Życie nastolatki

Depresja powraca.

Te uczucia.
Smutek i ogromny gniew.
To depresji mocniejszy odzew.
Nie wiem co robić
Brakuje mi chęci.
I w głowie mi się kręci.
Depresja powraca.
W mym życiu wiele wywraca.

I wróciła.
Ze zdwojoną siłą.
A otworzyłam jej drzwi,
Bo miała być moją przyjaciółką miłą.
Ale przysłoniła mi oczy.
I nie wiem jak życie się toczy.
Ja zatrzymałam swój bieg na żalu.
Tęsknocie i cierpinieniu.
Zatrzymałam się.
I stoję w cieniu.
Chcę śmierci.
Ona mi w głowie.
Wiele wyjaśni.. I powie.
Przytuli mnie w swe różane ramiona
I będę jak dziecko kojona.
Już nie będę musiała lać tak łez.
Bo śmierć to meta, życia kres...

**************************Hej kochani. Przepraszam za nieobecność. Tym wierszem chciałabym się z wami pożegnać. Nie znaczy to, że tu nie wróce. Po czasie może otworzę nowe szuflady z wierszami... Nie wiem. Potrzebuje czasu... Jestem za słaba, a pisanie nie pomaga mi jednak tak, jakbym tego chciała. Dozobaczenia. Zaglądajcie na mój profil. Może już niebawem nowe wiersze. Chcielibyście je czytać?