Embracing Death ♕ What Are You?

Chapter 5 ♕ Pain

Jessica Miyuki Valdez

 

Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi nya. A-anong ibig nyang sabihin?! Parang gusto ko ng umiyak dahil sa nerbyos! Palapit sya ng palapit sakin na nakangisi at nakikita ko na ang pangil nya! Halos marinig ko na ang kalabog ng dibdib ko. Biglang nag-malfunction ang buong katawan ko dahil sa sobrang takot!

Gumalaw ka! Inutusan na ako ng sarili kong utak pero ayaw sumunod ng katawan ko!

Nang akmang aatakihin na nya ako dun ko na nahugot ang lakas ko at tumakbo sa abot ng makakaya ko. Hindi ko alam kung ano sya pero ang alam ko..

Hindi sya tao!

Nagsimula nang magtubig ang mata ko, hindi ko na alam kung saan ako pupunta. At alam kong malapit na sya.

“AH!” Napasigaw ako nang mahila nya ang buhok at inilapit nya ako sa kanya. He raised me up by holding me in my hair and it hurts so much na feeling ko mahihiwalay na ang anit sa ulo ko! Nag-unahang tumulo ang mga luha ko at hinawakan ko ang kamay nya para tanggalin ang pagkakahawak nya sa buhok ko pero di ko magawang maalis!

“Where do you think you’re going?” Sabi nya sa tenga ko at nagsitayuan ang balahibo ko sa batok. He laughed evilly and bit my ear lightly. I released a whimper and forced not to sob. Sobrang bilis ng kalabog ng puso ko at mas lalo pa itong bumilis nang maramdaman ko ang pangil nya sa leeg ko!

I closed my eyes tightly, gathered all my strength and used my elbow to hit him hard on his stomach!

“Ah! Sh*t!”

Nabitawan nya ako at hahablutin nya sana ako pero di nya nagawa... instead bumaon ang mahahaba nyang kuko sa balat ko and he managed to scratch my skin from the back of my shoulder down to my wrist! Blood immediately escaped from my open wound and I fell on the ground.

Gusto kong sumigaw para makahingi ng tulong pero di ko magawang ibuka ang bibig ko. Nanginginig ang buong katawan ko nang akmang hahawakan na nya ako at napapikit na lang ako dahil sa takot. Mas natakot ako nang maramdaman ko ang malamig nyang kamay sa balikat ko at bumaon doon ang kuko nya, I closed my eyes tightly and hugged myself.

A soft cry escaped from my mouth because of so much fear. Until...

I felt someone grabbed his hand away from me.

“What d’you think you’re doing?”His cold voice matches the cold wind that touches me.

Napamulat na lang ako at may nakita akong lalaking naka-hood na hawak hawak ang kamay ng humahabol sakin. At nakita ko sa mukha ng nilalang ang takot. Pinagmasdan ko pa lalo ang lalaking tumulong sakin, nakatalikod sya sakin.

Parang nakita ko na sya pero di ko maalala kung saan. The structure of his body is very familiar.

My eyes widen of shock and I covered my mouth when he killed him in front of me! Bigla nya lang hinablot ang lalaki sa leeg nya and squeezed his neck hard! Nagpupumiglas pa ang lalaki nun pero walang-awa nya itong pinatay hanggang sa umubo ito ng dugo at binitawan na nya ito nang di na gumalaw!

Nakarmadam ako ng takot sa lalaking nasa harapan ko. Unti-unti syang lumingon sakin and it shocked me when I saw his eyes! They were red! Nanatili akong nakatitig sa mga mata nya.

Hindi ko alam kung sino sya dahil naka-hood sya at may takip ang bibig nya, tanging mga mata nya lang ang nakikita ko. My gaze darted to his hand to help stand up, nanginginig ang kamay ko nang dahan-dahan kong i-abot yun sa kanya.

Pinatayo nya naman ako kaagad nang mahawakan nya ang kamay ko pero di nya pa rin ito binitawan. Mas matangkad sya sakin ng ilang inches at hanggang tenga nya lang ako kaya kailangan ko pang tumingala para makita ko ang mga mata nya.