem en zie een kleine opslag. Ik zie de hoes van Niall's gitaar en pak hem. Hij vindt het vast niet erg als ik hem leen.

Ik loop terug naar mijn stoel en pak de gitaar uit de hoes. Ik kijk even of hij goed is gestemd en begin dan te spelen en ga zingen.

'Waking up to kiss you...' mijn blik gaat telkens van de gitaar naar Niall.

Ik kijk weer naar Niall's gitaar en eindig het liedje. Zodra ik naar Niall kijk zie ik dat zijn ogen zijn geopend en een glimlach heeft van oor tot oor.

Ik vergeet even dat hij alles heeft gehoord en begin als een gek te glimlachen.

'Hey Niall,' ik leg zijn gitaar terug in zijn hoes en leg die op het kleine tafeltje. 'Hey Rose. Waar zij  de jongens?' Niall kijkt me vragend aan.

'Bij Simon,' ik glimlach nogsteeds. 'Hoe gaat het met je?' Ik kijk hem bezorgd aan. 'Wel goed, tot nu toe alleen wat hoofd- en keelpijn.' Ik knik. 'Gelukkig.'

'Hoe voel jij je?' Hij kijkt me vragend aan. 'Wel goed. Ik heb als moeder gespeeld. Nooit gedacht dat zij dat zouden toestaan.'

Niall grinnikt. 'Bedankt.' Ik kijk hem vragend aan. 'Waarvoor?'

'Voor het hier zijn en het zorgen voor de jongens als zij dat nodig hebben.' Ik glimlach. 'Geen probleem.'

Luke komt de kamer binnen. 'Rose, je stem is echt zo mooi.' Hij laat zijn telefoon zien. Ik slik. Shit. Nee dit mag niet.

~~~~~♡~~~~~

Ik heb een nieuw boek geupload, het is een Harry Styles fanfictie! (De anderen komen er ook wel in voor) Ik zou het fijn vinden als jullie een kijkje willen nemen! xx