How's everyone?
Pasensya na po kung matagal na walang update.
Thank you sa inyong lahat!
MEI'S POV
Eight months and one week na ang pagbubuntis ko. I've been through a lot during my pregnancy but sometimes it's still hard for me to believe that Henry and I are actually having a baby.
Where has the time gone?
While getting ready for the event, I was kind of in denial that this shower was actually for me and my baby! I've been to so many baby showers over the years for friends, relatives and clients, but this one was for us.
I felt such joy and excitement. No feeling can take its place. This new feeling is something different. Something special. Sa totoo lang, kanina pa ako atat na makauwi at matignan ang lahat. Ni wala akong idea kung ano ang theme na napili nina Henry at ng mga magulang namin. Sila ang nagplano at bahalang naghanda sa preparasyon. Ang rason kung bakit hindi nila ako pinahintulotang makialam, ayaw nilang mapagod at ma-stress ako.
Sinubukan ko ring kulitin si Mommy.
Ngunit ang tanging sabi nito,
"Relax. Just wait for that day to come and you will see."
Finally, dumating na ang araw na iyon. Dala ng matinding excitement muntik ko nang makalimutan na may kasama pala ako. Ang driver na pinadala ni Henry na sumundo sa akin. Wala itong kibo kaya nawala sa loob ko na kausapin ito.
"Danilo."
Basag ko sa katahimikan. Sobrang seryuso ito. Kunut na kunot ang noo habang nagmamaneho. Parang hindi ako narinig. O nagbibingi-bingihan lang.
"Hoy, Lau Long!"
Malakas kong turan. Pero nakatutok pa rin ito sa pagmamaneho ang attention. May sanib yata. Yeah right! Sa akin ibinubunton ang init ng ulo. Paano, pinapauwi niya si Chequi kagabi pero tumanggi ang Kaibigan ko. Nag-stay kami sa bahay ni Tita Cherry sa Aberdeen habang busy si Henry sa paghahanda sa baby shower na gaganapin mamaya sa bahay namin. Ayaw ng asawa ko na makialam ako sa preparation. So I left it to him and to our parents to pretty much plan and prepare everything. At iyon ang tanging dahilan kung bakit bad mood ang taong ito. He blamed me for not getting laid last night.
"Danilo! Don't tell me that yo--"
"Ano?! Huwag mong sabihing manganganak ka na, Mei. Tang ina, pigilan mo! Bagong bili itong kotse ko. Kami nga ni Chequi hindi pa naglampungan dito kasi kawiwisik lang ni Padre Damaso ng bendita kahapon. Ayukong pumutok ang panubigan mo sa passenger seat. Kung mababasa man ang leather seat na yan o kaya sa backseat, dapat katas namin ni Chequi ang tutulo. Kaya Magpigil ka, Mei! Pigilan mong manganak. Narinig mo? Itulak mo pabalik si Bridge sa tiyan mo para hindi lumabas!"
"Abnormal ka, wala na yatang laman ang kakapiranggot mong utak kung hindi sex. Hindi pa ako manganganak, insekto!"
"Eh ano? Danilo ka nang Danilo. Kita mo na ngang busy ako sa pag-iimagine habang hinihimas ang steering wheel!"
I let out a deep breath. Ayaw ni Henry na ma-stress ako pero hindi niya inisip na itong kaibigan niyang sumundo sa akin ang magpapaanak sa akin ng hindi pa oras. Sinikap kong kalmahin ang aking sarili at hinimas ang aking tiyan.
"Pangako anak, gagawin ko ang lahat para hindi mo magiging ninong yang Danilo na yan. Sapat na sina Brandon, Danreb, Manjo at Luis Chung. Dapat pili lang ang magiging ninong mo. Pawang mga guwapo at matitino. Hindi kagaya ni Danilo na maniac at abnormal."
BINABASA MO ANG
MORE THAN A MOUTHFUL
Roman d'amour"Don't be jealous, Pocky. That was nothing. I'm a man. Normal lang na maglaro ako minsan. Ine-enjoy ko na ang natitirang mga araw ng pagiging binata ko." Niyakap niya ako mula sa likuran pero binaklas ko ang mga braso niya. "Selosa." Tila nang-aasar...
