Ölümsüz | Karanlık Ruh

|31.Bölüm|

"Amy, şimdi konuşmak istemiyorum." dedim odama yönelirken. Sertçe kolumdan tuttu ve beni kendime döndürdü.

"Bu sessizliğinin arkasında bir iş çeviriyorsan eğer-"

Bıkkınca konuştum.

"Hiçbir şey çevirdiğim yok!"

Kolumu bırakırken bana sert bir bakış attı.

Odama doğru ilerledim. Büyülü Sarmaşık denen şeyi gün boyu aramama rağmen hiçbir sonuç vermemişti.

Başımı yatağın başlığına yasladım.

Yorulmuştum. Üzerimdekileri değiştirmeden uyuyacaktım belli ki.

Gözlerimi kapattığım sırada telefonuma mesaj geldi.

Mesaj atan kişiye gelişmiş küfürlerimi yollayarak telefonumu aldım. Mesajlara girdiğim zaman bunu kayıtlı olmayan bir numaradan olduğunu gördüm.

Mesajı açtım, bir mesajla öfkeden deliye dönmüştüm neredeyse.

Yarın buluşmamız lazım, acil. *** Cafeye gel.

-Baban

Babam olduğunu yeniden mi hatırlamıştı? Yoksa yeni mi öğrenmişti? Hangi yüzle son kelimeye baban yazabiliyordu? Bir baba kızını yalan bir hayata sürükler miydi? Uçurumun kenarına getirip atlamasını bekler miydi? Annesinin kalbini parçalara ayırır mıydı? Hangi baba bunu yapardı merak ediyordum.

"Piç herif." diye mırıldandım.

Onunla buluşacaktım. Öfkemi yüzüne kusacak, canını acıtmak için içimdeki her şeyi söyleyecektim.

Ancak şimdi onu yerle bir etmek için güç toplamalıydım. Yorganı açmaya ihtiyaç duymadan yattım. Gözlerimi kapattıktan kısa bir süre sonra uykuya dalmıştım.

*

Üzerime asker yeşili salaş bir tişört giydim. Altıma siyah kot pantolon hiçlikten sonra üzerime deri ceketimi giydim. Fazla siyah giyiyordum. Bu her ne kadar beni rahatsız etse de ruh halimi en iyi yansıtan renk buydu.

Evden kimseye görünmeden çıktım. Ev eski bir sokaktaki apartmandı. Hep birlikte apartmanı işgal etmiştik denebilirdi.

Birkaç sokak ilerledikten sonra caddeye geldim. Pek işlek bir cadde olmasa bile en azından taksi bulabilirdim.

Bir tane taksiye bindim ve babam olacak o şahsın söylediği kafenin adını verdim.

Babam, anneme bunları yaşatmasaydı, yalnızca Nina'yı sevseydi anlayışlı davranabilirdim. Onlar yetişkin insanlardı sonuçta. Ama beni on yedi yıl boyunca kandırarak başka birine anne dedirttikten, annem doğumdan günler önce yatakta ölü gibi yatarken onların ikisi eğlendikten sonra anlayışlı olmak pek mantıklı değildi.

Yarim saatlik bir yolun ardından işlek bir caddedeki küçük şirin bir kafenin önüne gelince durduk.

Parayı ödeyerek taksiden indim. Bu paralar nereden geliyordu bilmiyordum. İçimizden hiç kimse çalışmıyordu. Büyük ihtimalle insanları soyuyorlardı.

Kafeye girince cam kenarında bir masada oturduğunu gördüm.

Başımı dikleştirdim. Sakindim.

Derin bir nefes alarak olduğu masaya ilerlemeye başladım.

Masaya geldiğimde karşısındaki sandalyeyi çektim ve bıkkın bir şekilde konuştum.

"Ne söyleyeceksen çabuk ol. İşlerim var."

Bana baktı ve başını onaylarcasına salladı.

"Erica'yla konuştum."

Yüzümü buruşturdum. Bu pek garip gelmemişti. Ama annemin konuşmak için başka birini seçmesini umardım.

"Yanlış seçim yapmış."

Söylediğimi umursamadan devam etti.

"Beni affettiğini söyledi."

Gülmeye başladım. İşte bu komikti. Buna inanması komikti.

Yavaş başlayan gülüşüm kahkahaya dönerken bana garip bir ifadeyle bakıyordu.

"Annemin olanlardan sonra seni affedeceğine nasıl inanıyorsun?"

"Kyra ben ciddiyim.Annen bunu bana kendisi söyledi. Ve sanırım... Ben Erica'yı özledim."

Söylediği isimle öfkeli bir nefes aldım.

"Bana o isimle seslenme!"

"Pekala, pekala."

"Annemi mi özledin? İki kadını aynı anda idare etmek ve sen. Pek yabancı gelmedi."

Söylediğime kaslarını çattı.

"İzabella ben senin babanım düzgün konuş."

"Babam mısın? Önemli olan senin sperminden meydana gelmem değil Aidan. Sen olayı yanlış anlamışsın. Önemli olan öyle davranabilmek."

Bu söylediğime karşılık gözlerinde pişmanlık kırıntıları belirdi.

"Bak İzabella annen beni affetti. Lütfen, sen de affet."

"Annem seni affettiğini söyledi. Gerçekten affetti mi?"

Bunun karşısında sustu.

"Biliyor musun zavallısın. Onca yaptıklarından sonra o kadının sana döneceğine inanıyorsun. Evet, annem sana aşık. Evet, seni seviyor. Evet, seni önemsiyor. Ama ben onu tanımadan bile biliyorum ki gurursuz biri değil. Seni sevse bile sana geri dönmeyecek."

Hışımla masadan kalktım. Umarım bu söylediklerim onun canını yakardı.

***

Bu bölümü biraz daha yazdıktan sonra yayınlarım diye düşünüyordum. Ancak yorumlara bakıldığında Erica'nın Aidan'a döneceği izlenimini verdigimi fark ettim. Erica Aidan'a döner mi ya wkdkekdkskdk

Kısa da olsa bölüm nasıldı?

Seviliyorsunuz💫

👉İnstagram hesabım:

gizli_yazar01

👉Kitabın İntagram hesabı:

bir_vampirden_hamileyim