Adopted By 4 Crazy Boys | 1D Fanfictie ✔

{25}

Pov Rose.

De wekker gaat. Fijn maandagochtend. Het is de eerste dag van school. Ik heb er zin in. Oké niet. De afgelopen dagen hebben we nagedacht over wat mijn achternaam zou worden.

We hebben vier lootjes gemaakt met de achternamen van de jongens, omdat ik niet kon kiezen. En vanaf nu heet ik Rose Tomlinson.

Zaterdag zijn we naar het gemeentehuis gegaan om het te regelen. Ik stap uit mijn bed en kleed me om.

Half slapend loop ik de trap af, maar ik heet niet voor niets Rose, dus raad eens. Ik viel bij de laatste twee treden van de trap.

Ik zucht en sta dan weer rustig op. Ik loop de keuken in. De keuken was de eerste plaats die ik kon vinden hier toen ik hier kwam.

'Dus je viel van de trap,' grinnikt Niall. 'Shut up,' zeg ik. Ik pak een bord en wat eten. Ik ga zuchtend zitten en begin aan mijn ontbijt.

Even later zitten we alle vijf aan tafel. 'We wouden dit weekend eigenlijk bekend maken wie jij bent, want je gaat naar school en dan ontkom je er niet aan, maar alleen als jij het goed vind,' zegt Liam.

'Ik vind het prima, al zou je dat vanavond doen,' ik glimlach. Laat de haat maar komen. Ik ben er klaar voor.

'In dat geval, vind je het goed dat we het woensdagavond bekendmaken, want we hebben dan een interview over wanneer de break van ons stopt.'

Ik glimlach. 'Is goed, maar nu moet ik naar school.' Louis springt van zijn stoel af.

'Ik breng je!' Roept hij. Waarom is hij niet moe op een maandagochtend?

Ik loop samen met Louis het huis uit. Er staan geen fans bij de poort. Want ja, die moeten bijna allemaal ook naar school, of werk. Er is wel wat paparazzi, maar dat negeer ik gewoon.

Ik stap in de auto. Louis start de auto en de poort opent. Zodra we van het terrein af zijn sluit de poort weer.

Na tien minuten komen we tot stilstand. We staan bij een grote school. Ik stap zuchend uit en doe mijn tas over mijn rechter schouder. 'Hoe laat ben je uit?'

Ik denk na. 'Geen idee, ik app zo wel even.' Louis glimlacht. 'Oké tot vanmiddag.' Ik zeg gedag en sluit dan de autodeur.

Op naar de hel. Ik loop het schoolgebouw binnen. We kregen de spullen in het eerste uur les. Ik kijk op mijn mobiel waar ik moet zijn.

Een agenda op je mobiel hebben is op zulke momenten handig. 'E15,' mompel ik. Ik ga het nooit vinden, maar ik heb geen zin om het iemand te vragen dus ik loop maar een random kant op.

Ik loop tegen iemand op. Ook dat nog. 'Kijk uit waar je loopt, slet!' Zegt een jongensstem. Zei hij nou serieus slet? Ja hij zei slet.

'Luister sukkel, ik ben geen slet en het boeit me niet dat ik tegen je aan liep. Want waarschijnlijk liep jij gewoon tegen mijn aan.' Zijn ogen worden groot en er vormt zich een grijns rondt zijn lippen.

'Je weet niet tegen wie je het hebt schatje,' zegt hij zacht. Ondertussen staan er al allerlei mensen om ons heen. Gezellig.

'Nee dat weet ik inderdaad niet, en ik hoef het ook niet te weten. Nou dag klootzak,' ik probeer langs hem te lopen, maar hij grijpt mijn pols.

'Je bent nieuw hier, of niet? Want dan zal ik je de regels even uitleggen,' hij kijkt me doordringend aan.

'Ja ik ben nieuw en nee, jou regels boeien me niets. Als je me nu los wilt laten, graag, want anders ga ik het lokaal nooit vinden,' ik kijk hem kwaad aan.

'Ik leg het je later wel uit, maar waar moet je heen?' In zijn grijze ogen kun je zien dat hij eigenlijk helemaal niet wilt helpen.

Maar anders moet ik waarschijnlijk zoeken en daar heb ik geen zin in. 'E15,' mompel ik.