Chapter5: Forevermine

910 33 12
                                    

A/N: Helllooooo!

Oha oha! Consisitent ako sa pagkausap sa inyo! Hahahaha. Wala kasi talaga kong makausap kaya kakausapin ko kayo sa ayaw at sa gusto niyo. Anu ba? Frustrated ako ngayon at walang ideyang pumapasok sa utak ko. Masyado akong distracted sa paglalaro ng pokemon Ruby. Naiinis ako kasi hindi ko alam kung san na pupunta yung character ko. Me is naliligaw. Pffft! Tapos tatlo pa lang yung pokemon ko! Nalaro ko na to dati kaso ewa..... Hahaha.  Ginagawa kong diary to. Pffft. Me is still sick, Blame it on the caramel bar -_- Tama na nga, huy!! Hindi putol yung kahapon ah. Eh kasi gusto ko syang putulin sa line na yun, pinutol ko kaya ayun, putol nga. K. whatever. Itey na :)

'      please!! tulungan niyo kong isumpa yung facebook T^T hindi ako makasend ng pm, makapag wall post, makapag like, lahat! BADTRIP!!!!!!!!!!

__________________

-Patay na si jonel eri!! Patay na sya. namatay sya nung araw na may binili syang singsing para sayo! nabaril sya at hanggang ngayon, hindi pa nakikita yung lalaking sumaksak sa kanya! *sniff* hindi sana sya mababaril kung binigay niya yung singsing pero lumaban sya. Nakuha yung isang sing sing at natira yung isa.. Wala na sya eri!! Wala na!!!

Nakayakap ako kay kuya nun kaya tinulak ko sya. Alam ko mali pero hindi totoo yun!! hindi patay si jonel!!

-*huk* Ano ba kuya!!? *huk* Wag mo kong paiyakin!! *huk* tama na please!!

Tinutulak ko ng tinutulak si kuya pero panay yung yakap niya sakin. hindi niya ko binibitawan. Samantalang ako, durog na durog na.. hindi ko alam kung ano tong nararamdaman ko. ANg sakit sakit.

-tumigil ka na eri! Wala na sya!! WALA NA!!!

Hinahampas hampas ko na yun dibdib ni kuya dahil sobrang galit ako sa kanya. Nagagalit ako sa sinasabi niya sakin.

-*huk* sinungaling ka kuya!!! *huk* Sabi mo tinutupad niya lang yung pangarap namin!!!? eh ano to ha? *huk* Ano to kuya!!! *huk* san mo to nakuha!! Bakit mo sinasabi to!!bakit mo ko niloloko!! *huk* Kuyaaaaaaaaaa!!!! Bawiin mo yung sinabi mo!!! Please kuya!! Please!

Hindi nagsasalita si kuya at umiiyak lang sya. Feeling ko bumabalik yung sakit ko, parang sobrang sikip ng dibdib ko. Dumidilim yung paningin ko at sobra kong nanlalambot.

-KUYAAA!!! *huk* bawiin mo na yung sinabi mo~ *huk* sana ako.. sana hindi na lang ako nabuhay kung ganun!! *huk* kuya!!

Kuya lang ako ng kuya kasi hindi ko talaga alam kung anong gagawin ko.. halos wala na ring boses na lumalabas sakin pero pinipilit ko pa ring sumigaw.. hindi ako papayag at maniniwala sa sinasabi ni kuya.. hindi patay si fem.. buhay sya.. hindi!!

-Sabi mo buhay sya kuya!! sabi mo inaayos niya lang yung pangarap namin! sabi mo nagpapakadoctor na sya! sabi mo nag aaral lang syang mabuti! sabi mo hinihintay iya ko.. sabi mo araw araw niya kong dinadalaw noon.. sabi mo mahal niya ko... ano to kuya!! *huk* ano to!!!!!

gusto kong lumupasay, magwala at ihagis lahat ng bagay sa paligid ko pero wala akong magawa.. nanatili lang akong nakaupo at umiiyak habang kinakain ng sakit na nararamdaman ko.. kahit nakaupo lang ako, nararamdaman ko yung panlalambot ng tuhod ko. ang sakit.. hindi ko alam kung totoo to pero masakit,

-*huk* ang sama mo kuya!!! *huk* ang sama sama mo!!! *huk* Sabi mo mahal mo ko pero niloloko mo ko ngayon!!! *huk*

panay ang taboy ko kay kuya pero binabalik niya lang yung yakap niya. halo halo talaga yung nararamdaman ko ngayon, nagagalit ako kay kuya, naawa ako sa sarili ko, nagagalit ako sa sarili ko, paranggusto ko ng mamatay.. ewan ko.. ang malinaw lang sakin ngayon.. durog na ko. :(

Till Death Do us PartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon