Επικίνδυνες Φιλίες

Κεφάλαιο 39

  Ενιωσα το αιμα μου να παγωνει.Ενιωσα να χανω τη γη κατω από τα ποδια μου.Ειχα μεινει μαρμαρωμενη στην θεση μου να τον κοιταω.Ο κοσμος γυρω μου καττερεε.Θα κυνηγαγαν τον Μπραιαν.Οχι όχι όχι.Αυτο δεν μπορουσε να συμβαινει.Ηταν αδυνατον.Ονειρευομουν.Εβλεπα ένα πολύ κακο ονειρο.Ναι αυτό ηταν.

-Αλισον?Ρωτησε η Μεγκαν

-Ν..ναι?Ρωτησα

-Εισαι καλα?Δεν μιλησα.Μονο εγνεψα αρνητικα.Οι τρεις μας πηγαμε και καθησαμε στο κρεβατι.

-Εισαι σιγουρος για αυτο?Τον ρωτησε η Μεγκαν.Ο Τομας εγνεψε.

-Ναι..Αν και δεν ειπα ποιον βρηκαν νεκρο η νεκρη..Παντως ναι.Σκοπευουν να κυνηγησουν τον Μπραιαν.Ειπε.

-Δεν μπορουν να το κανουν αυτό!Δεν θα του αφησω!Η φωνη μου ηταν αρκετα δυνατη.

-Αλι ηρεμησε.Ολα θα πανε καλα.Με καθυσηχασε η Μεγκαν.Αλλα δεν μπορουσα.Ηθελα κ επρεπε να παω στον Μπραιαν τωρα.Σηκωθηκα από το κρεβατι και πηγα στο κομοδινο.Επιασα το κινητο μου με τρεμαμενα χερια και τον πηρα τηλ.Ο Μπραιαν απαντησε σχεδον αμεσως.

-Γεια σου μικρη.Ειπε.Και μονο που ακουσα την φωνη του ενιωσα τοσο ανακουφισμενη που ξεφυσηξα.Ενιωθα τα ματια του Τομας και της Μεγκαν πανω μου.

-Πρεπει να μιλησουμε.Του ειπα

-Τι…τι εγινε?Ρωτησε

-Μπορω να ερθω εκει?Σε παρακαλω.Ειπα με τρεμαμενη φωνη

-Και το ρωτας?Ναι ελα αλλα…μπορεις να φυγεις από την Ακαδημια?Ρωτησε

-Ναι.ΟΙ καθηγητες είναι απασχολημενοι.

-Α ναι?Γιατι εγινε κατι?

-Ναι…Ειπα διστακτικα

 Μιση ωρα περιπου ημουν εξω απ το σπιτι του.Οπως το φανταστηκα ηταν πολύ ευκολο να φυγω μιας και ολοι οι καθηγητες μιλαγανε για το πώς θα βρουν τον Μπραιαν.Οταν ανοιξε την πορτα κυριολεκτικα ορμηξα πανω του.

-Ουοου.Τι επαθες?Με ρωτησε.Εγω εμεινα εκει και ετριξα το κεφαλι μου στην βαση του λαιμου του και εκεινος ακουμπησε το πιγουνι του στο κεφαλι μου.

-Μωρο μου..Τι εγινε?Με ρωτησε.Τραβηχτηκα και τον κοιταξα.Τα καταπρασινα ματια του ηταν πολύ ανυσηχα.

-Καλυτερα να παμε μεσα.Ειπα.Ετσι και εγινε.Πηγαμε μεσα και κατσαμε στο καναπε.Με λιγα λογια του ειπα τι μου ειχε πει ο Τομας.

-Νεκρος μαθητης?Επανελαβε

-Ναι…δεν..δεν εκανες κατι ετσι?Ρωτησα διστακτικα.