Życie nastolatki

Na sercu rana

Świat mnie nie chce.
Ja to czuję.
Ale ostatecznie
Skończyć z tym nie umiem...

Bo i śmierć mnie nie chce.
Jestem niczyja...
Los, szczęście mi nie sprzyja....
Jestem tylko
By sprawować problemy.
I wszyscy dobrze to wiemy.

Nie powinnam żyć.
I szczerze?
Nie chce.
Na świat się nie prosiłam.
Nie chciałam...
Ale się urodziłam.

I gnije..
Tak niekochana.
I gnije...
Czując się niechciana.
I gnije...
Bo jestem odepchana...

I gnije...

Powiększa się na sercu rana...