Επικίνδυνες Φιλίες

Κεφάλαιο 20

Λοιπονννννν Σορρυ για τυχον ορθογραφικα απλα βιαζομουν λιγακι ;) Για πειτε μου λοιπον τι shiparete? Μπραιαν και Αλισον η Ντανιελ και Αλισον? Αν σας αρεσε το κεφαλαιο ψηφιστε και αφηστε μου σχολια ;) ;) Love you vamps <3

  Όταν  μπηκα στην Ακαδημια ηταν περιπου 5 το απογευμα.Φυσικα πηγα  κατευθειαν  στους τροφους.Οσο ημουν με τον Μπραιαν δεν λεω περασα τελεια αλλα τωρα πιενουσα πολύ.Ευτυχως για μενα δεν ειχε κοσμο.Οταν πηγα στον τροφο μου και εμπηξα τα δοντια μου στον λαιμο της και αρχισα να πινω ηταν το καλυτερο συναισθημα.Αφου τελιωσα  πηγα στο δωματιο μου.
  Μολις ανοιξα την πορτα περιμενα να βρω την Μεγκαν εκει μονο που δεν ηταν.Το δωματιο ηταν αδειο.Προφανως θα ηταν με τον Τομας.Ετσι αποφασισα να κανω ένα ντουζ και να βαλω το φορεμα μου για πλυσιμο.Οταν τελιωσα με το ντουζ φορεσα ένα σορτσακι και μια απλη μπλουζα και ξαπλωσα στο κρεβατι μου.Αρχισα να ακουω μουσικη όταν ξαφνικα ανοιξε η πορτα.
-Ω ηρθες.Σχολιασε η Μεγκαν.Εβγαλα τα ακουστικα και την κοιταξα.
-Ναι..Απαντησα
-Οκ θα στο πω απλα.Που στο καλο ησουν Αλι?Απαιτησε να μαθει.Ανασηκωθηκα και εκατσα στο κρεβατι.
-Εγω….Πριν προλαβω να ολοκληρωσω ηρθε και καθησε διπλα μου.
-Κοιτα σορρυ που το πηρα ετσι για τον Μπαιαν οκ?Αλλα το ότι σου εχω θυμωσει δεν σημαινει ότι δεν νοιαζομαι για σενα Αλι.Εισαι η κολλητη μου.Και με αυτό με αγκαλιασε.Τελικα ο Μπραιαν ειχε δικιο.Θα τα βρισκαμε.Παντα αυτό δεν καναμε εξαλλου?
-Επρεπε να στο ειχα πει.Της ειπα
-Ναι.Αλλα ησουν μπερδεμενη οποτε σε δικαιολογω.Μου ειπε χαμογελωντας.Μετα σοβαρεψε ξανα.
-Χωρισες με τον Ντανιελ ετσι?Ρωτησε διστακτικα.Εγω εγνεψα καταφατικα.
-Και που ησουν?Που πηγες μετα τον χορο?
-Στο δασος.Και…συναντηθηκα με τον Μπραιαν.Σταματησα θελοντας να δω την αντιδραση της.Ευτυχως το μονο που εκανε ηταν μια γκριματσα.Ηθελα πολύ να δω πως θα επερνε την συνεχεια.Γιατι θα της τα ελεγα όλα αυτην την φορα.Το ειχα παρει το μαθημα μου.
-Και τα βρηκαμε.Και μετα από αυτό..λοιπον ημουν χαλια σαν να λεμε πολύ χαλια και ετσι πηγαμε σπιτι του.
-Ο φιλε.Μην μου πεις ότι παει εκει που νομιζω ότι παει.Σχολιασε
-Μιλησαμε και του ειπα τι εγινε και….ας πουμε ότι καπου εκει με φιλησε..Ανασηκωσα τους ομους αφηνοντας την συνεχεια να εννοηθει.Αρχικα γουρλωσε τα ματια της και μετα βλεφαρισε γρηγορα.Κοιταξε στην πορτα και μετα παλι εμενα.
-Μου λες….οτι η πρωτη σου φορα ηταν με λυκανθρωπο?Ψιθυρησε.Χωρις να μπορεσω να συγκρατησω το χαμογελο εγνεψα καταφατικα.
-Ο ΘΕΕ ΜΟΥ!Φωναξε
-Εμ…Μεγκ?Νομιζω ότι αυτό ακουστηκε καπως….
