The Bulletproof Fan (Forever) Series II

Bulletproof 53

"Okay! I think that's it! After this I will discussed it with my team."

Sabi ko sabay tumayo at ngumiti. Tumayo rin sila. Unang nakipag shake hand sa akin ang manager nila at sumunod si Namjoon. Nakangiti silang nakipagshake hand sa akin. When it's Yoongi's turned.

"Thank you Mr. Min."

I was about to hold his hand when he put it down. He gave me a smirk after that he turned his back at me. Naglakad ito paalis. I heard a gasp from their manager.

"I-i'm really really sorry Miss Lily!"

Sabi nito at nag madaling mag bow. Pati rin yung iba nagbow. Tinaas ko ang kamay ko at tumango sabay ngiti.

"It's okay."

"Hyung!"

Tawag ni Jungkook at tumakbong sumunod kay Yoongi palabas. Sumunod rin si Jimin na nagbabow habang paalis, si Hobi with his apologetic face, si Jin na parang nahihiya, at si Taehyung naman ay tumatango na para bang meron siyang naiinitindigan. Nanatili si Namjoon sa harapan ko at ang manager nila.

"I'm really really sorry Miss Lily."

"It's okay."

Sabi ko. Tiningnan ko si Eddie. Para itong naguguluhan. Sumenyas akong ihatid ang manager ng Bangtan palabas. Napatingin ako kay Namjoon. Ngumiti ito ng konti.

"Hatid na kita."

Sabi ko at ngumiti. His hands are inside his coat's pockets.

"Pasensya ka na kay Yoongi hyung kanina. Mainit lang ulo niya."

Tumango ako. Sabay kaming naglakad palabas ng office ko.

"Mr. Kim-"

"You can call me Namjoon."

"Namjoonie-"

Napatakip ako sa bibig ko at napapikit. I just called him just like how I used to call him.

"I mean Namjoon. I want this project to be successful. At alam ko ito rin ang gusto niyo. But I can't do this alone."

"Kakalma rin si Yoongi Hyung. Pero Miss Lily hindi ko mapapangakong susunod si Hyung sa mga ipapagawa mo. Kilala mo siya."

Napatigil ako sa sinabi niya. How can Namjoon mentioned the past. Pero tama naman kasi siya. Hindi ko mapapasunod si Yoongi.

"Pero gagawin namin ang lahat. This is for ARMY. At alam yung ni Hyung. Kung may gagawin man si Hyung sigurado akong may rason yun."

Sabi ni Namjoon. Napaigting ang panga ko dahil sa mga naaalala. He left without any reason.

"Why did you stop going to fansigns?"

Napatigil ako sa sinabi niya. As expected from the 148 IQ. What a sharp one!

"I stopped being one."

Napatigil si Namjoon. Una akong nakapasok sa elevator. Sumunod naman si Namjoon. Napatigil ako ng makita ang expression niya. I forgot. Namjoon is kind of sensitive. I hurt him. I'm so sorry. Hinawakan ko ang kamay niya. I pulled him inside the elevator.

"Namjoon...."

Napakurap kurap itong napatingin sa akin.

"I didn't mean it like that. Naging busy kasi ako sa business. Wala na akong time para sa sarili ko. I'm sorry."

I saw his shoulder lift up after I said those. Pagdating ko dito few years ago hindi ko na maisip ang sarili ko.

"No it's okay. I mean it's your decision right. We have to respect that."