(ΜΥΝΗΜΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ: Καταρχην ευχαριστω που περνετε χρονο και διαβαζεται την ιστορια μου! Αυτο που θελω να πω ειναι χιλιαααα συγγνωμη που λειπουν οι τονοι απλα δν εχω χρονο για να το διωρθωνω και δεν εχω συνηθησει να βαζω τονους! Ευχαριστω για την κατανοηση! ;) )
Ευτυχως που ηταν σαββατο γιατι δεν ελεγα να σηκωθω.Αλλα τελικα τα καταφερα.Η Μεγκαν ειχε σηκωθει πριν από μενα.
-Καλημερα υπναρου.Μου ειπε.Ετριψα τα ματια μου και κοιταξα απ’εξω.Ηταν νυχτα.Αμαν πια!Δεν θα το συνηθιζα ποτε αυτό το ωραριο.
-Καλημερα.Απαντησα και σηκωθηκα για να πλυνω το προσωπο μου.
-Παμε για φαγητο?Με ρωτησε
-Αχα.Ο κατσε.Δεν εννοεις κανενα τοστ ε?Ρωτησα
-Εννοω αιμα.Και μην ξινιζεις γιατι σου αρεσει.Εισαι βρικολακας.Μου θυμησε.
-Καλα.Δεν χρειαζεται να φορεσω την στολη ε?Ρωτησα
-Όχι χαζουλα.Και μιας και είναι σαβατο θα παμε για ψωνια!Ειπε ενθουσιασμενη.Εγω την κοιταξα απορημενη.Εκεινη κοιταξε προς τα πανω με απογνωση.
-Καλα περιπου ψωνια βασικα.Θα παμε στο σπιτι σου να παρουμε μερικα ρουχα σου.Ειπε
-Μα ειπες ότι δεν πρεπει να μας δουν.Ειπα εγω.
-Είναι βραδυ και θα κοιμουνται.Απλα μερικα ρουχα και θα φυγουμε.Αλλα πρωτα φαι.Ειπε.Ετσι ντυθηκαμε και πηγαμε στους τροφους.Η αληθεια ηταν ότι το να γυρισω πισω εστω και για λιγο με ανυσηχουσε.Και αν μια στο εκατομυριο γινοταν κατι?Αλλα η Μεγκαν δεν ανησυχουσε οποτε προσπαθησα να την μιμηθω.
Μολις φτασαμε στο δωματιο των τροφων ανακαλυψαμε ότι δεν ημασταν οι μονες που σκεφτοντουσαν το φαγητο.Επειδη υπηρχαν πολλοι αλλοι στο δωματιο.Οταν αδειασε μια από τις τροφους η Μεγκαν με κοιταξε.
-Πηγαινε.Της ειπα.Μου χαμογελασε και πηγε.Αλλα αλλαξα γνωμη μολις ειδα ποια ερχοταν προς το μερος μου.Η Ελεανορ η κοπελα του Ντανιελ.
-Ακουσε με κοπελα μου.Μου ειπε.Ο φιλε αντε παλι.Σκεφτηκα
-Μεινει μακρια από τον Ντανιελ οκ?Ε τωρα ειχα μεινει.Δεν συγκρατηθηκα και γελασα.Τα ανοιχτοπρασινα ματια της με κοιταζαν λες και ημουν τρελλη.
-Εγω?Εγω δεν εκανα τιποτα!Αυτος είναι που μου την μπανει συνεχεια!Παραπονεθηκα
-Ναι με επεισες.Ο ΝΤανιελ είναι το δικο μου αγορι θες και να στο ζωγραφισω?Μολις καταλαβα τι εννοουσε αρχισα να γελαω πιο πολύ.
-Κατσε κατσε.Νομιζεις ότι εγω του την πεφτω?Ρωτησα.Εκεινη δεν απαντησε.Πηρα μια βαθεια ανασα και σταματησα να γελαω.
-Ακου θα στο θεσω απλα.Μακαρι να μην ειχα γνωρισει τον Ντανιελ.Και μακαρι να σταματουσε να ασχολειτε μαζι μου.Συνεπως μακαρι να σταματαγε αυτος να μου την επεφτε.Της χαμογελασα ειρωνικα.Εκεινη στενεψε τα ματια της και με κοιταξε.Μετα χαμογελασε και αυτή ειρωνικα.
-Γλυκια μου αν νομιζεις ότι ο Ντανιελ στην πεφτει εχεις παραισθησεις.Μου ειπε
-Όχι.Εσυ εισαι αυτή με της παρεσθησεις.Τελικα ισως δεν τον ξερεις οσο νομιζεις.Της εριξα άλλο ένα χαμογελο και απομακρυνθηκα πηγαινοντας σε μια τροφο.Εχωσα τα δοντια μου στον λαιμο της και αρχισα να πινω.
-Αλι?Ακουσα την Μεγκαν να λεει.Αλλα δεν ηθελα να σταματησω.Πεινουσα ακομη.Εκεινη ξεροβηξε.
-Αλισον πρεπει να σταματησεις.Μουρμουρισε.Την αγνοησα
-Αλισον!Ειπε και το επομενο πραγμα που ενιωσα ηταν νερο πανω μου.Σαν να λεμε παντου πανω μου.Τραβηχτηκα νευριασμενη για να διαπυστωσω ότι ημουν λες και στεομουν στην βροχη για ωρες
-Τι στο διαολο?Φωναξα.
-Σορρυ επρεπε να γινει.Θα την σκοτωνες αν επινες κι άλλο.Μου ειπε δειχνοντας προς την γυναικα.