-Πας καλα?Νομιζα ότι σου αρεσε ο Ντανιελ!
-Ναι…αλλα και ο Μπραιαν μου αρεσει..Η ισως και κατι περισσοτερο προσθεσα στο μυαλο μου.
-Θεε μου Αλι!Ειναι εχθρος μας!Μου ειπε.Οκ δεν περιμενα και καμια θεαματικη αλλαγη αλλα όχι αυτό!
-ΜΕγκ μπορω πολύ απλα να μην σου λεω τι γινεται αν κανεις ετσι.Αναστεναξε και με κοιταξε.
-Οκ..Απλα…είναι καπως δυσκολο να το σινηθυσω.Εννοω ναι ο τυπος είναι κουκλος αλλα δεν τον εμπιστευομαι.
-Εγω τον εμπιστευομαι.Και συγγνωμη που στο λεω αλλα ηταν εκει όταν δεν ησουν εσυ.Οκ  ηξερα ότι αυτό πονεσε  καπως αλλα ηταν η αληθεια.Και προς εκπληξη μου η Μεγκαν φανηκε να το αποδεχεται μιας και δεν μιλησε άλλο.
-Οκ οκ το καταλαβα.Και…πως ηταν..υποθετω?Εγω χαμογελασα.
-Ηταν…τελεια.Εχει ένα καταπληκτικο γυμνασμενο σωμα γεματο κοιλιακους και δεν εχεις ιδεα ποσο απιθανα με φιλουσε!Της ειπα
-Δεν ηταν παραξενο??Εννοω..ξερεις λογο του διαφορετικου ειδους?
-Βασικα όχι.Οχι ότι δωσαμε πολύ σημασια σε αυτό.Αν και υπηρχαν καποιες στιγμες που σκεφτηκα ότι θα ηταν πολύ ωραια να τον δαγκωσω και να πιω λιγο αλλα καταταλα όλα μια χαρα.Αποκριθηκα
-Μαλιστα…και τωρα τι?Ειστε μαζι?Σαν ζευγαρι εννοω..Η ηταν μονο τις στιγμης?
-Μεγκ!Ο Μπραιαν δεν είναι ετσι!Θελει…θελει να ημαστε μαζι.Και εγω θελω αλλα…..προφανως δεν μπορουμε.Η δεν θα μπορουμε για πολύ τουλαχιστον.Ειπα.Συνηδητοποιωντας το αυτό ξαφνικα η χθεσινη βραδια δεν μου φαινοταν και τοσο καλη.Εννοω…η Μεγακν ειχε δικιο.Τι τωρα?Δεν μπορουσαμε να ημαστε μαζι..Οχι φανερα τουλαχιστον.Και εγω για ποσο θα μπορουσα να το σκαω απ την Ακαδημια?Και μεσα σε όλα αυτά το πιο δυσκολο ερωτημα απ όλα…Και αν ηταν αδερφος του Ντανιελ?Πως θα μας επηρεαζε.Δεν ειχα απατησει τον Ντανιελ με τον Μπραιαν αφου τεχνικα τον ειχα χωρισει…ασχετο ότι ειχε περασει μονο ένα 24ωρο.Θα μου θυμωνε?Θα μου θυμωναν και οι δυο?
-Αλι?Ακους?Ρωτησε η Μεγκαν χτυπωντας τα δαχτυλα της μπροστα μου
-Ναι σορρυ.Σκεφτομουν κατι.Παραδεχτηκα.Με κοιταξε απορημενη.Οπως ειχαν ερθει τα πραγματα δεν μπορουσα παρα να της πω.
-Οκ ακου.Υπαρχει μια πιθανοτητα ο Ντανιελ…να είναι ο αδερφος του Μπραιαν.
-Τι ειπες?
-Αυτό που ακουσες.Ο αδερφος του Μπραιαν είναι ένα χρονο μεγαλυτερος και ο Μπραιαν δεν τον ειχε ξαναδει αφ οτου αλλαξε.Τον λενε Ντανιελ και εχει σμαραγδενια ματια αν και δεν μοιαζουν πολύ.Και ο αδερφος του Ντανιελ?Ενα χρονο μικροτερος,εξαφανιστηκε λιγο πριν ο Ντανιελ μεταμορφωθει και ολοι ελεγαν ότι ειχαν τα ιδια πρασινα ματια.
