Chapter63: Reality

275 19 14
                                    

OMG OMG OMG OMG OMG 

NASA WHAT'S HOT TEEN FIC NUMBER 532 AT ROMANCE NUMBER 612 TAYO KANINA HAHAHAAHA. ALAM KO MALAYO PERO WHAT THE HELL. YOU'RE ALL AWESOME!!! I LOVE YOU GUYS <3 MADE MY DAY! HAHAHAHA. NEXT UP, WHAT'S HOT NUMBER ONE. HAHAHAHAHA JOKE ASA. GE. BASA NA MGA FRE! :) 

Sino pala gustong maging operators ng character? Pm me :) - LAY

LUH.PUTOL PUTOL..OKAY EDITED.

_____________

The next morning I woke up with jonel on my side. Nakayakap sya sakin and I was hugging him too. Memories of what happened last night made me smile. Para bang ang tagal tagal ko nang hininhintay to and it really made me feel complete.

Umayos ako ng higa at tumingin sa kanya. Don't get me wrong okay? Nothing happened between us. Jonel totally respects me. We just kissed. Habang tinitingnan ko sya, I can't help myself from smiling. Parang ang sarap lang sa pakiramdam to see him here beside me. Parang katulad lang dati na pag gising ko, sigurado ako na mahal niya ko.




At mahal ko sya.





*tenenenentenenenentenenenenen*











Nagring yung phone ni jonel na nasa side table kaya nagising sya. It kept on ringing and ringing. Kukunin ko na dapat pero hinila ko ni jonel pabalik sa yakap.



"Dito ka lang."





I smiled with his gentle voice. Namiss ko yung boses niyang ganto.





"Yung phone mo."






"Hayaan mo na yun."





I smiled at him tapos bigla niya kong hinalikan sa labi.







"Nakakarami ka na."





"Anim na taon ang binabawi ko fey. We still have a lot of kissing to do."





I felt a blush crept on my face. Tapos binaon ko yung muka ko sa dibdib niya dahil sa sobrang hiya. Bakit ba ko nagbblush?






"Tanda tanda na ng fey ko wagas pa rin magblush."






"Tigilan mo nga ako."



Naramdaman ko lang yung pagtawa niya dahil sa paggalaw ng dibdib niya. It felt good to own his laughs. It felt nice to feel his hug. Argh.... It felt right to be here.


"Aish. Namiss ko yung ganito fey. Namiss kita. Namiss ko yung tayo."


Hindi ako nagsalita. I just wanted to hear whatever he has to say. Para bang I wanted to feel the same way that happened before. Yung nandito lang ako sa tabi niya tapos paulit ulit ulit niyang sasabihin sakin na mahal niya ko.



"Namiss ko tong amoy mo. Namiss ko tong yakap mo. Namiss ko yung halik mo.. Argggghhh."




Para syang batang nanggigigil nung hinigpitan niya pa lalo yung yakap niya sakin tapos hinalikan niya ko ng hinalikan sa noo, sa pisngi, sa lips, sa mukha. It was childish but it felt so romantic. Pakiramdam ko nga mamamatay na ko sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko.






"Pag ako di nakapagpigil dadalhin kita sa bayan."



"Huh?"



"May simbahan dun, no more proposing and knee dropping. Kasal na agad."



Till Death Do us PartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon