Truproja

Kapitulli 21

Eshte e drejte kjo qe po bej? Ai sapo tha se mund te shkembejme puthje!
Ne rregull, nuk eshte ndonje gje e madhe, nje puthje e vogel eshte. Apo jo? Nuk ka shume rendesi kjo per mendimin tim.
Ai do behet i dashuri im dhe kete nuk e ndryshon dot askush.

-Nuk ka problem. Fare.

-Ti me surprizon cdo here e me teper.

-Pse?

-Sepse ishe ti ajo qe deri dje thoshe 'Oh Zot i madh, si dreqin te putha?! ' - tha ai duke imituar zerin tim.

-Mjaft, ma shpifi ky imitim!

-Ishte menyra se si po flisje shpirt. C'faj kam une?

-Ne rregull, lere fare. Me ty nuk flas dot.

-Po e thua ti qe je gati te me vrasesh kur them ndonje gje?

-Nese te vras, une i bej nder botes! Heq nje budalla nga toka.

-Mos, mos e bej. Kam shume fanse jashte kesaj shtepie qe vdesin te me kene truproje. Do merziteshin shume po te merrnin vesh qe une kam vdekur.

-Le te merziten, akoma s'kane vdekur?

Psheretiu thelle dhe tha:

-Nuk flas me. Nuk kam nerva te merrem me ty.

Kryqezova kembet dhe pashe drejt tij.

-Si e ka emrin ish e dashura jote? Sepse qe tani e tutje une jam e dashura jote dhe duhet te di cdo gje qe ka te beje me ty.

-Sara, emri i saj eshte Sara.

-Sara...Sara... Nga me kujtohet ky emer? Mos...Mos ndoshta eshte shoqja ime?!

-Shoqja jote?

-Po, te pakten dikur. I shkeputem marredheniet kur e pashe ne shtrat me ish te dashurin tim.

-Si e ka mbiemrin?

-Nuk ia kam idene. Por e di qe dua ta takoj? Dua te di reagimin e saj kur te me shohe me ty. Do t'i them Kleas te ma dergoje numrin e saj, duhet ta dije.

I dergova mesazh dhe pas pese minutash, ajo me dergoi numrin e Sares.

-E mora. Do t'i dergoj mesazh. Nuk kam ndermend t'ia degjoj zerin.

***

-Neser ne oren dhjete do takohemi me ta. Te nje lokal afer qendres.

-Me ta? Kush eshte tjeter pervec asaj?

-Edhe ai injoranti qe kam pasur per te dashur.

Buzeqeshi lehte dhe nuk tha gje.

-Ke akoma ndjenja per te Rian?

Ngriti koken per te me pare.

-Ndoshta...

-Nuk ka ndoshta. Ose jo, ose prape jo. Qe tani e tutje do jesh i dashuri im dhe nuk dua te me thuash se ke ndjenja per nje femer tjeter.

-Ndoshta duhet te kem ndjenja per ty? - tha ai dhe vereva nje buzeqeshje ne buzet e tij.

-Jo...Une....Nuk doja te thosha ashta, - thashe ngadale dhe ula koken per 'te fshehur' faqet e skuqura.

Degjova ate qe qeshi lehte.

-Po iki tani.

U ngrita nga shtrati dhe hapa deren. U futa perseri ne te sa per t'i thene Rianit dicka.

-Dhe doja te te thosha se nuk shkon fare me Saren. Nuk me pelqeni bashke.

Mbylla deren dhe shkova ne dhomen time pa i lene atij mundesi qe te fliste.

***

-Pstttt... Rian!

E leviza pak sa per ta zgjuar dhe ai hapi syte ngadale.

-Cfare kam bere tani Dea qe me vjen ne mes te nates ne dhome?

-Asgje nuk ke bere. Po shtyhu pak, me ler pak vend mua.

U shty dhe une u shtriva prane tij.

-Pse erdhe?

-Nuk me flihej.

-Edhe? Cfare do te thote kjo? Qe do te me lesh edhe mua pa gjume?

-Po.

Psheretiu i merzitur dhe mbylli syte.

-Riannn, mos fli!

-Me ler rehat Dea.

-Jooo. Nuk me flihet.

-Atehere rri zgjuar.

-Po une per ate pune erdha ketu. Dhe ti mos fli. Rri zgjuar.

-Zot! - tha ai me ze te ulet.

Do ishte nje nate e gjate ajo sic dukej...

***

Edhe mengjesi tjeter me gjeti ne krahet e Rianit. Po fillon te perseritet shume shpesh kjo gje.

Pashe oren dhe shenonte fiks 12 e 30 minuta.

-Dreq! Paska vajtur vone.

Ktheva koken nga Riani i cili po flinte per shtate pale qejfe.

E leviza dhe ai u kthye nga une.

-Eshte shpejt, me ler te fle edhe pak, - tha i bezdisur.

-Ora eshte 12 e ....

Nuk me la te perfundoja fjaline, pasi u ngrit menjehere dhe tha:

-Cfare?! 12?!

-12 e 30.

-Dreqin! Pse nuk me zgjove me pare?

-Sepse tani u zgjova dhe une Rian.

-Kur fle ne oren 5, keshtu ndodh!

***

U ulem ne kolltuket e atij restoranti luksoz dhe po prisnim per Saren dhe ate koketulin tjeter.

Degjova Rianin qe psheretiu dhe i thashe:

-Nervoz huh?

-Pak a shume.

Me dha nje buzeqeshje te vogel, por qe shume shpejt u shua kur pa ata te dy qe po vinin drejt nesh.
Kisha te drejte, Sara ishte ish e dashura e Rianit.

Riani levizi koken per te mos e pare ne sy, ndersa ajo buzeqeshi.

-Rian, nuk e prisja te te takoja ketu!

Ai buzeqeshi pa ndjenje dhe nuk iu pergjigj.

-Dhe pse jeni te dy ketu? Njiheni? - pyeti ajo.

Riani pa drejt meje, me kapi doren dhe tha:

-Po, njihemi. Madje Dea eshte dashuria e jetes sime.