-Ο θεε μου.Ο θεε μου.Ειπε καθως αρχισε να συνηδητοποιει αυτό που συνηδητοποιουσα και εγω.
-Και τα ματια τους είναι οντως ολοιδια Μεγκ.Ασε που εχουν περιπου τον ιδιο χαρακηρα.
-Εχεις πει τιποτα σε κανεναν τους?Ρωτησε
-Όχι!Πρεπει να σιγουρευτω πρωτα.Και για να το κανω αυτό πρεπει να μαθω το ονομα του αδερφου του Ντανιελ.Της ειπα
-Ναι…Με ρωτησε γιατι τον χωρισες ξερεις..Ενιωσα μια μικρη δοση ενοχης μεσα μου.Πως τα ειχα μπλεξει ετσι?
-Και?
-Του ειπα ότι δεν ξερω.Οτι δεν μου ειχες μιλησει για αυτό.Ξεφυσηξα ανακουφισμενη.
-Και χθες με ρωτησε που εισαι.Θελει να μιλησετε.Οχ όχι.Αυτο δεν γινοταν.
-Δεν…μπορω.Αν μας δει η Ελεανορ τοτε θα πει σε ολους τι είναι ο Μπραιαν.Απαντησα.Και αυτό ηταν ένα ρισκο που δεν θα επερνα.
-Αυτό η δεν θελεις εσυ να του μιλησεις?Γιατι αν η Ελεανορ είναι το θεμα ξερεις ότι κατι θα βρουμε.Μου ειπε.Οκ ειχε δικιο σε αυτό.Η Ελεανορ εξαλλου δεν ειχε ματια παντου.Μπορουσα να του μιλησω….Μονο που δεν ημουν σιγουρη αν ηθελα.

 Τελικα αποφασισα ότι επρεπε να του μιλησω.Του εστειλα μυνημα να ερθει στο δωματιο μου και μολις ερχοταν η Μεγκαν θα τριγυρναγε απ εξω.
  Δεν  περασε πολύ ωρα και η πορτα χτυπησε.Η Μεγκαν σηκωθηκε να ανοιξει κι ο Ντανιελ μπηκε μεσα.
-Γεια.Την χαιρετησε
-Ει.Απαντησε εκεινη.Μετα κοιταξε άλλη μια φορα εμενα και μετα βγηκε εξω κλεινοντας την πορτα πισω της.Ο Ντανιελ προχωρησε και καθησε διπλα μου στο κρεβατι τα καταπρασινα ματια του στραμενα πανω μου.
-Γεια σου μικρη.Μου ειπε.
-Τι θελεις  Ντανιελ?Προσπαθησα να ακουστω σκληρη αλλα δεν μπορουσα.Ακουστηκα σαν να ημαστε δυο φιλοι που σηζυταμε.Να παρει!
-Εσενα.Απαντησε εχοντας ένα παιχνιδιαρικο χαμογελο
-Μην αρχιζεις.
-ΟΚ.Παμε κατευθειαν στο ψητο.Γιατι ηθελες να χωρισουμε?Και μην μου πεις καμια βλακεια ότι σου αρεσει άλλος παλι γιατι δεν εισαι καθολου καλη στα ψεματα.
-Ντανιελ..αληθεια μου αρεσει άλλος.Προσπαθησα
-Ο ναι?Ποιος?
-Δεν τον ξερεις!Φιλε αυτό δεν πηγαινε καθολου καλα!
-Δοκιμασε με.Απαντησε
-Μην επιμενεις οκ?Του ειπα και σηκωθηκα ορθια αρχιζοντας να βηματιζω περα δωθε στο δωματιο όταν ξαφνικα βρεθηκε μπροστα μου.
-Δεν με πειθεις.Οκ ηξερα ότι ειχε μεγαλη ιδεα για τον εαυτο του αλλα όχι και ετσι!
-Και αυτό επειδη?
-Γιατι αν κανω αυτό.Ειπε και μετα με μια κινηση  που δεν προβλεψα καθολου να ερχεται επιασε το προσωπο μου και με φιλησε.Μου πηρε λιγα δευτερολεπτα για να αντιδρασω τοσο γιατι δεν το περιμενα αλλα επισης υπηρχε ένα κομματι μου….που ανταποκριθηκε στο φιλι του.Και όταν αποτραβηχτηκα η επομενη κινηση μου βγηκε τελειως αυθορμητη.Τον χαστουκισα.
