Saklı Gül (Tamamlandı)

18. Bölüm

Medya: Tuğkan/ Sen Benim (Akustik)

Haftada iki bölüm isteyenler, hele bir yorum yapmayın da bakın nasıl ifşa ediyorum sizi
😈👻😂

Mühürlü Gül'de daha önce; Argun'un evinde kalmaya başlayan Gülnihan, ilk gece ona her şeyi anlatarak riskleri ortaya koyan Argun'a yanında olacağını belirtir. Sonrasında aralarında yakınlaşmalar artar ve Argun kamera olayını itiraf eder. Gülnihan'ın anlayışla karşıladığı durum sonrası bir süre karşı karşıya kalacakları zorluklara sabretmek durumunda kalacaklardır.

Keyifli okumalar :)

🖤*18*🖤

Gülnihan'ın sabretmesi kolay olacaktı lakin Argun'un uğraşması gereken o kadar çok şey vardı ki tek başına sabretmek asla yeterli değildi.

Gülnihan için artık büyük bir korkusu yoktu, evdeydi ve evin etrafı kelimenin tam anlamıyla kuşatılmış durumdaydı. Kapıdakilerin haricinde bahçede dolaşan ve nöbet tutan korumalar da vardı artık. Kendisi içinse ne olur ne olmaz diyerek Tulpar'ınki de dahil olmak üzere kullandıkları arabaları zırhlı olacak şekilde aynı modellerle değiştirmişlerdi. Hem kullandıkları arabada koruma bulunduruyorlar, hem de peşlerinde olacak şekilde iki veya üç araba olarak gidip geliyorlardı her yere.

Olayın sorumlularını bulma konusunda şimdilik bir şey elde edememişlerdi ancak araştırmaya devam ediyorlardı. Kahvaltıdan beri hiçbir şey yememişlerdi ve neredeyse akşam olmak üzereyken Argun'u arayan Gülnihan sayesinde mola vermişlerdi.

"Akşam için bir şeyler hazırladım, Tulpar'la birlikte gelin, diyecektim. "

"O kadar yoğun çalışıyoruz ki kahvaltıdan beri hiçbir şey yemediğimizi şimdi fark ettim, " diyen Argun, Gülnihan'ın davetini Tulpar'a ilettiğinde dostunun gözleri parlamıştı. "Tamamdır, birazdan çıkıyoruz. Bir şey lazım mı?" diye sordu Gülnihan'a.

Hiç alışık olmadığı şeyleri ona yaşatan adamın sorusuyla hisleri birbirine karışmıştı Gülnihan'ın, "Siparişle eksikleri hallettim ben, siz gelin yeter." deyip kapattı telefonu.

Salondaki masayı hazırlarken aklından türlü türlü düşünceler geçiyordu. Aynı evi paylaşmaya başlayalı bir gün olmuştu ama kendini evin sahibi gibi hissetmesi bir yana, az önceki diyalog sonrası Argun'la sanki evlilermiş gibi hissetmişti. İşin tuhaf yanı daha önce yaşadığı evliliğin e'siyle bile ilgisi olmayan bu hissi çok sevmişti. Yüzünde kocaman bir gülümseyişle masayı hazırlarken dün akşam bahçede onu öpüşü geldi aklına, yalnız olmasına rağmen yanaklarının kızardığına hiç şüphesi yoktu.

Odalarına çekildiklerinde uzun süre uyuyamamış, sevdiği bir filmin en can alıcı sahnesi gibi tekrar tekrar canlanmıştı zihninde. Onu hiç görmediği ve tanımadığı zaman da ondan etkilenmiş olduğunu biliyordu, Argun'un dokunuşlarından istemsizce hoşlanmış ve onu istemişti. Şimdi de aynı heyecanı daha derin, daha tutkulu ve farkında olarak duyuyordu. Bu durum hoşuna gittiği kadar içten içe tedirgin de ediyordu.

Yolun sonunda tanışmışlardı, şimdi ise en başa dönmüşler ve onun yüzünden bebek adımlarıyla ilerliyorlardı. Doğrusu dün gece o küçük öpücüğün tutkulu bir öpüşmeye dönüşeceğini tahmin etmemişti ama şu an fark ediyordu ki iyi ki dönüşmüştü. Argun'un onu hiçbir şekilde zorlamadığını bildiğinden hiç rahatsızlık duymamış, tedirgin olmamıştı. Kendiliğinden gelişmiş olması belki de onu böyle etkilemiş ve paniklememişti. Bu durum, bir şeyleri aşabileceğine dair umutlar ekiyordu gönül bahçesine.

Düşünceler eşliğinde masayı her şeyiyle hazır ettiğinde üstünü değiştirmek için odasına çıktı. Argun geldiğinde ona güzel görünme isteğine gem vuramıyordu. Tabii bu isteğinin en önemli sebeplerinden biri Argun'un hep takım elbiseyle, en olmadı gömleğiyle dolaşıyor olmasıydı, ister istemez onun yanında ev hâli ile dolanmak içinden gelmiyordu.