Truproja

Kapitulli 12

-Cfare dreqin... Me fal Rian. Nuk doja.

-Nuk ka problem.

Veshtrova poshte dhe ne ate moment kuptova se ishim ne maje te karuselit.

U ktheva menjehere nga Riani dhe e shtrengova fort.

-Cfare ndodhi?

-Te kam thene se i kam pak frike lartesite?

-Atehere pse doje te hipje ketu?

-Per qejf.

Beri nje psheretime te thelle dhe nuk tha asgje.

-Nejse, meqe jemi ketu, flasim pak.

-Ke nje ore qe me thua te flasim dhe nuk po me thua asgje! - tha ai duke pare nga une.

I nxorra gjuhen dhe fillova te flisja:

-Mire pra. Tani dua te te bej nje pyetje. M'u pergjigj sinqerisht!

-Ne rregull.

Ishte teper serioz kur fliste. Te thuash se ajo qe une do t'i thosha ishte serioze!

-Pse je kaq i merzitshem ti?

Shikoi drejt meje i habitur.

-Po ti pse je kaq acaruese?

-Te lutem shume tani. Jam tip shume terheqes keshtu si jam! Jam acaruese, e di. Por me pelqen te jem e tille. Pastaj, te jesh i merzitshem nuk te hyn ne pune fare!

-Se ne fakt ty po te ben shume pune tipi acarues.

-Me shume te se jesh i merzitshem, po.

-Nuk jam i merzitshem!

-Je, por nuk do ta pranosh. Ja, me shiko mua, une e them se jam acaruese. Thuaje dhe ti se je i merzitshem.

-Nuk jam.

-Je.

-Nuk jam.

-Je.

-Nuk jam.

-Mjaft tani! Thuaj 'po' dhe mbaron puna, se perndryshe te hodha nga karuseli.

-Mendo dhe per veten. Me je ngjitur si shushunje. Nuk do te doje te bije bashke me mua, apo jo?

-Lepur!

-Mace!

-Arush!

-Ketrush!

-Miush!

-Majmunke!

-Majmunke?! Une majmunke?!

-Po, - tha ai duke qeshur me fytyren qe kisha bere.

-I poshter! Papagall! Derr! Kale! Shimpaze! Gorille!

-Kujdes, e solle gjithe kopshtin zoologjik ketu.

Shfryva e inatosur dhe kryqezova duart.

Ne ate moment degjuam nje ze nga poshte:

-Na vjen keq per incidentin qe pesoi karuseli. Tani do filloje perseri levizjen.

Pasi zbritem prej tij, u drejtuam te gjuajtesja me pistoleta. Mendoja se do ishte kendshem, por me teper po me shkaterronte nervat nje nga nje.

-Edhe nje here tjeter!

-Dea, a nuk u merzite? E ke bere 5 here deri me tani dhe nuk ke gjuajtur dot asnjehere! - tha ai i bezdisur.

-Nuk te pyet njeri ty! Pastaj, une ose do gjuaj qe te fitoj nje arush, ose nuk kemi per te ikur qe ketu.

-Ma jep te gjuaj une.

-Nuk dua. Do gjuaj vete.

Mora pistoleten dhe me ne fund, qellova ne shenje.

-Juhuu! Tani do te fitoj nje arush! - thashe e entuziasmuar.

Perpara me nxorren nje arush te madh me lekure te bardhe dhe ne disa vende ishte me ngjyre roze.

-Sa i bukur, apo jo Rian? Nuk mendon se ky eshte binjaku yt? Ngjani tmerresisht shume!

-Pyes veten pse nuk te dhane ndonje majmun, do ishit kopje te njeri-tjetrit! - tha ai duke qeshur ironikisht.

Shtrengova nofullat nga inati, por nuk thashe asgje. Fillova te ecja dhe afer pashe dike qe shiste akullore.

-Akullore! Eja ikim atje Rian!

Kapa doren e tij dhe po e terhiqja.

-Pershendetje! Nje akullore me luleshtrydhe, ju lutem! - thashe une duke buzeqeshur.

-Sigurisht!

Kur mbaroi, ma drejtoi akulloren. I dhashe leket, e pershendeta perseri dhe u largova.

-Rian, kur te mbaroj akulloren, dua te shkoj te nje lokal qe ndodhet buze detit. Nuk dua qe ushqimin e darkes ta konsumoj ne shtepi.

Ai pohoi serish, ashtu sic kishte bere gjate gjithe atyre oreve.

***

-Ky eshte vendi i perkryer. Nuk eshte ne ambient te mbyllur, eshte jashte, fare prane detit, - thashe duke bere me shenje te vendi ne te cilin do shkonim.

Shkuam atje dhe porositem ushqimin. Duke ngrene, nje vajze e vogel qe mbante disa trendafila ne dore, afrohet prane nesh.

-Pershendetje, - tha ajo.

Ngrita koken dhe e pershendeta edhe une.

Ajo ktheu koken nga Riani dhe i tha:

-Te dashures sate do t'i shkonte shume ky trendafil i kuq. Merre per te.

I drejtoi nje nga trendafilat qe mbante dhe i buzeqeshi embel.

-E ke keqkuptuar vogelushe. Ajo nuk eshte e dashura ime, - tha ai duke buzeqeshur gjithashtu.

-Vertet? Por ju shkoni shume bashke!

Pashe drejt tij dhe mendova se si do te ishte ne qofte se ai do te ishte i dashuri im. Por kjo gje nuk do te ndodhe kurre. Une dhe ai...Dea dhe Rian. Nuk shkon fare. Ne nuk durojme dot njeri-tjetrin, jo me te jemi te dashur.

-Gjithsesi, une po e vendos trendafilin ne tavoline. Mirupafshim!

Shikova vajzen e vogel teksa largohej dhe me pas pashe drejt trendafilit. Riani e mori, e shikoi per disa sekonda dhe e drejtoi nga une.

Qesha, pa e kuptuar se pse. Edhe ne buzet e tij u vendos nje buzeqeshje.

-Mire, mjaft tani, mos qesh! - thashe pas pak disi e turperuar.

-Pse? Pastaj, a nuk the vete se nuk do qe une te jem serioz?

-Me kete situate mund te jesh.

-Hmmm...Une dhe ti, do te shkonim si cift,- tha ai duke me pare drejt e ne sy.

-Mos flirto me mua Rian.

-Te lajmerova se do ta bej, por ti mos mendo asgje, m'i ler mua te gjitha ne dore.

Qeshi serish dhe me shkeli syrin.

Psheretiva e fillova te haja ushqimin qe me ndodhej para.
Ai po me kthen cdo gje, po luan me mua. Shpresoj qe te mos shkoje me larg kjo gje. Nuk jam shume e pergatitur per situata te reja.