SON YOKUŞ

Bölüm 33

Bu güzel kapak için librairiesFille e ve medyadaki fotoğraf için de firstcommentator a çok çok teşekkürlerimi iletiyorum. Böyle hediyeler alınca neye uğradığımı şaşırıyorum. Gözlerimden çıkan kalplerin haddi hesabı yok.😍😍😍😍 Seviliyorsunuz fazlaca.❤❤❤
      
                               ***

Uyandığımda Josh'ın beni izleyen gözleriyle karşılaştım. Duş almış, tıraş olup hazırlanmıştı bile. Işıl ışıl parlayan gözlerine bakıp gülümseyerek, "Günaydın," dedim ona.

"Günaydın. Hep böyle geç mi uyanırsın?"

"Bir adam var, hafif gıcık. Sanırım onun yüzünden günlerdir uyuyamıyorum."

"Gıcık, diyorsun yani?"

"Hafif," diyerek güldüm. Eğilip burnumun ucuna bir öpücük kondurdu. "Haydi kalk, hazırlan," dedi.

Kollarımı gererek esnedim. "Kalkmak istemiyorum. Uyku beni çağırıyor. Bak dinle, sen de duyabilirsin."

Gülümseyerek, "Şımarma," dedi. Uzanıp gamzelerinden öptüm onu ve aniden dün gecenin görüntüleri zihnime akın etmeye başladı. Düşününce bile aynı, ruhum emiliyormuş hissini yaşayabiliyordum.

Josh beni öpmeye başladığında ben bu anda değildim. Zihnimde birbiri ardına dönen, gecenin görüntüleri arasında birden Alexis'in arabasını da fark ettiğimde hiç düşünmeden geri çekildim. Aniden tüm keyfim kaçmıştı. Josh neler olduğunu anlamaya çalışırken kaşları çatıldı.

"Alexis!" diye çıkıştım bastıran hiddetimle. "Dün sendeydi. Haberin yokmuş gibi bakma bana öyle. Dün senin evine gittim ve Alexis'in arabasını kendim gördüm."

"Sen dün bana mı gittin?"

"Buna mı şaşırıyorsun yani! Alexis'in senin evine gitmesini değil de benim gitmemi mi yadırgıyorsun?"

Daha da kızmaya hazırlamıştım kendimi ama Josh gülmeye başlayınca durup o tatlı gamzelerine baktım. Yine de yumuşamayıp, "Ne var?" diye çıkıştım ona.

"Ben bir haftadır eve uğramıyorum."

Sakinleştirici, derin bir nefes aldım. "Nerede kalıyordun peki?"

"Üşengeçlik yapıp yatmaya devam etmezsen, niyetim bugün seni oraya götürmek."

"Arkanı dönmen gerek."