 Εκεινος επιασε το μαγουλο του και με κοιταξε με ένα μισο χαμογελο να σχηματιζετε στα χειλη του.
-Δεν θα με σταματησεις.Ολοκληρωσε την προταση του από πριν.
-ΒΓΕΣ ΕΞΩ!Φωναξα.
-Ότι πεις.Παντως ακομα με θες.Τα λεμε.Και με αυτό βγηκε εξω.
  Μετα  από λιγο φυσικα μπηκε η Μεγκαν στο δωματιο.
-Τι εγινε?Με ρωτησε
-Είναι κοπανος αυτό εγινε!Απαντησα εκνευρισμενη
-Κοπανος?Γιατι?
-Επειδη με φιλησε!
-Οου.Δηλαδη δεν πιστευει ότι θες άλλον?Συνεχισε
-Προφανως όχι!Απαντησα ακομα εκνευρισμενη.
-Κοιτα ισως απλα ο Ντανιελ-Το κινητο μου που χτυπησε την διεκοψε.Εγω πηγα και το σηκωσα.Ηταν ο Μπραιαν και ξαφνικα όλα τα νευρα που ειχα με τον Ντανιελ χαθηκαν.
-Σου ελειψα κιολας?Τον ρωτησα,ενώ η Μεγκαν εκανε μια γκριματσα.
-Μπα.Απλα φανταστηκα ότι εγω θα σου ελειψα.Σαν απαντησα γελασα.
-Όλα καλα η εμπλεξες πουθενα?Ρωτησε
-Ναι όλα καλα.Την γλυτωσα αυτην την φορα.Απαντησα
-Χμ.Αυτο είναι καλο.Και σταματησες να….πεινας?
-Ναι.Ειμαι πολυυυυ καλυτερα.Τον διαβεβαιωσα
-Θα μου αρεσε να το τεσταρω αυτό.Τελοσπαντων….εχεις κανονισει τιποτα για αυριο?Ρωτησε
-Εμ όχι γιατι?
-Θελω να ερθεις από δω.Μου ειπε
-Μπραιαν δεν ξερω αν
-Τα λεμε από κοντα.Ειπε και εκλεισε πριν προλαβω να διαμαρτυρηθω.Εννοω ναι σιγουρα ηθελα να παω αλλα…Ο καλα ειχε δικιο.Θα εβρισκα τροπο να παω.
-Ο Μπραινα?Ρωτησε η Μεγκαν
-Ναι.Θελει να παω εκει αυριο.Της ειπα
-Το φανταζομαι.Θα πας?Με ρωτησε
-Ναι.Αποκριθηκα.
-Λες και υπηρχε περιπτοση να μην πας.Τελοσπαντων λεω να την πεσουμε.Μου ειπε
-Ο δεν εχεις ιδεα ποσο συμφωνω.Της ειπα και ξαπλωσα διπλα της.
-Ηταν εξουθενοτικο το σεξ με τον λυκανθρωπο?Με κοροιδεψε ενώ εγω την χτυπησα με τον αγκωνα μου.
-Καληνυχτα Αλι.Μου ειπε
-Κλαηνυχτα.Απαντησα και αφου γυρισα απ την άλλη εκλεισα τα ματια μου και αποκοιμηθηκα.
  Την επομενη μέρα ηταν Δευτερα….Ξανα.Που σημαινε μαθηματα.Και ειχα ένα συναισθημα ότι μετα απ τον χορο θα ημουν το αντικειμενο σηζυτησης.
  Πραγμα που αποδειχθηκε σωστο από την πρωτη κιολας ωρα με το που μπηκα στο μαθημα της ειδηκευσης.Ολα τα ματια ηταν στραμενα πανω μου και φυσικα υπηρχαν και αρκετοι ψιθυροι.Ευτυχως δεν ειχα δει ουτε τον Ντανιελ ουτε την Ελεανορ.Κατι που ηταν θετικο.Παρολα αυτά ειδα την Λιλι η οποια κουνωντας το χερι της μου ειπε να κατσω διπλα της.
-Καλημερα.Της ειπα καθως καθησα διπλα της
-Πως εισαι?Δεν σε εχω δει μετα τον χορο του σαββατου.Μουρμουρισε μια και η καθηγιτρια αρχισε το μαθημα.
