Darted Hearts

43

Hindi kami nagtagal sa Pinas. Isang linggo lang iyon ngunit nasulit pa rin.

I was able to visit my Lola and cousins in San Luis habang sina Demi naman ay tumulak patungong Boracay. After visiting my relatives ay tsaka ako humabol sa kanila.

Bukod sa Boracay ay marami rin kaming napuntahan. Nakapunta na naman talaga ako doon but it was for both Haste and Vast.

A week after that ay namulat nalang ako na tournament na.

This is the day. The Universal Exhibit Production is here!

Tiningnan ko ang aking relo at nakitang ala sais na ng umaga, maaga pa naman para sa patimapalak mamaya.

Nakaligo na ako at napagpasyahang lumabas na ng kwarto upang mag-agahan.

"Good morning, Riya!" Ito ang bumungad sa akin nang binuksan ko ang pinto ng aking kwarto.

Sabay-sabay nila akong binati.

Si Haste at Vast na parehong nakahawak ng tarp na may nakasulat na "Good luck Riya Cube" Seriously?

Si Audrey na may dala na cake. Sina Mamay at Papa na parehong nakahawak ng balloons at si Demi na abala sa pagkuha ng litrato.

I was too flabbergasted to even utter a single word! I never saw this coming.

"Oh my God! Thank you!" Late reaction ko na umani ng tawa mula sa kanila at agad silang niyakap.

Habang nag-aagahan ay hindi ko maiwasang mapuna kung gaano kagaan ang tensyon ngayon. Everyone seems so happy, parang wala kang makikitang bakas ng kaba sa mga ngiti nila.

Are they that confident wih me? I am nervous, I must admit pero alam kong kaya ko ito. Kakayanin ko.

Kahit hindi ako manalo ay parang panalo na ako. To have people around you as supportive as this is just so overwhelming. Nakakainit ng puso.

"I didn't expect you'd be here." Wika ko kay Audrey habang naglalakad kami patungo sa parking lot ng mansyon.

"I thought you'll be having your workshop?" Patuloy ko.

"Someone used their connection to postpone it. H-he even invited our instructors to see your exhibit. He knew how much I wanted to see you. I-I was really surprised and at the same time grateful that I'd be able to witness it. All t-thanks to him." Nahihiyang sagot niya.

Lumula ang matabang pisngi niya.

Diretsahan akong napangiti. God Haste! You're so romantic! I knew both of you would click!

Nang narating na namin ang sasakyan ay nakita ko si Haste na nag-aabang na doon.

Binuksan niya ng pintuan si Audrey at agad akong napangisi. Simple yet sweet gestures are always the best.

Bago pa ako makapasok sa aking sasakyan ay binalingan ko siya. Nakatalikod siya sakin habang nakikipag usap kay Vast.

"Haste." Tawag ko.

Nilingon niya ako.

"Is there any problem, Riya?" He asked full of concern.

Ngumiti ako at umiling, "Nothing. Uhh. Just keep it up. Whatever you are doing right now that makes you happy. Keep it. Take care of it. Take care of her, Haste."

Ngumiti siya. I know at that very moment na may parte sa puso kong biglang gumaan. Thank you Lord. Thank you for touching his heart.

"I will. And we will make sure that you will find the person that can keep you too. The person who we knew is the best to take care of you. I will help you, Rey. I'll always will." Wika niya na humaplos sa aking puso.

Hindi ko napigilang hindi mapatakbo patungo sa kanya at mahigpit itong niyakap.

"Now, you're being adorable." He chuckled.

"Thank you, Haste. Thank you for the unfailing support, for always making me feel okay." I murmured.

"Stop smudging your pretty face in his shirt, my lady. It might ruin your make up." Maarteng wika ni Vast na umani ng sapak mula kay Demi.

Napangisi ako sa puna ni Vast. Mukhang nahawa na ata kay Demi sa pag-iinarte.

"You're ruining the moment." Sita ni Demi kay Vast.

"Shut up you two and come here." Wika ko at agad silang sinalubong ng yakap.

Group hug!

Halos mapaiyak ako sa sayang nadarama. To have friends like them is beyond amazing. To thank for all of my blessings each day is not enough, to thank for all of these gifts in my entire lifetime is not enough. I guess thanking God for all of these is not always enough. I should take care of it, nurture it.

"Why am I not included?" Singit ni Audrey mula sa bintana ng sasakyan ni Haste.

"This friendship is R-18, no kids are allowed, Adrienne." Pang-aasar ni Haste sa kanya. Right there and then, we all knew na mag-aasaran na naman ang dalawang ito buong byahe.

All contestants were required to wear anything white. Binigyan ako ni Mamay ng isang napakakomportableng V-neck shirt na may nakasulat na 'Painting is life' ang cute lang.

Gamit ang nanlalamig na kamay ay binuksan ko ang pintuan ng sasakyan ko at lumabas mula nito.

Nakasunod lang sina Haste sa akin samantalang sina Mamay ay kanina pa lang. Mas maaga sila kasi isa sila sa mga inaasahang panauhin.

Bumungad sa akin ang kumpol ng mga press at media na nag-aabang sa bukana ng hall na gaganapan.

"Ms. Riya-Riya Reianheld is here!" Deklara ng isa sa mga interviewer mula sa kung anong channel.

Hindi ko napigilang hindi lingunin si Mamay na pigil na tumatawa.

Tinutukso niya ako sa kadahilanang kahit pinalitan ko na ang apilyedo ko sa apilyedo ni Papa ay Riya cube pa rin ako, iba nga lang ang spelling. But if you'll just gonna say it, tatlong Riya pa rin ang maririnig mo. Nakakatangina po.

Pinasadahan ko ng tingin ang buong lugar. Napakalawak. Nasa magkabilang panig ang lahat ng mga kalahok at ang mga bisita.

The program started, the usual flow of it, may bumati, nagbigay ng mga mensahe.

Bawat kalahok ay nasa sa kanilang nga pwesto na. When the first part of the program ended, sinundan ito ng pagpapakilala ng mga hurado hanggang sa punto na ng pagbibigay impormasyon sa kung ano ang magiging tema ng ipipinta namin.

The main lights turned on, directing exactly at our spot. Napapikit ako nang nagsimula nang magsalita ang isa sa mga director.

On their cue, the brush clock will start ticking when the bell will ring.

"This theme is quite broad. Too broad for the number of its letters. This is too common. Too used. Too extensive to be defined. Too deep to seek for its meaning. And this feeling is too overwhelming. One word, four letters. All of you has different perceptions about it. Painters, let your heart control the emotions inside you, let your heart speak, let your heart define the meaning of LOVE that you seek."

When the bell rang. A tear fell from my eye, a stitch lose its thread, and a name popped out of my head.