Adopted By 4 Crazy Boys | 1D Fanfictie ✔

{74}

'We hebben elkaar in Amerika ontmoet,' zeg ik hopend dat ze er niet verder op in gaan...

Pov Rose.

'In Amerika?' Ik knik. 'Ik wist niet dat je daar bent geweest,' zegt Louis. Ik glimlach. Zolang ik stil blijf komen ze het niet te weten.

'Waarom was je in Amerika?' Waarom hebben deze idioten het altijd door als er iets is. Het is irritant.

'Omdat,' begin ik, ik moet iets verzinnen. Ze hoeven dit niet te weten. 'Omdat ze-' ik leg mijn hand op Tessa haar mond zodat ze niks meer kan zeggen.

Harry kijkt me fronsend aan. 'Je hebt ons niet alles verteld, of wel soms?' Ik kijk Tessa aan, die me een blik geeft dat ze stil blijft en maak vervolgens mijn hand los van haar mond.

'Rose?' Ik kijk weer naar Harry. 'Uhm, ik heb alles verteld hoor.'

'Rose...' Ik kijk om me heen en zie dat mensen camera's op ons richten. 'Zullen we eten kopen? Ik heb honger.' Ik glimlach. De jongens knikken. Het liefst vragen ze door, maar ze weten dat dat niet gaat op zo'n plek.

'Tessa, kom je bij ons zitten?' Ik kijk haar vragend aan. 'Ja gezellig,' ze glimlacht en volgt ons naar een tafel.

We gaan zitten terwijl Harry en Niall eten gaan halen. 'Hoe is je reis tot nu toe?' Ik kijk Tessa nieuwsgierig aan. In Amerika vertelde ze me de meest leuke en bizarre verhalen.

Zoals ik al verwachte begint Tessa met het vertellen van haar hoogtepunten. Het is zo leuk om te zien hoeveel plezier ze heeft.

[♡]

"Rose, we moeten nu echt gaan,' hoor ik Liam zeggen. Ik zucht en sta op. 'Ik spreek je snel, oké?' Ik kijk Tessa aan die vrolijk knikt. We zeggen elkaar nog gedag voordat ik de Starbucks uit wordt gesleept.

'Waarom moesten we nou gaan?' Ik kijk de jongens één voor één aan. 'Lottie en Gemma komen zometeen langs en het is wel kut als er niemand thuis is,' zegt Niall.

Ik grinnik, we hebben Niall wel eens laten wachten, omdat we waren vergeten dat hij geen sleutels bij zich had.

'Rose, haal die lach van je gezicht. Het was absoluut niet grappig. Weet je wel hoe vreselijk koud het was,' Niall kijkt me aan. 'Mietje,' antwoord ik voordat ik huppelend achter Louis aan loop.

Louis draait zich geschrokken om. 'Rose, ik dacht dat je me zou ontvoeren.' Ik grinnik. 'Had gekunt, maar dat doe ik Lottie niet aan.'

Zodra we thuis zijn laat ik me op de bank vallen en pak mijn mobiel om met Tessa te appen. De jongens kunnen me toch niet vermaken. En als ze dat wel proberen loop ik, of ren in de ergste gevallen, naar mijn kamer.

Opeens wordt mijn mobiel uit mijn handen gehaald en aan de kant gelegd. Ik kijk Harry, de gemene kip die hij is, aan. 'Give my phone back please.'

Harry schudt zijn hoofd en pakt mijn mobiel alweer. Hij typt iets voordat hij mijn mobiel weer weglegd. 'Please?'

'Nope.' Ik kijk Harry geërgerd aan. 'Waarom niet?' Harry zucht en gaat naast me zitten. 'Rose, wat is er in Amerika gebeurd?'

Diep van binnen wist ik dat hij deze vraag zou gaan stellen. Ik kijk wat om me heen en zie dat de andere jongens hier ook al zijn. Zijn het ninja's of zoiets?

'Er is niks gebeurd in Amerika,' zeg ik zonder te laten merken dat ik lieg. 'Rose, wat is er gebeurd?' Ik sta op. 'Ik ga eten halen, doei.' Ik loop naar de keuken en open een random kastje.

Ik ben eigenlijk best wel dom aangezien ze door mijn opmerking nu wel zeker weten dat er iets is. Ik heb mezelf alleen beloofd om het tegen niemand te zeggen. Alleen Tessa weet het, maar dat is logisch.
Ik pak zuchtend een zak chips. Eigenlijk heb ik geen zin in chips, maar ik wil iets eten. En als chips dan het enige is dat er is, dan eet ik het wel.

Ik hoor iemand de keuken inkomen. Ik draai me om en zie Niall staan. Ik zwaai kort naar hem voordat ik mijn blik weer op de zak chips laat rusten. Ik zucht en leg hem vervolgens weer, zonder te openen, in het kastje.

'Rose?' Niall zijn zachte stem laat me opkijken. Ik geef hem een blik dat hij door mag praten.

'Als je het niet wilt vertellen hoeft het niet, Harry is gewoon- tja hoe zeg je dat? Harry is gewoon Harry.' Ik knik. 'Als je er over wilt praten, we zijn er voor je. Dat weet je.'

Ik knik alweer, maar deze keer met een glimlach. Ik geef Niall een knuffel. 'Thanks Ni.' Ik voel dat Niall glimlacht.

'Awh cute!' Hoor ik Louis zeggen. Ik zucht en rol met mijn ogen. 'Louis jij sukkel,' zeg ik terwijl ik un de lach schiet. 'Jij bent zelf een sukkel.'

Ik steek mijn tong uit, waardoor Louis hetzelfde doet. Daarna gaat de deurbel. Ik huppel de keuken uit en loop naar de voordeur die ik open.

Voordat ik iets kan zeggen word ik in een knuffel getrokken door Lottie en Gemma. Als we, of eigenlijk als zij, uitgeknuffelt begroeten we elkaar.

'Lottie!' Louis rent naar Lottie toe en omhelst haar. Harry en Gemma doen hetzelfde, op het schreeuwen na.

Ik loop de woonkamer binnen en pak snel mijn mobiel voordat Harry het ziet. Want als hij dat ziet, dan is het net een moeder die zegt dat een mobiel slecht voor je toekomst is. Maar oké, als Harry dat gaat zeggen, dan pak ik zijn mobiel af, want Harry is soms nog erger dan dat ik ben.

Ik lees het appje dat hij naar Tessa heeft gestuurd. "Rose moet stoppen met haar mobiel verslaving x Harry"

Harry komt de woonkamer binnen en kijkt mij aan. Vervolgens kijkt hij naar mijn mobiel in mijn handen. 'Rosie Lucia Nora Tomlinson, jij bent nog verslaafder dan weet ik veel wie of wat.'

'Harry, pest Rose niet zo,' ik grijns vanwege Gemma's woorden. 'Nee Harry pest mij niet zo...'

~~~~~♡~~~~~

Wat is jullie favo liedje van One Direction? (Ben benieuwd😝).