-Οου.Εμ…καλα.Προσπαθω τουλαχιστον.Της ειπα
-Φανταζομαι ότι ξερεις ότι η Ελεανορ εβαλε την Κελι να σου ριξει τον χυμο πανω σου επιτηδες ετσι?Ρωτησε η Λιλι.Λες και δεν το ηξερα.
-Ναι το ξερω.Απαντησα
-Επισης κυκλοφορει η φημη ότι χωρισες με τον Ντανιελ.Μου ειπε.Την κοιταξα.Αυτο ηταν ένα θεμα για το οποιο δεν ηθελα να μιλησω.
-Ναι.Ισχυει.Χωρισαμε.Της ειπα.
-Εγω τον χωρισα.Συνεχισα.Η Λιλι σοκαρισμενη με κοιταξε με γουρλωμενα ματια.
-Τι?Γιατι?
-Μου…αρεσει άλλος.
-Άλλος?Ο Ντανιελ είναι ο καλυτερος εδώ περα με δουλευεις?
-Αλισον,Λιλι θα σταματησετε να μιλατε?Μας εκοψε η φωνη της κυρις Σαλιβαν.Μετα από την παρατηρηση της η Λιλι δεν μου ξαναμιλησε.Το οποιο ηταν μια χαρα για μενα.
  Η δευτερη ωρα ηταν Αυτοαμυνα και Επιθεση.Οταν εφτασα στο γυμναστηριο διαπυστωσα με χαρα ότι η Ελεανορ δεν ηταν μαζι μου.
-Εμενα ψαχνεις?Ενιωσα την ανασα του στον λαιμο μου.Γυρισα αποτομα και κοιταξα τον Ντανιελ.
-Όχι.Και μεινε μακρια μου.Του ειπα και προχωρησα πιο περα.
-Σημερα θελω να εξασκηθειτε στον στοχο.Οπως βλεπετε οι στοχοι μας είναι 10 και εσεις ειστε παραπανω οποτε χωρειστειτε σε ομαδες των τριων αναλογα με το στοιχειο σας.Μας ανακοινωσε ο κος.Γουολτερς.Θεε μου γιατι τωρα?Φυσικα ο Ντανιελ ηρθε κατευθειαν σε εμενα εχοντας ένα υπεροπτικο χαμογελο που με εκανε να θελω να τον χαστουκισω.
-Μαλλον ημαστε συνεργατες.Μου ειπε.Παλι καλα που δεν ηταν η Ελεανορ μαζι μας.Συντομα μας πλησιασε και ένα άλλο παιδι που δεν τον ηξερα.
-Γεια σου Ρει.Τον χαιρετησε ο Ντανιελ.Ο Ρει του εγνεψε και γυρισε σε μενα.
-Ρει.Συστηθηκε δινωντας μου το χερι του.Ηταν ξανθος με καστανα ματια και ένα χαριτωμενο χαμογελο.
-Αλισον.Του ειπα και ανταλαξαμε χειραψια.
-Λοιπον?Ποις αρχιζει?Ρωτησε ο Ντανιελ και τα σμαραγδενια ματια του επεσαν πανω μου.Δεν υπηρχε περιπτωση.
-Ξεκινα εσυ.Του ειπα.Μου χαμογελασε με ένα μισο χαμογελο.Εμφανησε μια μπαλα φωτιας στα χερια του και την πεταξε στον στοχο μπροστα μας.Δεν χτυπησε κεντρο αλλα ηταν κοντα σχετικα.Ο Ρει εριξε δευτερος πετυχενοντας περιπου εκει που ειχε πεταξει ο Ντανιελ.Οταν ηρθε η σειρα μου εμφανησα μια μπαλα φωτιας στα χερια μου.Δεν λεω ο Ντανιελ μου ειχε δειξει καποια πραγματακια αλλα ακομα ημουν καπως καινουργια σε ολο αυτό.Παρολα αυτά πηρα μια βαθεια ανασα και εριξα.Η φλογινη μπαλα μου κατεληξε στο πατωμα ακριβως μπροστα απ τον στοχο.Χμ…ισως ηθελε απλως περισσοτερη δυναμη.
-Την επομενη φορα προσπαθησε να πετυχεις τον στοχο και όχι το πατωμα.Ακουσα τον Ντανιελ να λεει ειρωνικα.
