Ölümsüz | Karanlık Ruh

|42.Bölüm|2.Kısım|

Lütfen sondaki duyuruyu okuyun.

İyi okumalar💕

*Izabella*

"Şu anda benim emrimdesin. Kes sesini."

"Senin emrin mi? Senin emirlerini pek umursadığımı sanmıyorum."

"Dişlerimi boynunda hissetmek istemiyorsan sus."

"Sanırım kurbağaya dönüşmek istiyorsun."

"Sen de kanının emilmesini istiyorsun."

"Bence ormandaki dere senin için iyi bir seçim olabilir. Orada da kurbağalar var diye duymuştum. En azından yabancılık-"

"Tanrı aşkına yeter!" diye bağırdım. Gözlerim ikisi arasında mekik dokumaktan yorulmuştu.

Amy'nin ve Henry'nin bakışları bana dönerken işaret parmağımı kaldırdım ve tehdit edercesine konuştum.

"Eğer önce kanınızı emip hemen ardından sizi kurbağaya çevirip kurtlara yem etmemi istemiyorsanız kesin sesinizi."

İkisinden de çıt çıkmazken Ivan alkışlamaya başladı.

"Bravo! Şu ikisiyle baş edebilecek biri sonunda."

"Bakın annemler yeni ev araştırıyor. Beni tehlikeden uzak tutmanız için burada bıraktılar. Başımı şişirmeniz için değil."

Amy bana gözlerini kısarak baktıktan sonra kahverengi ile kırmızı arası gözlerini üzerime dikti.

"Bazen sana iyi örnek olmadığımı düşünüyorum."

Ona gözlerimi kocaman açarak baktım. Bazen mi düşünüyordu? Bence bunu sürekli düşünmesi gerekiyordu.

"Nedense şaşırmadım? Kana susamış bir vampirin iyi örnek olması beklenemez."

"En azından ben saçma bir konseye köpeklik yapmıyorum!"

"Kurbağaya mı dönmek istersiniz hamam böceğine mi? Bu konuda Madison'ın bana yardımcı olacağını umuyorum."

"Bence sen bu ikisini hamam böceğine çevir. En azından kavga etseler de duymayız." dedi Ivan bana gülümserken. Suratına tehlikeli bir gülümseme hakimdi. Hemen ardından bir şey hatırlamış gibi devam etti. "Ya da sen hiç yorulma ben hallederim."

Ivan da onların kavgasına dahil olurken bu üçlü arasında yeni bir tartışma konusu ortaya çıkmıştı.

Şu anda bir saldırı olsa farkına varmayacaklar gibi görünüyordu.

Kapının kırılmasıyla bakışlarımı kapıya çevirdim.

Açık olan kapıdan içeriye beline kadar uzanan kızıl saçlara sahip bir kız girdi. Kızın arkasından içeri altı tane siyahlara bürünmüş erkek girince kaşlarımı çattım.

Şom ağızlı mıydım?

"Parti var diye duyduk? Karanlık Ruh buradaymış sanırım." dedi kız gülümserken. Kırmızı ruj sürdüğü dudakları kıvrılarak tehlikeli bir ifade sunuyordu.

"Evet biz de parti için sizi bekliyorduk." diyerek öne atıldı Amy.

Bir kavgadan çıkıp diğer kavgaya geçmek onun için sıkıcı değil, tam tersine asıl maçtan önce antrenman yapmak gibiydi.

Amy kollarını göğsünde birleştirdi ve kahverengi gözlerini kızın bana dönük kırmızı gözlerine dikerek konuştu.

"Fakat 4 kişi için 7 kişi sizce de orospuluk değil mi?"