"Lily paano to?"
"Eto! Lily! Paano to?"
"Ah! Ayoko na ang hirap ng English!"
Natawa ako sa mga kaklase ko na nasa faculty. Halata sa mukha nila ang pagod at pagkalito.
"Guys come on. It's not that hard. Mas mahirap pag aralan yung hangul."
Sabi ko. It's true. Ang hirap aralin ng korean. Muntik na akong mag give up buti nalang talaga nandiyan ang Bangtan para ma motivate ako.
"Anong mahirap? Nung bata pa ako eh agad kung natutunan ang hangul."
"Kasi naman po nasa korea tayo nakatira."
"Bakit ba kasi kailangan pa natin mag aral eh hindi naman ako makakaabroad."
"Kung hindi ka na makakaabroad eh hindi na namin kailangan mag aral? Wag ka nga man damay. Gusto ko pumuntang ibang bansa at mag explore."
"Mangarap ka nalang. May perang pang ibang bansa ka ba hah?"
"Magtatrabaho ako malamang!! Nakakainis to."
Nagtatalo na sila. Napafacepalm nalang ako. Napatingin ako sa mga professors na tumitingin sa amin tapos bumabalik rin naman sa mga ginagawa nila. Tiningnan ko si Shin na busy ka kakatingin sa mga test papers.
"Shin sino ba talaga yung professor dito? Ikaw o ako?"
Tumingin ito saglit sa akin tapos bumalik lang rin naman sa pagtingin sa mga test papers.
"Kaya mo na yan Unnie. Mukha ka rin namang professor eh kaya okay lang. Tapos lingwahe mo pa ang English kaya madali lang yan sayo. Kaya please naman kahit ngayon lang tulungan mo muna ako."
Sabi nito habang nakatingin sa mga papel. Napa iling ako sa sinabi niya.
"Ano ngayon lang? You always make me do this thing. And EXCUSE ME mas matanda lang ako sayo ng ilang buwan anong professor? Eh estudyante mo ako eh!"
Yes i'm older than her sorry naman graduate na talaga ako sa amin. Nag aral lang naman ako dito para matutunan ang hangul at yung etiquette dito sa Korea. And also Luke help me to get inside here that's why nagiging close ko yung mga prof dito.
"Sige na Unnie. Ngayon lang talaga. Hindi na ako mangungulit sa susunod."
Shin is my professor but look at her he act like one of her students and take note relative ito sa pamilya ni Yoongi ba't hindi ito nahaluan ng konting dugo ni Yoongi.
"Fine. Kayo diyan tapos na kayo?"
"Hindi pa paano ba ito?"
Napahinga ako ng malalim. Tumingin ako sa bintana bago naglakad at tiningnan ang papel ng classmate ko.
"Lily nagmamadali ka ba?"
Tanong ng babaeng classmate ko. I was wondering they didn't call me Unnie or Noona hindi siguro nila alam na mas matanda ako ng ilang taon sa kanila. Napatingin ulit ako sa labas ng bintana. Magdidilim na.
"Hindi naman."
Sabi ko at tiningnan ulit ang papel.
"Unnie! Yah! Sabay na tayong kumain!"
Napatigil ako sa paglalakad at tiningnan ang sumisigaw. Nasa may gate na ako. Nakita ko si Shin na tumatakbo papunta sa pwesto ko.
"Unnie di mo man lang ako inintay."
"Di ka naman nag sabi na intayin kita."
Nagpout ito sa harapan ko. I roll my eyes. Matapos niya akong paturuin kanina aba aba.
YOU ARE READING
The Bulletproof Fan (Forever) Series II
FanfictionMy LIFE became colorful because of them I decided to live more because of them Their smiles, laugh and group hug is the only thing I need in my LIFE As long as they are complete and happy I WILL BE THEIR FOREVER ARMY