-Τι ειπες?Γυρισα και τον κοιταξα βαζοντας τα χερια στην μεση μου.
-Με ακουσες.Η όχι?Προχωρησε μπροστα και εριξε ξανα.Αυτην την φορα πετυχε κατευθειαν στον στοχο.Γυρισε και με κοιταξε με ένα θριαμβευτικο χαμογελο.
-Ετσι ριχνουμε.Μου ειπε
-Μην της την μπαινεις Ντανιελ.Του ειπε ο Ρει ετοιμος να ριξει.
-Ο δεν το κανω.Του απαντησε ο Ντανιελ
-Ο ναι το κανεις.Ειπα εγω
-Εγω φταιω που δεν εχεις στοχο?Τι στο διαλο ετρεχε με αυτόν?
-Το χθεσινο χαστουκι παντως μια χαρα βρηκε τον στοχο του.Αντυγηρισα.Κοιταξα τον Ρει και αφου ειδα ότι ειχε τελιωσει προχωρησα μπροστα.Εμαφνιση την φλογινη μπαλα και εριξα.Αυτην την φορα πετυχα τον στοχο αλλα όχι το κεντρο.
-Καλυτερα.Ακουσα τον Ντανιελ να λεει.Γυρισα και του εδωσα την πιο μισητη ματια που ειχα.
-Δεν εισαι εσυ ο καθηγηττης εδώ περα για να μου λες αν τα παω καλα η όχι!Η φωνη μου βγηκε λιγο πιο δυνατη απ οσο ηθελα.
-Ναι αλλα ειμαι πολύ καλυτερος από σενα σε αυτό οποτε εχω το δικαιωμα να κρινω.
-Όχι δεν το εχεις!
-Εμ παιδια?Ρωτησε ο Ρει.Και οι δυο μας τον κοιταξα.
-Μηπως να σταματαγατε?Προτεινε
-Πες  τα στον φιλο σου.
-Ο δεν μπορεις να υπερασπιστεις τον εαυτο σου το πιασα.Ειπε και εριξε την φλογινη μπαλα για ακομη μια φορα στο κεντρο του στοχου.Μετα τον Ρει ηταν η σειρα μου.Ετοιμαστηκα να ριξω όταν ενιωσα ένα χερι να τυλιγεται γυρω από το δικο μου και ένα σωμα πολύ κοντα στο δικο μου.
-Ηρεμα.Μουρμουρισε ο Ντανιελ.Εγω κανοντας μια αποτομη κινηση εφυγα από κοντα του.
-Δεν χρειαζομαι την βοηθεια σου.
-Ο σιγουρα την χρειαζεσαι μικρη.
-Όχι.Και μην με λες μικρη.Ξαναεμφανησα την φωτια στα χερια μου και εριξα.Στοχος αλλα όχι κεντρο.Ευτυχως εκεινη την ωρα χτυπησε το κουδουνι.
  Στην καφετερια βρηκα την Μεγκαν και τον Τομας και πηγα κατευθειαν διπλα τους.
-Οου γεια.Ειπε διστακτικα ο Τομας
-Κατσε εχει νευρα.Του ειπε η Μεγκαν.Οπως παντα με καταλαβαινε απολυτα.
-Τι εγινε?Με ρωτησε
-Ο Ντανιελ!Για καποιο λογο συνεχιζει να φερεται σαν κοπανος!Της ειπα
-Τι εκανε δηλαδη?Ετσι ειπα σε αυτην και τον Τομας τι ειχε γινει.
-Ξεροντας τον Ντανιελ περισσοτερο και από τις δυο σας θα ελεγα ότι απλα θελει να κανει τον εξυπνο και να σου αποδειξει ότι ακομα τον θελεις.Ειπε ο Τομας
-Οποτε τωρα αυτό θα κανει?Θα μου την μπαινει ολη την ωρα?
-Βασικα…ναι.
-Ο υπεροχα!Ειπα ακουμπωντας το κεφαλι μου στο τραπεζι.
-Εμ δεν νομιζω ότι πρεπει να-Αρχισε να λεει η Μεγκαν αλλα καποιος την διεκοψε
-Μπα ειμαι μια χαρα.Ακουσα να λεει καποιος.Ο συγκεκριμενος καποιος.Γυρισα για να βρω τον Ντανιελ να καθεται διπλα μου.
