Adopted By 4 Crazy Boys | 1D Fanfictie ✔

{78}

Pov Rose.

Ik lig languit op de bank een aan het kijken als er iemand boven op me springt. Letterlijk springen.

Een geïrriteerd kreun verlaat mijn mond zodra diegene begint met lachen. 'Neil waarom spring je boven op me?' Niall geeft me een kwade blik zodra ik "Neil" zeg.

'Ik heb al duizend keer geroepen dat je wat ruimte vrij moet maken, maar je luisterde niet. Ik grinnik. 'Ik heb het nooit gehoord.' Eerlijk gezegd heb ik het wel gehoord, maar negeerde ik het aangezien er genoeg ruimte in deze kamer is om te gaan zitten. Wat ben ik toch weer eerlijk...

'Je zegt het verkeerd,' zegt Niall. 'Hoezo dat dan?' Ik kijk Niall aan voor zover dat kan als je op je buik ligt met een Niall boven op je.

'Je zei: "Ik heb het nooit gehoord", maar het moet "ik wilde gewoon niet naar je luisteren Niall, maar ik heb je wel gehoord" zijn. Ik lach. 'Je hebt me door, maar ga nu van me af, want je vermoord me zowat.'

'Ugh, zo zwaar ben ik ook weer niet.' Ik zucht diep. 'Nee, maar die vijftig donuts in je buik wel.' En ja, ik lieg niet als ik zeg dat Niall al die donuts nu al op heeft. Het is serieus vijf uren later.

Ik word al misselijk als ik er over na moet denken. Wie kan er nou in godsnaam vijftig donuts eten in slechts vijf uren?! Ja, Niall, maar verder niemand, en als dat wel zo is, well done!

'Ga van me af Neil,' zeg ik terwijl ik hem wil schoppen, maar ja het heeft geen zin, want Niall houd mijn benen meteen tegen en gaat me kietelen onder mijn voeten.

Als er iets is waar ik absoluut niet tegen kan, is als iemand me kietelt. Ik ga dan een spastische vis op het droge nadoen. Dus nu weet je ook wat de situatie op dit moment is.

'Niall stop,' roep ik lachend. 'Nee, jij noemt me Neil en dat kan echt niet.' Terwijl ik mijn best doe om Niall van me af te krijgen, gaat hij door met kietelen.

'Niall stop please, dit is niet leuk,' roep ik lachend. 'Allerliefste Niall, je bent de beste vader van alle vier en je bent de knapste, leukste en coolste persoon op de wereld, wil je nu alsjeblieft stoppen met kietelen?' Ik zucht en praat Niall na, maar dan lachend en met pauzes er tussendoor.

'Oh wat lief dat je dat zegt, tuurlijk stop ik.' Niall laat mijn voet los. Dit is het moment dat ik normaal kan ademen, althans, Niall zit nogsteeds op me dus ademen gaat nogsteeds moeilijker dan eerst, maar oké.

'En nu ga ik je dood knuffelen,' voordat ik tegen kan stribbelen laat Niall zich op mij vallen en sluit zijn armen om me heen. 'Niall laat los,' lach ik. 'Nee, ik wil je doodknuffelen,' mompelt Niall.

'Oké, dan is er nog maar één oplossing,' zeg ik terwijl ik van de bank af rol, omdat ik niet veel geluk heb in het leven, beland Niall nogsteeds boven me en word ik nu geplet door de grond en Niall, terwijl ik eerst werd geplet door de bank en Niall. En ja, nu heb ik spijt dat ik op de grond lig inplaats van de bank, want de grond is enorm hard.

'Niall ik wil niet gesandwiched worden,' mopper ik terwijl ik een kleine lach niet kan onderdrukken. Niall lacht alleen maar terwijl hij zijn grip verstevigd. Ik probeer ons om te draaien zodra Niall onder ligt, maar Niall is te zwaar en te sterk om om te draaien.

'Is er iemand anders thuis?' Krijg ik er moeilijk uit, omdat ik word gesandwiched en op mijn buik lig. 'Ja, hoe-' Voordat Niall zijn vraag af kon maken begon ik te schreeuwen.

'Loueh!'

'Harreh!'

'Leeyum!'

'Help!'

