Have You Seen This Girl

Chapter 2 TORTURE

Chapter 2

Jillian’s POV

Magsisimula ang klase namin ten minutes from now kaya kailangan na naming tumakbo. Thank God naka-flats lang ako kaya hindi hassle ang pagiging ninja.

Hapong hapo kaming dumating ni Mitch sa room. It was unusual because people are staring at us-me? Why? Nag-isip ako ng mabuti, Ah, maybe because of that incident. 

From this day on, it’s official, my peaceful college life is ruined. I--he ruined it! Kung hindi naman dahil sa pagpoprovoke niya sa akin hindi ko gagawin iyon.

Pinagmasdan ko si Mitch at halata pa rin ang kaba sa kaniyang mukha. Napahalukipkip ako at umupo na ako sa chair ko. Pagkalapat na pagkalapat ng puwet ko, may lumapit agad sa akin.

“Jillian, nakakaloka ka! We’ve heard what happened a while ago. Lagot ka sa ACES!” pagbabanta niya.

What? ACES? Sino sila? I rolled my eyes. Annoying day plus annoying people. Wow, could anything get a little worse than this?

“I get it. I’m dead and oh, I’m scared,” walang ganang sambit ko. 

“Tsk! Ikaw din, hindi mo alam ang kinalaban mo.”

“Ghad! Enough now, please. If you’re really mad about what happened then put me to jail so all of you can shut up!” 

Nagulat yata siya sa sinabi kong iyon. Tahimik naman kasi ako eh pero dahil sa sunod sunod na kaganapan sa buhay ko, ewan ko na lang. Screw gentleness! Let’s have this war! Badtrip!

“I’m just warning you,” dagdag pa niya.

“Thanks for the concern but keep that for yourself. I have this,” wika ko. Sinandal ko ang aking likod sa silya. Huminga ako ng malalim. Para kong isinubo ang sarili ko sa bibig ng isang halimaw.

Minutes after, dumating ang Professor namin. Nagdiscuss siya ng ilang topics pagkatapos ay may inanunsiyo siyang mahalagang bagay.

“For our practical exam next week, you have to pick a song that you would like to sing, copy?”

Di naman ako babagsak sa isang exam lang, right? At oo, wala akong planong sumali sa kung anuman ang gusto nilang gawin.

As soon as makaalis si Ma’am Iza, lumapit sa akin si Goldi-I mean Aicelle, ‘yung buhok niya kasi curly kaya madalas namin siyang tinatawag na ganun.

“Jillian, you have to practice well. I’m not taking a no for an answer,” she told me while wiggling her eyebrows.

“Whatever, Aicelle.”

“Tss. Too afraid to get rejected, eh?” Tumawa pa siya. 

“Why so curious, Goldi?”

“What?” Nanlaki ang kaniyang mga mata.