Chapter 41: Betrayed
Heaven Akira's POV
"Bakit hindi po sya nagsasalita?" Tanong ko sa private doctor ni Mama. Gising sya pero nasa malayo yung tingin nya tapos hindi rin sya nagsasalita.
"Hindi pa sya ganun kagaling, if it's okay to you, sa hospital dapat sya mag-stay. Mas mapapabilis ang recover nya." Sabi ni Doc kay Papa. Napabuntong hininga si Papa at tumango.
"Basta gumaling sya Doc, I'll do everything. Mamaya rin, ipapahatid namin sya, excuse me I'll call my secretary." Lumabas si Papa. Napatingin ako kay ate na umiiyak sa bisig ni Cole.
Pwede namang umiyak nalang sa panyo, sa damit pa ni Cole? Anong kapabebehan yan?
"I'll go now. Inform me Ms. Aiko, okay?" Tumango si ate at pinunasan yung luha nya, lumabas na rin yung doctor. Lumapit ako kay Mama at hinalikan yung noo nya.
Kahit naman, hindi ko naramdaman na anak ako nyan, mahal na mahal ko yan.
Hindi ako yung showy na tao, hindi ko pinaparamdam na nag-aalala o mahal ko sila. Sapat na yung ako lang ang nakakaalam. Masaya na ko sa ganun.
"A-aki..." Bulong ni Mama na nakatingin nanaman sa malayo, naalarma kami ni ate at nagkatinginan.
Just like, what the fvck?
"Hey Ma.. This is me, Aiko.." Kinalog kalog ni ate si Mama kaya pinigilan ko sya. Siraulo talaga to.
"Nasasaktan sya ano kaba!" Sigaw ko sakanya. Tumingin sya sakin at biglang nanlisik yung mata nya.
"Ikaw! Ikaw ang dahilan kung bakit nadisgrasya si Mama! It's your fault!" Hinarap nya ko kaya tumayo ako at hinarap ko rin sya. Napapikit ako sa sobrang inis.
"What the hell? Ngayon ako ang sisisihin mo dahil wala kang mapagbugtungan ng galit mo? So pathetic!" Iiling iling na sabi ko sakanya.
"Ikaw pa rin ang dahilan!" Ibang Aiko na ang nakikita ko ngayon. Hindi ako makapaniwala na ganyan sya. O mas ngayon ko palang sya nakikilala?
"Damn it! You're so unreasonable! May magagawa ba yang pagsisi mo sakin ha?! Sinadya ko bang madisgrasya si Mama?! Shame on you!"
"Walanghiy---" sasampalin nya sana ako pero hinawakan ni Cole yung kamay nya. Nanggigigil sya at nanlilisik ang mata, hindi talaga sya yung Aiko na kilala ko.
"Stop." Mariin na bulong ni Cole sakanya. Hinila nya si ate palabas kahit na nagpupumiglas ito.
Napaupo ako sa sahig at tumulo nalang bigla yung luha ko. She's blaming me! Napasabunot ako sa sarili ko.
Wala kang alam ate.
'Hindi mo alam kung anong sinakripisyo ko para sayo.'
~*~
Umalis nalang din muna ako sa bahay nila Papa at bumalik sa bahay ko, hinabilin ko nalang si Mama sa mga maids don.
*beep beep*
From: Unknown
eDi W0w :€Iniinis nya talaga ako. Wala nakong pake kung birthday nya o ano, bwisit nya. Wala talaga syang aasahan na regalo sakin.
Nagulat ako ng may bumusina sa labas ng bahay ko, sumilip ako at merong motor, pero walang tao kaya agad akong bumaba para tignan.
*tingin sa kaliwa*
*tingin sa kanan*
Wala talagang tao e mo--- biglang dumilim este may nagtakip pala sa mata ko.
Amoy palang alam ko na, singsing palang, kung ilan at san nakalagay alam ko na.
BINABASA MO ANG
She's The Man Hater Since Then
Teen FictionHIGHEST RANK REACHED: #41 in TEEN FICTION Broken by ONE, now hates EVERYONE. One thing about me? I. HATE. BOYS No Boys No Problems Maybe other thinks, they can't live without boys. But me? I can't live when there are boys. Maybe Gays. But not...