Hepinize tekrar merhaba :) Yine mi çok beklediniz sanki :( Sizi çok beklettiğimin farkındayım ama zamanım olmadı işte. Ve size hem kötü hem iyi bir haberim var. Artık hikaye 50. Bölümde final oluyor. İyi haberimse ‘Sen benimsin’ biter bitmez yeni bir hikayeye başlamayı düşünüyorum :) Çok farklı bir konu ve karakterlerle geri dönmeyi planlıyorum. Aslında aklımda birkaç fikir var ama daha kaleme dökmedim, umarım yeni hikayeme de bu kadar ilgili davranırsınız :)
Hepinize iyi okumalar, seviyorum sizi :* :) ^^
*
Arabadan indik ve evimize girdik. Baya bir geç olmuştu. Bora ışıkları açtığında ikimizde şok dolu gözlerle birbirimize bakıyorduk. Evin her yeri dağılmıştı. Biri evimize girmişti ve her şeyi kırmış, eşyalara zarar vermişti.
“Bora bu ne böyle! Hırsız mı?”
“Hırsız olsaydı bu tabloları kırmak yerine çalardı.”
“Polisi arayalım.”
“Bekle, arıyorum.” Bunu demesiyle birlikte aniden elektrikler gitti.
“Bora!” Bir yerden tıkırtı sesi geldi. Hatta bu ses çok yakından gelmişti.
“Bora!” Cevap yoktu…
*
Birkaç dakika sonra elektrikler geri geldi. Çevreme bakındığımda Bora yoktu. Yerde kanlar vardı ve birde not gibi bir şey. O kanları görünce resmen olduğum yere çivilenmiştim. Bora yoktu! Son bir kez çaresizce bağırdım.
“Bora!” Sesim git gide çatallaşıyordu. Eğilerek yerde ki kağıdı aldım ve okumaya başladım.
“Biliyor musun Bora seni çok sevdiği için yine beni öldüremedi. Ama elime koz verdi. Onu kurtarmak senin elinde benden haber bekle.- Sinan”
Sinan! Yine karşımıza çıkmıştı. Ve bu sefer Bora’ya zarar vermeye hazırlanıyordu. Notu bir kenara bıraktım ve telefonuma sarılıp Doruk’u aradım. Birkaç defa çaldıktan sonra telefonu açtı ama ağlamaktan zorla konuşuyordum.
“Efendim?”
“Doruk ç-çok kötü bir şey oldu.”
“Ne oldu? İyi misin sen?”
“Sinan buradaydı. Bora’yı alıp gitti.”
“Tamam ben geliyorum hemen! Sakin ol, Bora’yı kurtaracağız.” Telefonu kapattı. Daha önce hiç bu kadar korktuğumu hatırlamıyordum. Evet Bora’yı birkaç kez daha kaybetme riskiyle karşılaşmıştım ama bu çok daha farklıydı. Bu sefer evliydik, ayrıca Sinan daha kötü bir durumdaydı. Resmen delirmişti. Beni korkutan buydu işte. Bu işin sonunda kesinlikle birine bir şey olacaktı. Benim yüzümden belki de Bora’yı kaybedecektik. Ben buna hazır değilim, hiçbir zaman da hazır olmayacağım…
*
(Bora)
“Bora!”
“Efendim güzelim.” Yanıma geldi ve koltuğa oturdu. Bana sevimli bakışlar atıyordu.
“Diyorum ki daha büyük bir eve mi taşınsak?”
“O nereden çıktı?”
“Biz bu evde artık üç kişi yaşıyoruz. Sen ben ve kızımız. Ama sanırım artık bu ev bize yetmeyecek.”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Benimsin
Storie d'amoreAşk aslında o adam için sadece basit bir şeydi daha doğrusu artık aşk diye bir şey olduğuna inanmıyordu. Neden mi? Çünkü o aşk denilen şey onun canını çok yakmıştı. İlk aşkı onu bırakıp gitmişti. Peki sonra ne oldu da tekrar aşka inanmaya başladı?
