8.Bölüm (Tek beden)

78K 1.9K 98
                                    

Bu bölümü itiraf bölümü olarak seçiyorum! :D Ve +18 sahneler var haberiniz olsun :D

“Haklısın ama yapamıyorum. Onsuz olamıyorum. Ona çok alıştım ve…”

“Aşık oldun!”

“Evet. Artık inkar edemiyorum. Ama o bana aşık olma demişti. Ben cidden aptalım.”

“Haklısın.”

“Sağol ya çok iyi moral veriyorsun.”

“Hayır yanlış anladın canım. Aptal demek istemedim sana ama aptalsın o ayrı bir konu.” Benim sinirli bakışlar atmama rağmen beni umursamadı devam etti!

“Yani aşıksın ve inkar edemiyorsun. Onun için haklısın dedim.”

“Şuan sıvıyorsun Hazal farkındasın dimi? Birazdan da tüy dikersin artık.”

“Off iyi tamam ya bir şey demedik.”

“Yaa evet. Bir de desen ne olacak acaba.” Kısa bir sessizlik oldu sonra bu sessizliği yine Hazal bozdu.

“Peki şimdi ne yapacaksın?”

“Bilmiyorum. Belki de o istediği sürece yanında olurum. Ama o bana hiçbir zaman aşık olmaz.”

“Nereden biliyorsun?”

“Ben hiç kimseye aşık olmam dedi.”

“O hiç belli olmaz canım bilmiş bilmiş konuşmasın o söyle ona.”

“Hıı sonra beni de öldürsün.” Kafasını olumsuz anlamda sallamaya başladı. Cidden ben ne saçmalıyordum ya? Millet ona katil dedi diye onlara mı inanacaktım. O katil olmaz ki. Aslında iyi bir insan ama kendini saklıyor.

“Onu ben keşfedicem.”

“Hıı?” Off bunu dışımdan söyledim ben!!

“Tamam anladım yine kendi kendine konuşuyorsun.” Diye gülmeye başladı. Gerçekten çok komik!

***

(Bora)

Okul kapısının orada Yağmur’u gördüm. Etrafında kızlar ve ERKEKLER vardı! Yanına gittim. Belinden tutup kulağına doğru eğildim.

“Sen benimsin demiştim.” Bana şaşkın gözlerle bakmaya başladı. Bende onun elinden tutup arabaya sürükledim.

“Ne yapıyorsun sen? Onlar benim arkadaşlarım.”

“Erkek arkadaşın olmayacak bundan sonra!”

“O zaman sende kızlarla konuşmayacaksın.” Bu kızı neden bu kadar sahiplendim anlamıyorum. Yanına bir erkek yaklaşınca sinirleniyorum.

Aniden yanına yaklaştım ve onu kolundan tutup arabayla kendi aramda sıkıştırdım.

“Sen bana emir veremezsin! Anladın mı beni?” Tamam anlamında başını salladı ve gözleri doldu. Kahretsin!! Onun ağlamasına dayanamıyordum. Bu sefer gayet sakin bir ses tonuyla “Sakın ağlama.” Dedim ve o güzel yüzünü avcumun içine aldım. Sonra dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum. Karşılık olarak burukça gülümsedi. O kadar masum, güzel ve saftı ki. Onu kırmaktan korkuyordum.

Arabaya bindik. Onu Wild’da götüremezdim. O yüzden evime getirdim. Kapıya doğru yürürken bir an durdu. Sanırım çekiniyordu. O yüzden yanına gidip belinden tutum ve eve doğru sürükledim. Eve girince onu koltuğa oturmasını söyledim ve yanına oturdum.

Sen BenimsinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin