my rude boy | jungkook

0.9

"Senden böyle bir başarı beklemezdim, Hee Young."

Bir şey dememe gerek kalmadan eline aldığı tuvalimle yanımdan ayrılan Bay Park, karşımdaki çocuğun resmiyle ilgilenmeye başladı. Bende fırsattan yararlanarak gözlerimi kapatıp arkama yaslandım.

"Hatlar daha keskin olmalıydı."

Gözlerimi araladım ve saate baktım. Resim dersinin bitmesine daha sekiz dakika vardı. Oysaki ben intihar boyutuna gelmiştim bile.

"Haftaya manken çizeceksiniz." demesiyle kaşlarımı çattım, manken?

Yan taraflardan gözlüklü bir kız soramadığım soruyu sorunca can kulağıyla gelecek cevabı dinlemeye koyuldum.

"Sürekli portre üzerinden gittik, vücudun çiziminde zayıfsınız."

Karşındakini çıksam bile bir halta yaramayacağını bildiğim için kafamı salladım sadece.

Gün diğer günlerden daha sakin ve hızlı geçmişti.

En son çıkış saatinde kulaklık takıp yanımdan geçen Jungkook'u görmüştüm, birde okulun yanına yakıştırdığı kızı. Bende kulaklığımı takıp otobüsü beklemeye başladım.

Jungkook karşı durakta dikilirken mesaj yazdım.

Itsrealme: Bu sıralar pek bir sakinsin.

Jungkook: Stres atacak başka şeyler buldum.

Karaokeye gidiyorum, tekrar.

Itsrealme: Tekrar mı?

Jungkook: Evet tekrar.

Sen sesin güzel dediğinden beridir neredeyse gidiyorum.

Şaka gibi değil mi?

Itsrealme: Cidden, neden?

Gitmelisin dedim biliyorum ama, yani ne bileyim değişik.

Jungkook: Bana da öyle geliyor.

Ve neden seni dinliyorum, mesajlaşıyorum hiçbir fikrim yok.

Ama beni buna iten bir şeyler var.

(görüldü.)

Ve işin garip tarafı ne biliyor musun, Jungkook?

Aynı şeklide bende de.

Sadece konuşmak istiyorum, seninle.