Medya: Yüzyüzeyken Konuşuruz/ Dinle beni bi'
Mühürlü Gül'de daha önce; Gülnihan, Argun ile alışverişe giderken hala rüyasının etkisindedir. Alışverişte ona karşı davranışları ve esprili yaklaşımlarıyla canını sıkan anıların kötü etkisinden kurtulur. Argun'dan etkilenmeye başladığını anlar, evde yemek hazırlığı sırasında ve masada geçen sohbetlerle samimiyetleri artar. Beklenmedik bir yakınlaşma ile Gülnihan panikleyerek odasına giderken Argun bu kadar erken açık verdiği için pişman olmuştur.
*Bölüm sonunda Yeni Bölümler ile ilgili küçük bir bilgilendirme var, okumadan geçmeyin lütfen 😊
Keyifli okumalar:)
🖤*12*🖤
Gülnihan ona dönen adamın bakışlarında yandığı gibi sönen ışığı görmüş, başlamadan bitmesine yönelik karar vermiş olmasına sevinmişti. Her şey bir kenara o gerçekten de iyi biriydi ve üzücü gerçeklerle yüz yüze gelmemesini tercih ederdi.
"Benim size söylemek istediğim bir şey var. " dedi direkt. Söze nasıl başlaması gerektiğini bilmiyordu, kafasında bir konuşma taslağı oluşturmadan kendini burada bulmuştu.
"Dinliyorum," dedi Argun. Sesi yine yumuşak, derin ama bir o kadar da üzgündü.
"Ben burada kalamayacağıma ve sizin için çalışamayacağıma karar verdim. Sebebini tahmin ediyorsunuzdur. Kendimi rahatsız hissediyorum ve bu yüzden gitmek istiyorum. "
Gülnihan bir çırpıda, ne dediğine çok da dikkat etmeden, o an aklına geldiği gibi söyleyivermişti işte. Sessizce bir nefes koyverdi, Argun'un cevabını beklemeye başladı.
Çok bekletmedi Argun onu, hafifçe boğazını temizledikten sonra, "Anlıyorum. Seni şaşırtmış olmalıyım. Açıkçası bu benim de hesaplamadığım bir şeydi. " dedi üzgün bir sesle. "Eğer seni bu derece rahatsız ediyorsa sana zorluk çıkarmayacağım. Ama tekrar düşünmeni tercih ederim, hayır bunu gerçekten çok isterim. Şimdiye kadar benim kötü biri olmadığımı anlamış olmalısın, sana zarar verecek hiçbir şey yapmadım ve yapmam da. Kararını tekrar gözden geçiremez misin? "
Karşısındaki adamın kötü biri olmadığını biliyordu, güçlü bir kişiliği olduğunu ise en başından beri biliyordu Gülnihan, şu anda ondan kararını gözden geçirmesini rica ederken yalvarmıyordu, gerçekten net bir şekilde rica ediyordu.
"Ben... Yapamam. Gitmem gerek, burada kalabileceğimi gerçekten düşünmüyorum. "
Anlamaya çalışıyordu Argun, yapmam değil yapamam diyordu. Gideceğim değil, gitmem gerek diyordu. Bir gariplik olduğunu seziyordu ama öyle bir hâldeydi ki toparlayamıyordu. Bir kez daha soracak olsa bu onu zorlamak olacaktı, kaçınılmazı kabul etmek zorundaydı.
"Peki. Sen nasıl istersen." dedi.
"Bana karşı hep anlayışlı oldunuz, şimdi de öylesiniz, teşekkür ederim. Eşyalarımı toparlayayım, sabah ayrılırım. " diyen Gülnihan, içeri girmek üzere arkasını dönmüştü ki aklına gelen düşünceyle gerisin geri Argun'a döndü. "Şey, sözleşme..." demişti ki Argun elini kaldırarak devam etmesine izin vermedi.
"O konuyu düşünme lütfen, en kısa sürede feshini hazırlayıp sana ulaştırırım. "
"Peki, tekrar teşekkür ederim." deyip odasına çıkmak üzere içeri girdi Gülnihan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Saklı Gül (Tamamlandı)
RomanceRomans #1 🩷 Romantizm #3 🩷 Romantik #4 🩷 Neydi gonca gülü açtıran? Bahar mı, bülbülün aşkı mı? Bülbülün aşkı olmasa gül açmaz mıydı? Ya baharın geldiğini nasıl anlardı? Gülnihan Karaca... Ne bahar görmüştü ne de ona aşık bir bülbül. Bedenini h...