'Ik word ontvoert!' Al snel hoor ik voetstappen. En niet veel later staan Liam, Louis en Harry in de woonkamer. 'Niall wil me niet loslaten,' mompel ik terwijl ik Niall's grip alweer voel verstevigen.

De jongens schieten in de lach waardoor ik ze een dodelijke blik geef. 'Niall, laat Rose los,' grinnikt Harry. 'Nee, ik moet Rose doodknuffelen,' mompelt Niall waardoor ik mijn hoofd een paar keer tegen de grond aan tik. 'Auwtsj, dat doet pijn,' mompel ik niet veel later, maar omdat mijn armen "vast" zitten door Niall's grip, kan ik niet met mijn hand over mijn hoofd wrijven.

'Rose, sukkel!' Roept Louis lachtend. 'Ja Rose, je bent een sukkel,' zegt Niall terwijl hij me nogsteeds vasthoudt.

'Help me dan! Ik wil niet geplet worden door Niall, en al helemaal niet als doodsoorzaak!' Roep ik gefrustreerd terwijl Niall mompelt dat ik te overdreven reageer.

Ik kijk Harry smekend aan, wetend dat hij daar slecht tegen kan, daarna kijk ik naar Liam. 'Ik dacht dat we vrienden waren, Liam, maar blijkbaar heb ik me vergist,' mompel ik in de hoop dat hij gaat helpen.

Daarna kijk ik Louis aan. 'Lou, please.' Louis schudt lachend zijn hoofd. En om het nog erger te maken begint hij dit te filmen.

Zodra Liam Louis een high five geeft weet ik dat Harry mijn enige hoop is. Ik ben blij dat ik nog wat hoop heb, maar het is niet veel.

Ik heb Harry namelijk verteld dat hij een monster is, en dat was in het begin van deze middag, dus Harry is dat zeker niet vergeten.

'Please Harry, dan ben je mijn held voor altijd,' ik kijk Harry met puppyogen aan hopend dat het werkt. 'Oké dan, maar dan kook jij vanavond.'

In mijn hoofd doe ik een vreugde dansje, want dat kan ik niet in real life doen, omdat ik op dit moment word geplet door een Ierse jongen.

Ik kom erachter dat ik nog niet antwoord heb gegeven op Harry's voorstel. 'Oké, ik kook wel, maar help me nu.'

Ik zie Harry onze kant oplopen en dat hij Niall vastpakt. Niall verstevigd zijn grip nogmeer dan dat hij al deed. 'Nee Harry, laat mij Rose knuffelen.'

'Als je zo doorgaat vermoord je Rose,' grinnikt Harry terwijl hij Niall los probeert te trekken. Het lukt alleen niet, waardoor Harry zijn evenwicht verliest en boven op ons valt. 'Yes nu word ik nog meer geplet,' mopper ik sarcastisch terwijl Niall lacht. 'Harry ook knuffelen,' zegt Niall.

Voordat Harry kon vluchten verplaatst Niall zich een beetje en klemt nu Harry ook vast.

Fijn, nu lig ik dus tegen Harry aan met een Niall boven op ons die niet los wilt laten. Dit is het beste dat me ooit is overkomen...

'Niall freaking Horan, laat mij en Rose los, want anders krijg je geen eten,' begint Harry. 'Zolang ik jullie klem krijgen jullie ook geen eten, dus ik kan ermee leven,' zegt Niall.

Harry zucht en kijkt mij meelevend aan. 'Voel jij je ook als een pinguïn die wordt geplet door een orka?' Vraagt Harry opeens. Ik knik. 'Ja, nu je het zo zegt, ik voel me zo.'

'Hé! Ik ben geen orka, jullie stomme pinguïns zegt Niall terwijl hij ons loslaat en op de bank gaat zitten. 'Dit vind ik echt gemeen van jullie,' zegt Niall "huilend".

Zo snel als we kunnen staan Harry en ik op, omdat we niet alweer geplet willen worden. 'Ah arme Niall, weet je wat, als jij je niet als orka wilt voelen mag je ook wel een pinguïn zijn,' zeg ik.

En met die woorden springen Harry en ik boven op Niall om hem te pletten. 'Ik hwaat jwuuliee,' mompelt Niall in een kussen.

~~~~~♡~~~~~

Wie heeft er zin om morgen weer naar school te gaan?

IKKUHH!🙌

NIET...