-Φυγε.Του ειπα
-Όχι.Θελω να κατσω μαζι σου.Απαντησε
-Εγω-εμεις-δεν θελουμε όμως.Απαντησα κοφτα
-Τοτε παλι καλα που είναι κοινος χορος η καφετερια δεν νομιζεις?Κοιταξα τριγυρω.Κανενα σημαδι της-και μολις μπηκε στην καφετερια η Ελεανορ.
-Τοτε κατσε εσυ εδώ.Του ειπα και σηκωθηκα πηγαινοντας προς την πορτα.
  Φυσικα μολις περασα διπλα απ την Ελεανορ με αγροιοκοιταξε αλλα δεν εδωσα σημασια.
  Όταν τελιωσα τα μαθηματα εγω η Μεγκαν και ο Τομας αποφασισα να αραξουμε για λιγο πριν παμε στα δωματια μας.Ετσι καθησαμε στο προαυλιο της Ακαδημιας.
-Πρεπει να κανονισουμε να βγουμε ένα βραδυ.Προτεινε
-Ισχυει.Το κανονιζουμε παρασκευη?Ρωτησε η Μεγκαν
-Ναι.Να πω και στην Λιλι?Ρωτησε ο Τομας
-Αχα.Ειπα εγω
-Ωραια.Αλλα πως θα παμε?Ρωτησε η Μεγκαν
-Υποθετω με τα ποδια.Ειπα εγω
-Ναι οποτε μην φορεσετε τακουνια.Και οι δυο μας τον κοιταξαμε λες και ηταν τρελος.
-Θα πρεπει να κανεις πλακα.Του ειπα.Εκεινος κουνησε το κεφαλι του και γελασε.
-Κοριτσια!Τι να πω!Δεν μπορω να σας καταλαβω!Ειπε
-Χαχα πολύ αστειο.Ειπε η Μεγκαν
-Δεν εισαι ο μονος που δεν τις καταλαβαινεις πιστεψε με.Ακουσα τον Ντανιελ να λεει και μετα από λιγο καθησε αναμεσα σε εμενα και την Μεγκαν.Θεε μου αμαν!Ποσο υπομονη παιζει να ειχε?Μαλλον ο Τομας ειχε δικιο.Δεν θα με αφηνε ησυχη.Αγνοησε τον.Ειπα στον εαυτο μου.
-Ναι..οκ….Ειπε φανερα αμηχανη η Μεγκαν.
-Βασικα μιλαγαμε.Του ειπε ο Τομας
-Ο ναι.Τι λεγατε παιδια?Ρωτησε.
-Βασικα κανονιζαμε να-
-Δεν χρειαζεται να μαθει!Διεκοψα την Μεγκαν.
-Αλι..Μου ειπε ο Ντανιελ και με κοιταξε.
-Επειδη αποφασισες να το παιξεις ότι δεν με θελεις δεν σημαινει ότι δεν μπορω να κανω παρεα με τον Τομας και την Μεγκαν.Σωστα παιδια?Η Μεγκαν και ο Τομας κοιταχτηκαν.
-Υποθετω ότι από τεχνικης αποψης εχεις δικιο.Του ειπε ο Τομας!Ο προδοτης!
-Αυτό λεω και εγω!Ειπε ο Ντανιελ.Κοιταξα τον Τομας εκνευρισμενη αλλα δεν ειπα τιποτα.Τι στο καλο  ηθελε να αποδειξει?
-Οποτε…Ακουσα κανονιζατε να βγειτε?Δεν υπηρχε περιπτοση!Τον κοιταξα νευριασμενη
-Ναι!Και μαντεψε!Δεν εισαι καλεσμενος!Του ειπα κοφτα.Χαμογελωντας μου με κοιταξε.Τα καταπρασινα ματια του ηταν εντελως παιχνιδιαρικα.
-Γιατι δεν θες να ερθω?Φοβασαι ότι δεν θα μπορεις να κρατηθεις μακρια μου?
-Ο μια χαρα θα μπορω να κρατηθω μακρια σου!Απλα δεν θα ημαστε μονο οι τρεις μας!Του ειπα.Ανασηκωσε το φρυδι του.
-Ποιος άλλος?
-Αυτος που μου αρεσει!Του κοπανησα πριν μπορεσω να σταματησω τον εαυτο μου.
-Τοτε πολύ ευχαριστως να τον γνωρισω.Μολις κανονισετε ωρα πειτε μου.