İyi okumalar:)
*Izabella*
Her şeyin bir başlangıcı olduğu gibi bir sonu da olurdu.
Benim hayatım 16 yaşında başlamıştı 17 yaşında bitecekti galiba. Hele ki bugün doğum günümse.
Doğum gününde derin bir uykuya dalmak pek de garip olmamalıydı. Hiç gelmemiş gibi gitmek gibi bir şeydi belki.
"Senin için özel bir büyü hazırladık. Karanlık Ruh'a özel." dedi Zoe göz kırparak. Kızıl saçlarını alttan topuz yapmış artık dudaklarında görmeye alışkın olduğum kırmızı ruju sürmüştü.
Ne kadardır buradaydım? 3 hafta, 5 hafta? Bunu bile bilemiyordum.
"Korkuyorsun Zoe." dedim bağırarak. Kapılara yerleştirilen ve bir asker görevi gören vampir ve kurtların dikkatini üzerime çekmeyi başarmıştım.
"Amy seni bulacak ve tekrar öldürecek. Madison ise senin bedeni sonsuzluğa mühürleyecek!"
Dudaklarımdan bir kahkaha firar etti. Burada tıkılı kalmam yetmiyor gibi kan, yemek ve su vermiyorlardı. Nasıl olsa ölümsüzdüm ya!
"Onlar beni bulunca sen olmayacaksın." dedi bu dediklerime bozulduğunu belli etmemeye çalışarak.
İçimde hissettiğim garip boşluk hissiyle yutkundum. Hareketlerimin kontrolü bende değildi şu andan itibaren.
Gözlerimin rengi değişmiş gibi hissediyordum. Gerçek nasıldı bilmiyordum fakat etraf bir anda kararmıştı. Tamamen siyah değildi etraf. Işıksız ortam gibiydi. Mum ışığı aydınlatıyordu sanki etrafı ve bu mum ortalarda yoktu.
"Karanlık Ruh'la baş edebileceğinizi mi sandınız?"
Ardından dudaklarımdan bir kahkaha firar etti. Zoe'nun bakışları değişmiş, bütün askerlerin dikkatini işte şimdi çekmiştim.
"S-"
Zoe'nun başlamasına fırsat kalmadan konuştum.
"Siz ve o küçük beyniniz benimle yarışabilecek seviyede değil."
Beni bağladıkları sandalyede arkama yaslandım. Omuzlarımdan dökülerek yüzümün bir kısmını örten saçlarımla korku filminden fırlama kadınlara benzediğimi görmememe rağmen tahmin edebiliyordum.
"Planınızın işe yarayacağını düşünüyorsanız devam edin. Umarım işe yarar. Yaramazsa sizin için acı bir son kaçınılmaz."
Etraftan yayılan korkuyu hissediyordum.
Karanlık Ruh ilk kez bedenimi ele geçirip dile gelmişti. Bir ruhla konuşmak korkunç geliyordu. Hele ki bu tür tarihte eşi benzeri olmayan melez bir ruhsa.
"Yenilgiyi tadacaksın Karanlık Ruh." dedi Zoe yüzündeki korkuyu sildi ve güçlü bir duruş sergilemeye çalıştı. Bakışlarına kararlılık ekledi, ardından tehdit ve şeytani bir gülümseme. "Bu kez yenileceksin ve safkanlar kazanacak."
Dudaklarımda bir gülümseme belirdi. Kendi içimde büyük bir tereddüt yaşarken dışarıya tehdit dolu gülümseme yollamamda Karanlık Ruh'un büyük payı vardı.
"Yenilgi benim için fazla masum."
Şu anki hareketlerim ve davranışlarım istem dışıydı. Bundan sonra kontrol bana geçecek miydi onu da bilmiyordum.
"Masum olmadığını bildiğimiz için ölmeni istiyoruz." dedi Zoe nefret dolu bakışlar atarken. Sanki ayıp bir şey söylemiş gibi cıkladım.
"Yanlış cevap. Siz güçten korktuğunuz için benim ölmemi istiyorsunuz."
Bakışlarımı pencereden içeri ışığı yansıyan aya çevirdim. Hilal şeklinde olan ay parlıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölümsüz | Karanlık Ruh
VampireGeceden nefret etmemin sebebi buydu belki. Kabuslar... Uykularımı işgal eden, bir zehir gibi acı çektiren kabuslardı. Gecenin siyahlığına olan aşkımı engelleyen de buydu. Gündüzün maviliğine olan aşkımı alevlendiren de buydu. Kabuslar hayatımı ele g...