Broken Heartstrings ( On Going Story - Book 2 )

♥ Heartstrings 29 - Interrogate ♥

*** ♥| Heartstring 29 - Interrogate |♥ ***

:::: Interrogate -  to ask (someone) questions in a thorough and often forceful way ::::

*******

PUMANHIK na muli ako ng hagdan. I am still waiting for his answer but he isn't giving me even a single word. Isinara ko ng maigi ang pinto matapos kong makapasok sa aking kwarto.

"Hey, I am asking you something. Ano na naman ba ang kailangan mo? Kung wala ka naman palang kailangan then mind to end this call or just tell me na walang kwenta ang tawag na ito nang ako na mismo ang pumatay nitong tawag." wika ko nang makaupo na ako sa silya ng study table ko.

"You are getting tougher, huh? Hahaha! I am watching you guys while you're outside a while ago. It seems like you two are getting better, how sweet."

I sneered upon hearing what he have said. He is really weird and creepy indeed. Pero ...

Lumaki ang mga mata ko nang maalala ko ulit ang sinabi niya.

"You are crazy. Hindi ko alam yang pinagsasabi mo." I said. No way, paano niya nalaman na dito ako nakatira? Tsaka malakas ang pakiramdam ko na si Silver ang tinutukoy niya sa sinabi niya at nagbubulag-bulagan lang ako upang sabihing wala akong alam sa mga sinasabi nito.

The hell! Kanina pa ba siya naroon sa labas ng bahay at nagmamasid!? Hindi na talaga maganda ang mga kinikilos niya. I think he is planning to disturb my privacy!

"Huwag mo nang ipagkaila pa, Naomi. I am secretly watching you two from a far. I can see how you are driving Silver crazy. Umaayon ang mga nangyayari sa mga kagustuhan ko hahaha! You are really a good specimen for my plans .. ang buwagin ang Ecstasy." kasunod sa kanyang mga sinabi ay ang pagdagundong ng kanyang halakhak. Binalot ng pagkalito ang aking isip.

What is he trying to say? Gagamitin niya ba ako para sa mga plano niya? But how!? I can't see any possible way that he could use me for any scheme that he is wishing to do.

Tumingin ako sa bintana at nagbabasakali na makita ko siya roon. Ngunit kahit saang gawi ako tumingin ay wala akong makitang kahit nino. Wala na ring napapadaang mga tao sa kalye dahil gabi na.

"Hey, I can see you looking at your window. Do you want to see me, Naomi Isabel Chua?" umakyat ang kaba sa aking katawan nang sabihin niya iyon. Nakakatakot talaga siya. Paano niya ako nakita e wala naman akong makitang tao sa labas?

"No, thanks. I'm not interested by the way." sagot ko rito which made him laugh.

"I know you are seeking for me. Tumingin ka sa may puno na katapat ng mini playground." kahit labag sa kalooban ko ay sinunod ko pa rin iyon. At talagang napalunok ako ng wala sa oras nang makita ko nga siya na tumalon mula sa punong pinagtataguan niya. Ilang metro lang ang layo nito mula sa bahay namin kaya kung naroon ka ay tanaw na tanaw mo ang bintana na kaharap ko ngayon.

Again, his identity is still anonymous. He is wearing that red hoodie again with it's cap covering his head. He is wearing tattered jeans. With the help of the lamp post I could see what he is wearing but it doesn't help me to see his face. Hindi ko makuhang maaninagan ang mukha nito dahil natatakpan ng cap ng hoodie niya yung ilaw na hatid ng poste.

Nakita kong kumaway ito sa akin. Now I will confirm that he saw everything happened earlier. He is getting creepier day by day. Umalis na ako mula sa pagtanaw sa labas ng bintana at naupo ulit sa silya na inupuan ko kanina.

"Red, nagmamakaawa ako sa iyo. Kung ano man mga pinaplano mo pwede ba itigil mo nalang? Wala ka namang makukuha sa mga ginagawa mo e." seryoso kong wika. Ilang segundo pa ay nagsalita na ito.