Επικίνδυνες Φιλίες

Κεφαλαιο 40

-Αλισον?Ακουσα μια ανδρικη φωνη να ρωταει.Τα ματια μου ηταν ακομη κλειστα.

-Μπραιαν?Μουμρουρισα και ανοιξα τα ματια μου.Σμαραγδενια ματια κοιτουσαν προς το μερος μου.

-Όχι ακριβως….Ειπε η φωνη.Ενιωσα το γαργαλητο στο σβερκο μου την στιγμη που η εικονα ξεκαθαρισε.

-Ντανιελ.Ειπα και εκανα να σηκωθω αλλα ένα χερι με κρατησε κατω.Το χερι της Μεγκαν.

-Όχι αποτομα..Αν και εισαι βρικολακας πλεον απλα…Προληπτικα.Ειπε.Της χαμογελασα αδυναμα και γυρισα στον Ντανιελ

-Εισαι ενταξει?Ρωτησε

-Ναι εγω-Οχ όχι.Ειπα καθως θυμηθηκα τι ειχε πει η Λιλι.Ο Κονορ ηταν αδερφος της Ελεανορ…

-Αλι ηρεμησε.Μου ειπε ο Ντανιελ κοιτωντας με

-Η Ελεανορ

-Το ξερω.Με εκοψε.

-Αυτή θα-Αποτομα και χωρις να το περιμενω ακουμπησε το δαχτυλο του στα χειλη μου κανοντας με να σιωπησω.

-Μην ανυσηχεις.Δεν θα ασφησω τιποτα να συμβει στον αδερφο μου. Ειπε. Το βλεμμα μου συναντησε το δικο του και το δαχτυλο του δεν κουνηθηκε από τα χειλη μου.Μεχρι που η Μεγκαν ξεροβηξε. Και οι δυο μας γυρισαμε και την κοιταξαμε.

-Εισαι καλα?Με ρωτησε

-Ναι.Απαντησα και κοιταξα ξανα τον Ντανιελ.Αυτο σημαινε ότι πλεον δεν ηταν θυμωμενος?Οτι ημασταν ενταξει μεταξυ μας?

-Θες να πιεις τιποτα?Με ρωτησε ο Ντανιελ

-Εμ…όχι.Ειμαι καλα.Του ειπα

-Καλως.Ειπε και σηκωθηκε ορθιος.Τοση ωρα καθοταν διπλα μου στο κρεβατι.

-Τα λεμε.Ειπε και στις δυο μας και εφυγε.

-Τι…εγινε?Ρωτησα διστακτικα την Μεγκαν καθως ανακαθησα.Εκεινη ηρθε και καθησε διπλα μου.

-Όταν λυποθημησες….Χωρις να προλαβω εγω η ο Τομας να αντιδρασουμε σε επιασε ο Ντανιελ.Και σε φεραμε εδώ.Μου χαμογελασε.

-Μαλλον δεν είναι οσο θυμωμενος νομιζες.Μου ειπε

-Ισως…Παντως τωρα δεν με νοιαζει αυτό.Της ειπα κοιτωντας την με νοημα.

-Ναι ξερω.

-Τι ειπατε στην Λιλι?Ρωτησα

-Ότι δεν ειχες τραφει εδώ και δυο μερες και εχεις κατι προσωπικα σου.

-Δεν διαφερει και τοσο απ την αληθεια το δευτερο.Ειπα ανασηκονοντας τους ομους.

-Το ξερω.Θες να παμε να πιεις κατι?Κουνησα αρνητικα το κεφαλι μου.