Adopted By 4 Crazy Boys | 1D Fanfictie ✔

{86}

Pov Rose.

'Drie, twee, één, go!' roept Liam. Zo hard als Niall kan begint hij met het duwen van de rolstoel waar ik in zit. Louis en Harry halen ons in. 'Sneller Niall,' roep ik terwijl ik me vasthoud.

Het zou me namelijk niets verbazen dat ik uit de rolstoel val zodra we een bocht maken. Niall begint harder te rennen, maar Harry is nogsteeds sneller. Geen idee waar die jongen dat vandaan heeft.

'Als we winnen krijg je een mega pizza van mij,' zeg ik hopend dat het helpt. Niall doet namelijk veel voor pizza's. Zoals ik al dacht begint Niall harder te rennen.

We halen Louis en Harry in. Niall maakt een scherpe bocht naar links zodat ik er bijna uitvlieg. Gelukkig kan ik me net optijd beter vasthouden, want anders lag ik hier midden in de gang.

'Schuifdeuren ga open,' mompelt Niall zodra we bijna bij de schuifdeuren zijn. Net op het moment dat Niall wil remmen gaan de deuren open.

Het enige nadeel is dat we nu wat tijd hebben verloren in vergelijking met Harry en Louis, omdat zij geen snelheid hebben verloren.

'Houd je vast,' roept Niall terwijl hij opeens weer naar links gaat. Al snel zien we Liam staan bij de finish. Niall gaat nog harder rennen dan dat hij al deed. Nooit gedacht dat deze jongen zo hard kon rennen.

Zodra we over de finish zijn remt Niall af en gaat uitgeput op de grond liggen terwijl hij zijn hand uitsteekt voor een high five. Ik lach en geef hem een high five waarna ik opsta.

'Wij hebben gewonnen,' zeg ik tegen Louis en Harry terwijl ik mijn tong uitsteek. 'Jezus, ik had nooit gedacht dat die Ier zo hard kon rennen.'

Niall kijkt Harry aan en steekt zijn middelvinger naar hem uit. 'Zeg, wat is de reden dat je opeens zo snel kon?' Harry kijkt Niall afwachtend aan.

'Als ik won kreeg ik een pizza van Rose. Dus dat is de reden,' zegt Niall terwijl hij langzaam gaat zitten. Louis en Liam schieten in de lach. 'En nu gaan we de kinderen in dit ziekenhuis blij maken,' zegt Harry.

Ik duw de rolstoel tegen Niall aan, in de hoop dat hij opstaat. 'Au, Rose waarom duw je die rolstoel tegen mij aan,' zegt Niall terwijl hij snel opstaat. Plan geslaagd.

'Zodat je zou opstaan,' zeg ik. 'Nou ik sta hoor,' zegt Niall lachend. Ik grinnik en volg Liam en Louis, omdat zij de weg weten naar de kinderafdeling.

'Draai een keer in het rond, stamp met je voe-' ik onderbreek Niall zijn fantastisch mooi liedje door hem verbaasd aan te kijken.

'Wat heb jij opeens?' Zeg ik terwijl ik mijn best doe om mijn lach in te houden. 'Nou, laat mij gewoon vrolijk zijn. Ik krijg een mega pizza van jou, mijn dag kan niet meer stuk,' antwoordt Niall mijn vraag terwijl hij vrolijk weghuppelt.

'Kan jou dag ook niet stuk als ik jouw pizza stuk maak?' Niall draait ze verschrikt om. 'Dat is echt gemeen,' zegt Niall. Ik schiet in de lach en steek mijn tong uit.

De rest van de middag zijn we bij de kinderen van de kinderafdeling geweest. We hebben spelletjes gespeeld, liedjes gezonnen en nog veel meer om die kinderen een leuke dag te bezorgen.

De meeste kinderen hier zijn vaker in het ziekenhuis dan dat ze thuis zijn. Zo naar dat sommige kinderen nooit meer beter worden en sterfen op een jonge leeftijd.

We lopen nu de hoofduitgang van het ziekenhuis uit. Overal komen mensen vandaan, en voordat we het weten zitten we vast en worden we bekogeld door allemaal vragen die ik toch niet ga beantwoorden.

Waarom proberen die mensen het nog? Ik bedoel, ik ga echt niet vertellen wat ik allemaal in mijn privé leven doe, en al helemaal niet tegen zulke mensen.

'Rose, waarom lag je in het ziekenhuis?'

'Rose, hoe gaat het met je?'

'Rose, klopt het dat je drugs hebt genomen?'

'Rose, wat is er gebeurd?'

'Zijn Niall en jij een stel?'

Toen ze deze vraag stelden keek ik ze verbaasd aan. Hoe bedenken ze het? Niall en ik zijn echt geen stel.

Harry houdt mijn hand stevig vast aangezien iedereen nogal veel duwt kun je elkaar zomaar kwijt raken.

Ik zie dat hij zijn mobiel in zijn zak doet. 'Paul komt zo met versterking,' zegt Harry. Ik knik. 'Hij heet trouwens Pauline,' mompel ik erachter aan terwijl Harry in de lach schiet.

Opeens word ik geduwt door een hysterische fan. Echt waar, ik vind het leuk voor de jongens dat ze zo beroemd zijn, maar dit hoeft ook weer niet.

Even later zie ik Paul lopen met zijn squad. Ik noem het altijd zijn squad, want ik heb geen idee hoe die mensen heten. Ik heb alleen nog de perfecte squadnaam nodig, maar die bedenk ik ooit nog wel.

'Hé Rose,' begroet Paul me zodra hij me ziet. 'Hey Pauline,' antwoord ik. Ik voel me best wel speciaal, want Paul heeft de jongens niet begroet met hun namen, maar gewoon met "jongens".

Paul neemt mij over van Harry en duwt ons tussen de mensen door. Ik heb werkelijk waar geen idee hoe hij zoiets doet, maar het lukt hem.

Als ik het alleen maar zou proberen zou ik al geplet worden. Ik word nog liever geplet door een Niall dan door hysterische fans.

We komen bij de auto van één van de jongens uit en zo snel als ik kan stap ik in waarna de deur snel achter me dicht wordt gemaakt.

Al snel stappen Liam en Niall ook in en hoeven we alleen nog te wachten op Louis en Harry.

Zodra Louis en Harry zijn ingestapt, begint de auto te rijden. Eindelijk weg uit deze chaos. En eindelijk weg bij het ziekenhuis.

Ik krijg een melding van mijn telefoon en open hem. "Rose Tomlinson is ontslagen uit het ziekenhuis. De reden dat ze daar lag is nog onduidelijk, het enige wat we er van weten is dat Rose opeens flauwviel na het concert van de jongens. Zodra we meer weten, vertellen we het."

Ik haal mijn schouders op nadat ik het bericht heb gelezen. De media weet alles zo ongelofelijk snel. Maar ja, dat kun je verwachten...

~~~~~♡~~~~~

Harry gaat eind van dit jaar op tour! Hij komt ook gezellig naar ons kleine Nederland.

Wie is er van plan om tickets te bestellen?