Hello dear readers! Klala niyo pa ba ko? Chos~ ang tagal kong walang update aat alam kong napaka waley ng update na to para makabawi sa pagkawala ko. I just need some spice kasi bago mag simula yung bagong buhay ni eri. So parang chuchu lang tong chap na to but hte story somehow needs this. basta tyaga na lang. my feeling writer's block kasi ako these fast few days tsak sobrang busy ko dahil dalawang linggo kaming pinahrapan ng PUP. pero namimiss ko kayo! Namimiss ko na yung coments niyo at yung mga readers kong porket nawal si jonek, iniwan na rin ako. Pffft! Humanda kayo! Hahaha. Chos~ Sana magustuhan niyo. Gusto ko lang ipakita kung anong tmatakbo sa isip ni kuya bernard. Here it goes! <3 <3 <3
_____________________________________________________________________________
(Ericka's Pov)
Isang buwan na ang lumilipas mula nung may mang away sakin na mga babae. Pero yun na rin yung huling beses na nangyari yun. mula nung araw na yun naging mabait sila sakin. I know it sounds and looks plastic pero naging mabait talaga sila. Ok fine. hindi mabait pero hindi na nila ko pinapansin. Wala na kong nakikitang nakatingin sakin at wala na kong masyadong naririnig na pinaguusapan ako. I'm back to my old life. Bagong buhay na wala sya. It still hurts. Pero i'm trying to move on kahit mukang imposible. Kahit mahirap..
Sa loob ng isang buwan na yun. May mga nagbago. Hindi na ko mag isa dito sa school. But you know me, I'd rather be alone pero sadyang makukulit tong mga to. They won't leave me alone.
bernard: Sabi ko susunduin ka namin eh!
Al: Oo nga. Dumaan pa kami sa inyo wala ka naman pala na.
Ryan: Ang init tuloy ng ulo ni Chase.
bernard: sabi ng wag mo kong tatawaging chase eh!!
Jeff: Kitams?
Di ko maintindihan kung bat ayaw na kong lubayan ng apat na to. Ilang beses ko ng sinabi sa kanilang ayoko ng friends pero sunod pa rin sila ng sunod. Naiinis ako pero i had to admit it, Mas naging madali ang buhay ko nung nakasama ko sila.
Bigla akong inakbayan ni jeffrey. Sa kanilang apat, sya yung pinaka naging close ko. Pareho kaming bookworm eh :)
Jeff: Anong masama sa pagtawag sa kanyang chase nu?
Ryan: Eh bernard chase naman talaga yung pangalan niya. Ang arte. Bigwasan kita eh.
Napangiti na lang ako sa kalokohan nila. Ang kukulit kasi nila. Kumunot naman yung noo ni Bernard sa pangaasar nila. Eh bernard chase kasi yung pangalan niya. Ayaw niyang tinatawag siyang chase. Ang arte -.-
Tinanggal ko yung pagkakaakbay sakin ni Jeff. Isa lang pwedeng umakbay sak... Bigla akong napasimangot. Everytime na lang na parang okay na ko, may something na humihila sakin pababa.. ayaw mo ba kong maging masaya fem?
Bernard: Sana kasi nagsasabi ka kapag gan.... Uy.. Okay ka lang?
Bigla silang napatigil na apat sa harapan ko nung nakita nilang nakasimangot at mukang paiyak na naman ako.
Bernard: Uy.. Sorry na oh. hindi na ko galit.. hindi na kita aawayin. Naiintindihan naman namin na hindi on the way yung bahay mo at sobrang layo dito sa school tapos dinaanan ka pa namin.. Okay lang.. Uy..
Lagi na lang ganito. bigla bigla akong sinusumpong. Baliw na ata ako eh.
Bernard: Wag ka kasing akbay ng akbay.
