Geceden nefret etmemin sebebi buydu belki.
Kabuslar...
Uykularımı işgal eden, bir zehir gibi acı çektiren kabuslardı.
Gecenin siyahlığına olan aşkımı engelleyen de buydu.
Gündüzün maviliğine olan aşkımı alevlendiren de buydu.
Kabuslar hayatımı ele g...
Eve doğru ilerlerken olanlar aklımdan çıkmıyordu. Samantha kimdi? Beni nereden tanıyordu?
Telefonumun çalmasıyla durdum ve cebimden telefonumu çıkardım.
"Alo?" dedim bir yandan adımlarımı yavaşlatmış bir şekilde ilerlerken karşı taraftan Grace'in sesi duyuldu.
"Merhaba Kyra. Nasılsın? Seni aradık ama ulaşamayınca çok merak ettik. Hele abi- Ah! Yani çok merak ettik demek istedim. Evet, evet çok merak ettim." diye konuşunca mezarlıkta olduğum için bunun olduğunu hatırladım.
"Benim işim vardı. O yüzden duymamış olabilirim." dediğimde anladığını belirten mırıltılar çıkardı.
"Görüşürüz." dedim. Grace her ne kadar yakın arkadaşım olsa bile şu anda anne ve babamla bile konuşmak istemiyordum. Gerçi onlarla konuşmak istememem normaldi. Çünkü rüyamda onların öldürdüğünü gördüğüm kişilerin mezarıyla karşılaşmam pek normal bir olay değildi. Bu olayı çözecektim.
Olayları düşünürken bir anda bir şeye çarpmamla suratımda hissettiğim acı bir olmuştu. Kaşlarımı çattım ve bir, iki adım geriledim. Neye çarptığıma bakınca sakar olduğuma bir kez daha kanaat getirmiş olmuştum. Direğe çarpmayı nasıl becerdiğim akıl alır gibi değildi. Doğrusu o kadar düşüncenin beynimi işgal etmesinin ardından direğe çarpmam basit kalıyordu.
Yolda gördüğüm bir kafeye girdim. Kendimi bir masaya atarken bir tane kahve sipariş etmiştim.
Sandalyelerin üzerinde bulunan yumuşak ve renkli minderler kış mevsiminde olmamıza rağmen kafede yaz rüzgarlarının esmesine neden oluyordu.
Kahvem geldiği zaman dışarda esen rüzgara baktım. Henüz kar yağmamıştı. Karın yağmasını sabırsızlıkla bekliyordum.
Kahve içimi ısıtarak kış ayında olduğumuzu bana hatırlatmak istese bile kafenin ortamı buna karşı çıkıyordu.
O sırada sokakta yürüyen sarışın kızı görmemle hızla cebimden çıkardığım parayı yarısını içtiğim kahve bardağının yanına bıraktım ve koşarak kafenin çıkışına yöneldim. Kafeden çıkınca gözlerim etrafta o kızı ararken rüyam aklıma gelerek tüylerimin diken diken olmasına neden olmuştu.
Gözlerim onu bulduğu zaman ona çok yaklaşmamaya dikkat ederek onu takip etmeye başladım.
Neden konuşmadığımı bilmiyordum. Belki kaldıramayacağım gerçekler yüzünden, belki omuzlarımdaki yükün artacak olmasından, belki bana saçmaladığımı söyleyecek olmasındandı. Bunların hepsi olabilirdi. Ya da hiçbiri. Dedim ya, bilmiyordum.
Siyah paltosuna sarılarak ilerlemeye devam etmişti. Rüyamda gördüğüm gibi değildi. Rüyamda omzunda olan saçları şimdi biraz daha uzun, yüzü ruhsal açıdan bir çöküş yaşadığını belirtiyordu.
Eski bir binaya girdiği zaman binanın girişine baktım ve binanın bulunduğu yeri aklıma not ettim.
Geldiğim yollardan geri dönerken daha doğrusu dönmeye çalışırken neden bu kızın böyle bir yerde oturduğunu merak etmiyor değildim.
Yollar çok karışık ve fazla sessiz yerlerden geçiyordu.
Dönüş yolunu kaybettiğimi anlayınca içime çektiğim soğuk ve derin nefesi verdim. Arkamdan gelen sesi duyunca hızlı ve telaşı bir şekilde arkamı döndüm.
"Yolunu mu kaybettin?"
Karşımda Caleb'i görünce derin bir nefes alsan bile fazla sosyal olduğunun beni rahatsız ettiğini hatırlayınca yüzümü buruşturdum. Hayır, neden benimle tanışmaya çalışıyorsun ki? Git başkalarıyla sosyalleş.
"Evet," diye mırıldandım. "Belki biraz."
"O zaman evinin şu yolun arkasında olduğunu söyleyeyim." dedi ve göz kırparak uzaklaştı. Ben arkasından hayretle bakarken onun bunu taktığı pek söylenemezdi.
Benim evimi nereden biliyordu? Yoksa beni öldürmek için her şeyimi araştırıp, asıl evimin ters yönünü gösterip ardından beni öldürecek sapık bir katil miydi? Aklıma gelen düşünceyle başımı iki yana salladım. Fazla saçmalıyordum. Çok fazla... Samantha'nın da dediği gibi fazla film izliyor ve kitap okuyordum.
Caleb'a güvenebileceğimi düşünerek onun söylediği yöne doğru ilerlemeye başladım. Yolu geçtiğim zaman karşıma çıkan evle derin bir nefes aldım. Sapık bir katil değildi.
Şimdi aklımda bir soru vardı. Annemle babama, yanlışlıkla(!) büyü yaptığımı nasıl açıklayacaktım?
***
Merhaba! Diğer bölüm fazla kısaydı o nedenle bu bölümü de yazdım. İkisini bir gibi görün yani kkckdkcdk
Evde test çöz, ders çalış, kitap oku/yaz derken fazla sıkılıyorum o nedenle bende İnstagram Hesabı açtım. Yani bence takip edebilirsiniz kitapla ilgili fotoğraflar vs, hem belki fotoğraf paylaşırım ayol jfkckdkx İnstagramda kullanıcı adım: 👇 gizli_yazar01
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayrıca soru cevap bölümünü bunu yayınladıktan sonra yayınlayacağım. Diğer kitaba (Bir Vampirden Hamileyim) uçabilirsiniz💕
Biraz kişisel gibi şeyler söylemiş belli bir soruda jckmdjckd