-Μπορουσες να μου το πεις ξερεις!Ειπα
-Στο πα δεν ακουγες.Ελα παμε.Μου ειπε.Ξεφυσηξα εκνευρισμενη και την ακολουθησα.Ισως να ειχε δικιο αλλα δεν επρεπε να με βρεξει.
-Οκ πηγαινε στο δωματιο να αλλαξεις και περιμενω εδώ οκ?Μου ειπε χαμογελωντας.Και μετα καταλαβα ότι δεν χαμογελουσε σε εμενα.Κοιταξα προς τα πισω.Ο Τομας ερχοταν προς το μερος μας.
-Οκ σας αφηνω πιστουνακια.Μουρμουρισα και ξεκινησα για το δωματιο.Ημουν στον διαδρομο και εφτασα στο δωματιο ετοιμη να ανοιξω την πορτα όταν ακουσα μια οικεια-δυστηχωσ-αντρικη φωνη από πισω μου.
-Πεσαμε σε καμια λιμνη?Ρωτησε ο Ντανιελ.Γυρισα και τον αγροιοκοιταξα όταν ενιωσα μια σταγονα να πεφτει από τα μαλλια μου αναμεσα στο στηθος μου.Ο φιλε πες μου ότι δεν το προσεξε.
-Οουυ.Εκανα και χαμογελασε ενώ στηριχτηκε στον τοιχο ενώ το βλεμμα του κατεβηκε στην μπλουζα μου.Εγω ξεροβηξα.Σηκωσε το βλεμμα του και μου χαμογελασε με ένα σαρδονιο χαμογελο.
-Τα ματακια σου είναι ομορφα ξερεις.Οποτε αν θες να μεινουν στην θεση τους θα με κοιτας από τον λαιμο και πανω.Του ειπα ειρωνικα.Φυσικα εκεινος καταλαβε αλλιως το ‘’απειλιτικο’’ μου σχολιο.
-Θες να μου βγαλεις τα ματια δηλαδη?Ρωτησε.Κοιταξα προς τα πανω με απογνωση.
-Απλα φυγε.Ειπα και ξεκλειδωσα την πορτα και μπηκα μεσα.Το θεμα ηταν ότι πριν προλαβω να του την κλεισω στα μουτρα την κρατησε ανοιχτη και τρυπωσε μεσα.Μετα την εκλεισε.
-Ντανιελ φυγε!Του ειπα και του εδειξα την πορτα!Να με παρει!Ηθελα να αλλαξω και δεν προκειται να τον εκανα να ξεκολλησει.Εκεινος καθησε στο κρεβατι.Να με παρει!Αντε να ξεκολλησει τωρα!
-Θελω να αλλαξω!Του ειπα εκνευρισμενη.Χαμογελασε με ένα ειρωνικο χαμογελο που με εκανε να θελω να του χωσω μπουνια και με κοιταξε εξεταστικα.
-Κανενα προβλημα.Αν και με την βρεγμενη μπλουζα να κολαει πανω σου εισαι αρκετα καυτη.Σου προτεινω να μην αλλαξεις.Ειπε.Ενιωθα να κοκκινιζω.Αλλα αφου ημουν βρικολακας δεν κοκκινηζα σωστα?
-Λοιπον..δεν μου αρεσω βρεγμενη οποτε αφου θες τοσο να κατσεις εδώ κατσε.Ειπα και πηγα να βγλαω ένα τζιν και μια πλουζα από το συρταρι.Οταν βρηκα αυτά που ηθελα του χαμογελασα και πηγα στο μπανιο κλειδωνοντας την πορτα.Αλλαξα γρηγορα και βγηκα εξω για να τον βρω στην ιδια θεση με πριν.
-Θα φυγεις?Τον ξαναρωτησα.
-Γιατι δεν με πλησιαζεις?Φοβασε?Ρωτησε με ένα προκλητικο τονο.Αυτος ηταν στο κρεβατι και εγω ακουμπησα στο κομοδινο.
-Φυσικα και όχι.Του ειπα το ιδιο προκλητικα και σκαρφαλωσα στο κρεβατι.Μετα του χαμογελασε ειρωνικα.
-Ξερεις η κοπελα σου νομιζει ότι στην πεφτω.Ειπα χωρις να ξερω καν γιατι το πα.Αυτο που ειπε δε το περιμενα με τιποτα.
-Και γιατι δεν το κανεις?Τον κοιταξα με γουρλωμενα ματια.Μετα σηκωθηκε και καθησε οκλαδον μπροστα μου εχοντας ένα ηλιθιο χαμογελο κοιταζοντας με με αυτά τα καταπρασινα ματια που μπορουσα να παραδεχτω ότι μου αρεσαν και ταυτοχρονα μου θυμυσαν το χρωμα των ματιων του Μπριαν.Γιατι σκεφτομουν τον Μπραιαν παλι?Και εκει που ειχα χαθε στις σκεψεις μου ενιωσα το χερι του στο πισω μερος του λαιμου μου και το επομενο πραγμα που ηξερα ηταν ότι με φιλουσε.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Επικίνδυνες Φιλίες
LobisomemΗ Αλισον βρισκει την κολλητη της μετα απο καιρο. Μονο που τα πραγματα εχουν αλλαξει. Η Μεγκαν ειναι πλεον βρικολακας και πηγαινει σε ενα σχολειο αποκλειστικα για αυτους και συντομα η Αλισον θα την ακολουθησει. Εκει θα γνωρισει τον Ντανιελ, το ''κακο...