Επικίνδυνες Φιλίες

Κεφάλαιο 23

  Όχι ότι δεν ημουν σχεδον σιγουρη η ότι δεν το φανταζομουν αλλα…η επιβεβαιωση ότι ο Ντανιελ και ο Μπραιαν ηταν αδερφια ηταν πολύ.Και εγω ημουν η μονη που το ηξερα.Θεε μου επρεπε να τους το πω.Επρεπε να το μαθουν και οι δυο.Συντομα.

-Αλι?Ρωτησε ο Ντανιελ.Τον κοιταξα.

-Ναι?

-Εισαι καλα?

-Ν..ναι.Ειμαι καλα….Απλα..εγω πρεπει..να σου πω κατι.Αλλα όχι τωρα οκ?Τον ρωτησα

-Να μου πεις τι?

-Τιποτα.Οχι τωρα οκ?Αλλα αυριο….θελω να παμε μαζι στο δασος.Του ειπα.

-Ποτε?

-Κατά τις 9 οκ?Τον ρωτησα.

-Ναι οκ αλλα….θα μου πεις γιατι προκειτ-

-Συναντησε με στο δασος  στις 9.Του ειπα και χωρις να περιμενω την απαντηση του εφυγα μπροστα.Η Μεγκαν μιλουσε με τον Τομας όταν την τραβηξα αποτομα πισω.

-Τι επαθες?Ρωτησε

-Αυτό που σου ελεγα?Ισχυει.Κοιτα θα παω στον Μπραιαν τωρα οκ?Καλυψε με αν γινει κατι.Της ειπα και πριν προλαβει να μου πει κατι εφυγα.

 Επρεπε να προετοιμασω καπως τον Μπραιαν.Το σχεδιο μου ηταν να κατσω μαζι του μεχρι την επομενη μέρα και να συναντησουμε μαζι τον Ντανιελ.Και επρεπε να το κανω τωρα γιατι αν το πολυσκεφτομουν θα εκανα πισω.Και δεν επρεπε να κανω πισω.Χαρι  τον Μπραιαν ειχα παλι την Μακενζι και τωρα ηταν η σειρα μου να του το ανταποδωσω.

 Όταν εφτασα εκει και χτυπησα την πορτα χρειαστηκε να περιμενω λιγο.Οταν ο Μπραιαν ανοιξε καταλαβα τον λογο.Κοιμοταν.Λογικο μιας και ηταν 4 το ξημερωμα.Φορουσε μονο το μποξερακι του και τα μαλλια του ηταν ατημελητα κατι που τον εκανε να μοιαζει ακομα πιο κουκλο.Χασμουρηθηκε και με κοιταξε.

-Αλι.Ει.Μου ειπε

-Ει.Απαντησα και τον αγκαλιασα

-Οου μικρη.Τι ωρα είναι?Ρωτησε.Εγω τον αφησα και μπηκα μεσα και εκλεισα την πορτα πισω μου.

-4 το ξημερωμα.Απαντησα.Ο Μπραιαν περασε το χερι του μεσα απ' τα μαλλια του σε μια αποτυχημενη προσπαθεια να τα φτιαξει και μετα με επιασε απ την μεση.

-Με εβλεπες στον υπνο σου?Ρωτησε εχοντας ένα παιχνιδιαρικο χαμογελο.

-Το προγραμα υπνου μας είναι διαφορετικο αλλα ναι…σε σκεφτομουν.Του ειπα.