Επικίνδυνες Φιλίες

Κεφαλαιο 34

  Το πρωτο πραγμα που ειδα μολις ανοιξα τα ματια μου ηταν ότι ξημερωνε.Ο ηιλος δεν ειχε βγει αλλα ξημερωνε.Μετα προσεξα ότι ημουν στο δασος ακομη.

Δεμενη γυρω από ένα δεντρο.

Το στομαχι μου ποναγε και τα χερια μου με καιγανε.Προσπαθησα να τα τραβηξω αλλα ηταν ματαιος κοπος.Μετα καταλαβα με τι ηταν δεμενα τα χερια μου.Αλυσιδες ποτισμενες με βερβενη,το φυτο που όπως εμαθα στην ακαδημια ηταν η αδυναμια των βρικολακων.Και τωρα καταλαβαινα το γιατι.Οι καρποι μου εκαιγαν σε σημειο που σχεδον δεν τους ενιωθα.Το ιδιο πηγαινε και για τα ποδια μου που ηταν επισης δεμενα με αλυσιδες αυτην την φορα που όμως ειχα και αυτές βερβενη.Ποιος με ειχε δεσει?Και τοτε θυμηθηκα την ξανθια κοπελα.

Που ηταν λυκανθρωπος.

-Ξυπνησες κιολας?Πρωτα ακουσα την φωνη της και μετα εμφανηστηκε μπροστα μου.

-Τι θες από μενα?Την ρωτησα κανοντας μια αποτομη κινηση με τα χερια μου.Το μονο που καταφερα ηταν να πονεσω περισσοτερο.Εκεινη γελασε.

-Δεν εισαι εσυ αυτή που ρωτας ερωτησεις γλυκιά μου.Απαντησε ειρωνικα.Εγω δεν ειπα τιποτα.

-Τι τρεχει με εσενα και τον Μπραιαν?Η ερωτηση της με επιασε απροετιμαστη.Πως μπορουσε να ξερει.

-Ποιος είναι αυτος?Ρωτησα.Δεν επρεπε να μαθει απολυτως τιποτα.Ο Μπραιαν μου ειχε πει ότι τον ειχα βοηθησει στις πρωτες μεταμορφωσεις οποτε τον ηξεραν.Αλλα δεν επρεπε να μαθει τι ετρεχε με εμας.

-Σε ειδα να μπαινεις στο σπιτι του μην μου παριστανεις την χαζη κοριτσακι.Μου ειπε

-Δεν ειμαι κοριτσακι.Ειπα μεσα από τα δοντια μου.Τοτε ενας ψηλος μελαχρινος ανδρας ηρθε και σταθηκε διπλα της κοιτωντας με εξεταστικα.Ο θεε μου.Πρεπει να ηταν ολη η αγελη που ειχα δει με τον Μπραιαν.

-Εμαθες τιποτα Βερονικα?Την ρωτησε

-Μολις τωρα ξυπνησε και δεν είναι και πολύ συνεργασιμη.Απαντησε εκεινη.Ο αντρας με κοιταξε και μου χαμογελασε.

-Μην ανυσηχεις θα γινει.Ειδικα όταν ανατειλει ο ηλιος.Οταν ανατειλει ο ηλιος?Τι εννοουσε?Ειχα δαχτυλιδι για τον ηλιο.Αλλα μαλλον δεν ηξερε.Ωρα να το παιξω δυνατη.

-Ο ηλιος δεν θα με πειραξει.Ειπα ειρωνικα.Η Βερονικα μου χαμογελασε.

-Εννοεις δεν θα σε πειραζε.Φυσικα δεν θα σε πειραζε αμα ειχες αυτό.Ειπε και μου εδειξε το δαχτυλιδι μου.Παγωσα.Η Βερονικα ειχε το δαχτυλιδι μου και ο ηλιος θα ανετειλε συντομα.Και εγω θα καιγομουν.Ενιωσα την ανασα μου να κολαει στον λαιμο μου.