"Lilian! Wake up! My ghad this girl is she planning to slander my depart-"
"Shut up Luke! I'm not going to stop you from going home. Nakatulog lang ako! Paranoid to!"
Inayos ko ang sunglasses ko bago ang bennie at scarf sabay tumayo.
"Let's go."
Sabi ko kay Luke at lumabas na kami ng train.
"Nakahanap ka na ba ng hotel?"
Tanong ko kay Luke. Nakahanap na ito ng taxi at pinagbuksan ako nito ng pinto dahilan para pumasok muna ako at sumunod naman siya pagkatapos niyang ipalagay sa trunk ang maleta niya.
"What did you say?"
"Hotel Luke hotel? Nakahanap ka na ba ng hotel?"
Tumawa ito ng konti bago tumingin sa akin.
"I bet you'll miss me since you're angry."
Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. Tinanggal ko yung sunglasses ko. Tinaas niya ang kamay niya which is a sign for surrendering pagkatapos ay tumawa.
"Yah! Nakahanap na nga ako eto naman di mabiro."
Sabi nito. Napasingkit yung mga mata ko.
"Ano? Uupo lang ba tayo dito sa taxi o sasabihin mo yung address."
Tumingin ito sa driver na kanina pa nakatingin sa amin at mukhang nagtataka.
"Ahh pasensya na po."
Sabi ni Luke pagkatapos ay sinabi niya ang address. Nakatingin lang ako sa labas ng bintana.
I'm in Seoul Bangtan. Are each of you eating well?"Anong gusto mong kainin for lunch?"
"Anything will do."
Tiningnan ko ang relo ko. It's already 1pm, hindi pa ako gaanong gutom. Pagkatapos ay bumalik rin agad sa pagtingin sa labas ng bintana.
"Punta tayong Han River. Baka may masarap na kainan malapit doon."
"Madaming tao."
Though hindi pa ako nakapunta sa Han River ofcourse I know how crowded it is. The place is famous.
"Oh come on Lily! Just this once! Aalis na ako tapos aandar pagiging kj mo."
Pagtatampo nitong sabi. Tumingin ako sa kanya. He is wearing a denim jacket with a black and white stripe shirt inside. He is pouting. I roll my eyes.
"Fine."
If he act like that I don't know what happens next. He's mouth open like a baby whining.
"Jinjja?!"
"Oo nga. Gusto mo bawiin ko."
Agad itong umiling. Myghaad buti nakatagal ako ng ilang months kasama to.
"Lily mag stay ka nalang sa Seoul total marunong ka naman sa lingguwahe tapos kung tutuusin pwede ka nang tumigil sa pag aaral doon-"
"Luke how many times do I have to tell you. I like staying in Daegu. Our friends are there. Okay lang sa akin kahit malayo."
I can't even count how many times he suggested about staying in Seoul.
"Okay lang kahit malayo. Isa sa Bangtan rin naman ang baka sakali kong makita ulit. O baka sa susunod makita ko silang lahat doon."
"Huh? What did you say?"
Tanong ni Luke. Ngumiti ako at umiling. Tumingin ako sa bintana. Mga ilang minuto ang nakalipas napaayos ako ng upo dahil sa nakita ko.
YOU ARE READING
The Bulletproof Fan (Forever) Series II
FanfictionMy LIFE became colorful because of them I decided to live more because of them Their smiles, laugh and group hug is the only thing I need in my LIFE As long as they are complete and happy I WILL BE THEIR FOREVER ARMY