Back To Each Other Arms

Chapter Fifty Five (Epilogue)

BACK TO EACH OTHER ARMS

Chapter Fifty Five.

Epilogue...

Napabalikwas ako ng bangon ng maramdaman kong wala si Lance aking tabi. Pero agad ko naman napansin ang isang red rose sa side table. Na may kasamang note.

"Good morning to the most beautiful angelic woman i ever know. I hope you sleep well. I Love You."

Lance.

Napansin ko din na may rose petals sa sahig ng buong kwarto. Hindi ko alam kung paano niya ito nagawa. Pero alam ko ay kinikilig ako. Iba talaga manorpresa si Lance.

"Hindi parin talaga siya nagbabago."

Nagsuot ako ng robe bago bumaba. Dahil alam kong kailangan narin magbreakfast ng kambal. At palagi nilang gusto na ako lang ang magagawa ng breakfast nila.

Pero mas napangiti ako ng makitang puno rin ng rose petals ang sahig sa labas ng kwarto ko. At patungo ito sa hagdanan pababa. Wala akong nagawa kundi sundan ito. Para kasi itong isang pathways at hindi ko na kailangan pang utusan ang aking sarili dahil nagkukusa na ito sa paghakbang at pagsunod sa mga petals na patungo sa garden.

And i even get more chill to see that the harden is full of beautiful roses with differen colors. and the table in the center of a heart shape roses that been drawn in the grass. It was amazing and beautiful. Plus a music that really so close to my heart.

Then seeing Lance walking towards me. My heart is full of happiness that i couldn't imagine will be happening to me again like the first time i know i fall in love with him.

"You really are something Mr. Anderson."

"I just love doing surprises to my beautiful Queen."

"You got me there."

Hindi ko na siya hinintay magsalita ulit at bigla ko siyang niyakap. Dahil hindi ko narin napigilan ang sarili ko na sumabog sa sobrang kasiyahan. A dream i been dreaming and hoping for a long time. Waking up every morning with you and the twins is the perfect life i wish and praying for.

"Happy Birthday Ally."

Mas lalo na akong naiyak sa kaligayahan. Dahil ako mismo ay nakalimutan ko na ang aking aarawan. Pero ito siya at sinurpresa ako ng ganito. Pero anu pa nga ba ang hihiling ko ngayon. Natupad na ang matagal kong hiling.

"Let's have breakfast."

Masaya kaming kumakain sa ngayon. Pero pakiramdam ko ay busog na busog na ako dahil sa nasa harapan ko ngayon. Seeing his beautiful smile and the way he look at me. I think i have an appetite that always full.

"You should eat more Ally."

"Huh?"

"Hindi ka mabubusog ng kakatitig sa akin."

"Ohh, so confident."

"Of course."

"Well. Thank you Lance."

"For what?"

"This surprise."

"It was nothing. As long as i saw you happy. I'm happy to make more surprises for you."

Napansin ko naman ang biglang pagtayo ni Lance.

"I think it's time you wear this necklace again."