The Bulletproof Fan (Forever) Series II

Bulletproof 38

"Yoongi yah! Hahahaha yung mukha mo."

Tumawa ako ulit habang tinuturo ang mukha ni Yoongi. May bean paste kasi yung cheeks niya.

"Ano meron sa mukha ko?"

Tumawa ako at hinarap siya sa malaking salamin sa labas ng kanilang kusina. He glared at me when I laugh again. I stopped when he put a bean paste on my nose.

"Yah!"

Ngumiti ito sabay balik sa mga niluluto niya.

"Ang ingay mo kasi."

Humarap ulit ako sa mga niluluto ko. Kami ang naghanda para sa mga kakainin namin at sa pamilya ng Kuya ni Yoongi. Bibisita kasi sila. Wala si Ahjumma at Ahjussi nasa restau. Itong si Yoongi umaga pa lang pinapapunta ako para magluto. Tumingin ulit ako kay Yoongi.

"Mag iingay rin naman mamaya~"

Sagot ko. He just gave me a smirk and he proceed cooking. It's been a week when we gon home in Daegu. Sabi ni Yoongi sumabay na ako sa kanya total pauwi rin naman siya. Yoongi has been acting different than usual. He is being sweet ahmm a little? Ofcourse we are still bickering!

"Paabot nga ng tuyo diyan."

Sabi nito. Inabot ko sa kanya ang soy sauce. He has been acting so extra sometimes. Nag jojoke siya minsan gamit ang seryosong mukha niya pero it's still funny. I don't have a choice anyway kailangan talagang tumawa kapag si Yoongi.

"Yoongi yah~ wag mo masyadong lagyan ng tuyo."

"Alam ko."

Sagot nito. I don't really understand Yoongi sometimes. He is a complicated man and very unpredictable.  I wanted to asked about us pero pinapangunahan ako ng takot. Paano nalang kung mali pala akala ko?

"Titingnan mo lang ba ako?"

"Oo, bakit aangal ka?"

Tumingin ito sa akin. He smirked at me. Tinaasan ko siya ng kilay.

"Bayad mo."

"Magkano?"

Tumawa ako. Lalaking to talaga. Basta pera si-

"Ikaw."

"Huh?"

"Paabot ng suka."

Natataranta kong hinanap ang suka at binigay ito sa kanya. Narinig kong tumawa ng konti si Yoongi.

"A-anong sabi mo?"

"Suka."

Umiling ako at sinabayan ko pa ng pagkaway ng kamay.

"Be-before that."

Kumunot ang noo nito habang nagluluto.

"Paabot."

Sagot nito. Napailing ako. Did I hear it wrong? Nakakunot ang noo kong nakatingin kay Yoongi. I look away when he look at me. Napahinto ako sa mga ginagawa ko ng ginulo niya ang buhok ko. Tumingin ako sa kanya. He was smiling. I know. I know something are happening between us. I can't ask. I don't want to ask! What if this happiness will fade suddenly?

"Titooooooo."

Nakarinig ako ng boses ng isang bata sunod ang isang kalabog ng pintuan. Sumunod ako kay Yoongi ng lumabas ito ng kusina. Napangiti ako ng makitang may karga siya.

"Tito sino siya?"

Ngumiti ako ng tinuro ako ng batang babae. Para siyang manika dahil sa puti. Tumingin si Yoongi sa akin.

"Lily!"

Napatingin ako sa tumawag sa akin. Napangiti ako ng malawak at agad lumapit sa Kuya ni Yoongi.