Back To Each Other Arms

Chapter Thirty Two

BACK TO EACH OTHER ARMS

"James Matthew."

"Who else do you expect Ally."

Agad akong lumapit sa kanya at mahigpit siyang niyakap. Matagal din kaming hindi nagkita ni James Matthew. Dahil naging busy ito sa pag-aayos ng business nila at ang pagtulong niya sa pag-recover ng kapatid niya mula sa pagkawala nito noon.

"Kamusta ka na ba?"

"I'm doing great. Ally,"

"I'm so happy to hear that."

"And ikaw, Miss. President. How's life after knowing you're the only daughter of the owner of Watson Enterprise."

Napakunot naman ang noo ko dahil sa totoo lang hindi ko inexpect na tambak na agad ang trabahong kailangan kong gawin sa unang araw ko, samahan pa ng pressure for my first board meeting tomorrow.

"Oh, bakit nakakunot ang noo mo?"

"Pano ba naman si Dad, He didn't even tell me i have a first board meeting tomorrow."

Napansin ko naman na tumawa si James Matthew habang sinsabi ko iyon.

"What's funny?"

"Nothing, it's just you are cute."

Pagkasabi ko niya ang mga iyon ay agad niyang pinisil ang magkabila kong pisngi. Habang ngiting ngiti, dun ko naman napansin na mas nadagdagan ang pagka-gwapo niya compare the last time i saw him. Mukha atang okay na ang lahat sa buhay niya. At pati narin siguro sa love life niya.

"Ouch, stop it James Matthew."

"Sorry, just carried away. Masyado kasi kitang namiss Ally."

"Miss mo ko? Really? Ni hindi ka nga nagpakita sa akin, You didn't even show up on my graduation day. Tapos sasabihin mo miss mo ko, Is it a joke?"

"Aha, so, nagtatampo ka?"

"Hmmm, slight."

Nabigla naman ako sa biglang pagyakap ni James Matthew sa'kin, kahit na palagi naman niyang ginagawa yun sa tuwing magkikita kami before, pero ewan ko ba kung bakit natuto akong mas mailang kapag ginagawa niya yun, after that day.

That day when he said he wanted to be the father of my twins. Ang araw kung saan gusto niya kaming akuin ng mga anak ko, not because of the issue na lalaki ang mga anak ko ng walang kinikilalang ama.

Kundi dahil mahal niya daw ako, that time i also feel to love him back, pero hindi ako sigurado sa nararamdaman ko para sa kanya, and to think na may Hailey sa buhay niya na kailangan niyang ayusin. Also the pain that Brenda brought to him, kaya masydong mahirap ang naging sitwasyon namin. Even we feel the same way, parang hindi maganda ang magiging resulta.

Kaya we both decide na maging friends nalang. And treasure that friendship forever.

"Hey,"

"O-oh, why?"

"Deep thoughts?"

"It was nothing."

"Anyway, Ally, i have to go, actually i only drop by here in your office to congratulate you. Meron kasi akong meeting today, even i want to have a long chat with you, i can't do it now."