Ölümsüz | Karanlık Ruh

|14.Bölüm|

Eve doğru koşarak giderken yağan yağmur göz yaşlarımın belli olmamasını sağlıyordu. Neler oluyordu? Hiçbir şey anlamıyordum.

Bir anda bir şeye takılmamla birlikte bedenim yerle buluştu. Canım acımamıştı. Ancak yine de ağlamamın artmasına neden olamamıştım.

Yerdeki eski defter gibi bir şeyi elime aldım. Bu neydi? Kim düşürmüştü? İçini açınca defterin sahibi yazan yerde 'İzabella' yazısını görmemle kaşlarım çatıldı.

Bu defterde neden benim adım yazıyordu. Eski zamandan kalma gibi duran bu deri defteri aldım ve eve doğru ilerlemeye gittim.

Çözmem gereken gizemler listesine bir tane daha eklenmişti.

*

Eve gelince babamla konuşmayı erteledim ve hızla odama çıktım. Üstümdekileri çıkarıp yerine siyah bol tişört, siyah eşofman giymiştim.
Saçımı açtım ve tokamı makyaj masasının çekmecesine koyarak yatağıma oturdum. Defteri elime aldım ve ilk sayfasını açtım.

'15 Mayıs 1535

Sevgili günlük;

Bugün her şey çok garipti. Bir tane günlük buldum. İçinde 'İzabella' yazıyordu. Kendime engel olamadım ve içine baktım. İşte o zaman büyü yapan bir vampir olmamı, dolunayın olduğu gecelerde sinir olmamın sebebini buldum. Çünkü ben o'ydum...
Bu günlüğün başkalarının eline geçme sebebi olduğu için yazamıyorum. Ama büyüyle kilitlediğim günlüğüme her şeyi yazdım. O günlüğümü ise Madison'a verdim saklaması için. Şimdi artık yatmalıyım. Yoksa babam odaya gelip uyumadığım için yine bana kızacak ve ceza verecek.'

Bunu yazan kişi ben değildim. Yani değildim, değil mi? Madison'a vermiş? Erica Miller'ın annesi olan Madison Allen'a mı?

İçimdeki iyi olan yanımı bastırmaya çalışarak günlüğü nasıl bulacağımı düşünmeye başladım.

Hızla diğer sayfayı çevirdim.

'24 Mayıs 1535

Sevgili günlük;

Babam dün ben evde yokken günlüğümü okudu. Sonra yanıma geldi ve kolumdan tutup dışarı çıkardı. Beni bütün köyün önünde dövdü. Biliyor musun canım çok acıdı. Bana eve gelince ne olduğumu sordu. Ama söylemedim. Bilmiyorum, dedim. Aslında biliyorum. Hem de çok iyi. Ve bunları kullanmak, hissetmek... Tarif edilemez. Artık günlüğümü yazdıktan sonra bahçeye gömüyorum babam bulamasın diye. Ve Madison'a verdiğim günlüğü geri aldım. Çünkü ben almasam babam alacaktı ve beni açmaya zorlayacaktı. Bu yüzden günlüğü yok ettim. Benden sonra gelenlerin bulması içinde bunu gizli şifreler halinde yazdım. Ve her birini farklı bir günlüğe yazarak farklı yerlere atacağım. Babamdan nefret ediyorum. Ruhum asla mutlu olamayacak. En azından bu bedende...'

Ağzım şaşkınlıktan aralanırken hızla diğer sayfayı çevirdim.

'3 Haziran 1535

Sevgili günlük;

Büyü konusunda kendimi geliştirdim. Ve daha önce denenmemiş kimsenin yapamayacağı büyüleri günlüklere şifreler halinde yazdım. Ve artık kara büyüyle de uğraşıyorum. Her ne kadar beni yorsa da kendimi güçlendirmek için bunu yapıyorum. Ama güçlerimi asla kötüye kullanmıyorum inan bana.'

'8 Haziran 1535

Sevgili günlük;

Şifreler halinde yazdığım günlüklerin sayısı 12 tane oldu. Bunları bulacak kişi hepsini tamamlamadan hiçbir şey yapamaz. Çünkü 1.'nin bir kısmı 2.'de bir kısmı 3.'de; 2.'nin ise  bir kısmı 3.'de bir kısmı 4.'de.