Saklı Gül (Tamamlandı)

23. Bölüm

Medya: Kenny Rogers/Lady (Wattpad hâlâ ve inatla müzik videosu ekletmiyor 🤷🏼‍♀️🤦🏻‍♀️)

Mühürlü Gül'de daha önce; Argun öğrendiği problemi konuşabilmek durumda olmadığından yarın konuşacaklarını söyleyerek otele gider. Sakinlediğinde durumu araştırır ve ertesi sabah eve dönerek Gülnihan ile konuşur. Doktora gitme konusunda anlaşırlar ancak öncesinde birlikte kısa bir tatile çıkmaya karar verirler.

Keyifli okumalar :)

🖤*23*🖤

Doğum günü akşamı aralarında hoş olmayan şeyler olduğunu öğrendiği Gülnihan'la Argun'un sabah sorunu çözdüklerini ve birlikte tatile gideceklerini öğrenen Türkan çok sevinmişti. Argun'un kızdığı yerlerde haklı olduğunu kabul etmekle birlikte, dostunun da kendi cephesinde haklı nedenlere sahip olduğunu biliyordu. Bu noktada ne ona ne diğerine kızabiliyordu, Argun'un onu yanıltmamış olduğunu görmekse ayrı bir mutlu etmişti. O gerçekten iyi bir adamdı ve Gülnihan'ı kimsenin edemeyeceği kadar mutlu edeceğine artık hiç şüphesi kalmamıştı.

Diğer yandan birkaç bina ötesinde yaşamaya başlayan Berrak aklına takılmıyor değildi. Ona dair içinde kalan çok fazla şey vardı, yapı olarak duygularını içinde tutabilen biri değildi. Gülnihan'ı üzecek bir şey yapmasına Argun'un izin vermeyeceğini öğrenmişti dostundan. Ne güzel konuşmuş, ne harika şeyler söylemişti öyle.

Ama biraz kızmıştı da Argun'a, ne gerek vardı onun sayesinde tanıştıklarını söylemesine. Argun'un, Berrak'tan korkmadığını anlamıştı tabii ama Berrak'ın yaptıkları da ortadaydı. Onunki bir karakter öyle pat diye 180 derecelik bir dönüşle mükemmele geçiş yapacak değildi, bu bir ütopyaya inanmak olurdu ancak.

Bugün dersi erken bitmişti ve eve dönerken aklına koyduğunu yapmak üzere Gülnihan'ın eski, Berrak'ın yeni evine yöneldi. Bugün tatile çıkıyorlardı, bu habere ayrıca sevinmiş, sevincini ikiye katlamak için o küçük cadıyla biraz uğraşmaya karar vermişti. Ablasının yanında yalnızca Argun'un olmadığını, kendisinden de en az ondan korktuğu kadar korkması gerektiğini bilmeliydi o zilli.

Kapıyı açan Berrak, karşısında Türkan'ı görmeyi beklemiyordu, içeri davet etmek gibi bir düşüncesi yoktu ancak Türkan da ondan davet beklemiyordu, kapıyı itekleyip içeri girmiş ve kapatmıştı ardından. "Ne zamandır görüşemedik Berrak Hanım, bir uğrayıp nasılsın diye bakayım dedim. " diyerek salona geçti.

Etraf tam bir keşmekeş hâlindeydi, bulaşıklar mutfağa sığmamış da salonda kendilerine yer bulmuşlardı sanki. "Ne o, hizmetçin bugün işe gelmedi mi?" dedi alaycı bir tonda.

"Gelmedi, çok meraklıysan sen buyur," diyen Berrak'a dönüp adım adım ona yaklaşırken gözlerinde parlayan öfkeli pırıltıları gören Berrak da ister istemez gerilemişti.

"Ah canım, kendini soktuğun boka bulaşmaya hiç niyetim yok. Ablanın buraya asla dönmeyeceğini kabul edip pisliğini toplamayı öğrenmeye başlasan iyi olur. "

"Haklısın, bulmuş kendine zengin bir adam, keyfi yerinde maşallah. " diye cevap veren Berrak'a bakarken gözleri kısılmıştı Türkan'ın ama Berrak burnu düşse almazdı yerden kolay kolay, "Sahi kim o adam, adı ayrı kendi ayrı tuhaf? Ablamın sahibi gibi konuştu, yok yanından asla ayrılmayacak kişiymiş de, yok onu üzmeme izin vermezmiş de. Ablam ne yaptı da kafesledi onu merak ettim. "

Türkan'ın gözleri kısılmış olsa da görünüş olarak fazla sakindi, Gülnihan orada olsa bu sakinliğin hayra alamet olmadığını bilirdi ama Berrak o ayrımı yapacak kadar vakit geçirmemişti Türkan'la. Tek adımda mesafeyi sıfırlayan Türkan'ın ellerine dolanan saçlarının acısıyla çığlığı basan Berrak, kendini kurtarmak için ellerini tutmaya çalışırken Türkan saçlarını bırakıp kolunu tutarak arkasında kıvırdığı gibi yüzünü duvara yaslamıştı Berrak'ın.