Truproja

Kapitulli 19

-Riannn...Mos u bej kaq i keqqq!

-Nuk kam per te ndryshuar mendje, e ke te kote.

-He pra he, te lutem!

Shkundi koken ne shenje mohimi dhe tha:

-Duhej te merrje parasysh pasojat per ate qe bere kete mengjes. Pastaj, ky eshte dhe nje denim per te shlyer dy oret qe kalova ne tualet per te fshire qenin.

-Joooo...

Shkova tek ai dhe iu ula prane.

-Te lutem!

-Jo.

-Ufff...Kerko cfare te duash vetem prano perseri qe te behesh i dashuri im.

Po, si per te me ndeshkuar per ate qe bera ne mengjes, ai tha se nuk do behej i dashuri im.

-Nuk do kerkoj asgje, sepse jam i sigurt qe ti nuk do pranosh.

-.....Ne rregull atehere. Keshtu e kemi? Ti e di... Tani po pendohem qe nuk te vizatova dhe ndonje shimpaze ne balle.

Nuk tha gje. U ngrita nga krevati dhe fillova te mendohesha. Epo, ka dhe nje menyre tjeter.

-Atehere Rian, bej cfare te duash. As qe me intereson ne qofte se ti pranon apo jo. Une do te gjej vete nje djale dhe do t'i propozoj te behet i dashuri im duke i ofruar leke.

-Bej cfare te duash. Ti mund ta blesh me pará ate ne menyre qe te behet i dashuri yt, por nuk mund te fitosh kurre dashurine e tij, - tha ai dhe beri te largohej nga dhoma.

-E kush tha se une dua qe ai te me doje?

Ai nuk tha asgje. Mbylli deren pas vetes dhe as qe u duk ne oret ne vazhdim.

Nderkohe une isha duke kontrolluar ne internet per ndonje mashkull qe me pershtatej dhe me ne fund, pas tre oresh te plota, gjeta dike.

-Uhhh, me ne fund.

U ngrita nga shtrati dhe po shkoja te dhoma e Rianit.

E hapa deren pa trokitur fare.

Riani ktheu koken nga une dhe me pas mori pozicionin qe kishte disa caste me pare.

-E gjete 'te dashurin' tend?

-Mendoj se po. Por...oferta vlen akoma edhe per ty. Qe keshtu, ne qofte se deshiron...

-Faleminderit per oferten! Shume e sjellshme nga ana jote! - tha ai duke folur ironikisht.

-Rian... Te pakten kur jam une serioze, ji edhe ti. Por meqe ty nuk te pelqen qe te jesh serioz ne te tilla raste, atehere as une nuk do vazhdoj te jem.

I nxorra gjuhen dhe e godita me nje jastek qe gjendej aty prane.

U ngrit nga shtrati dhe po drejtohej nga une.

Ndaloi prane meje dhe po me shikonte.

-Cfare ke qe sheh?

-Edhe shikimin po me ndalon?

Rrotullova syte, ai perfitoi nga ky 'hutim' i imi dhe me kapi nga beli duke me terhequr drejt vetes. Vendosa duart te kraharori i tij per ta shtyre, por ai aq me shume me shtrengonte.

-Rian.

-Cfare?

-Si cfare?! Me lesho!

-Jo.

M'u afrua akoma me afer dhe me la nje puthje te vogel ne faqe. Dhe a mund ta di se pse dreqin ky veprim i tiji me eksitoi aq sa te me shtonte te rrahurat e zemres?!

-Perseri t'u skuqen faqet!

Qeshi dhe me leshoi, nderkohe une hapa deren dhe pas disa minutash, atehere kur qetesova veten, u drejtova per te dhoma e ndenjies.